به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سومین نشست هم اندیشی ملی موافقت نامه اقلیمی پاریس به بررسی برنامه مشارکت ملی ایران میپرداخت در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران برگزار شد.
محسن ناصری عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به تشریح وضعیت انتشار گازهای گلخانهای در ایران و جهان پرداخت و گفت: در حالی که در برنامههای بالادستی نظام جمهوری اسلامی اصلاح الگوی مصرف تاکید شده و با پیاده سازی این برنامهها در یک برنامه ۱۰ ساله میتوانیم به کاهش ۵۴ درصدی انتشار گازهای گلخانهای در سطح ملی دست یابیم، اما تا به حال به آن توجه نشده است.
وی خاطرنشان کرد: مستقل از برنامههای بالادستی قانون اقتصاد کم کربن مصوبه هیئت دولت وجود دارد که در این برنامه حجم قابل ملاحظهای از کاهش فعلیها انتشار که حدود ۷۵ درصد محاسبه میشده است محاسبه شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: با چنین سابقه قوانین بالادستی و تمایل مسئولان ارشد نظام به بهبود روند مصرف انرژی اجرای برنامهها و میزان انتشار گازهای گلخانهای از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ مناسب پیش بینی نمیشود.
وی افزود: ۸۰ درصد میزان انتشار گازهای گلخانهای در ایران مربوط به بخش انرژی است و بخشهایی مثل حمل و نقل نیز در این افزایش انتشار دخیل بودهاند.
ناصری ابراز داشت: به نظر میآید در دورههای ۵ ساله با فرآیند خطی سهم هر بخش نسبت به سال ۲۰۱۰ ثابت شده و انتشار گازهای گلخانهای بدون توجه به بهرهوری و میزان انتشار ادامه دارد.
وی در خصوص فرضیات اساسی سند تعهدات ایران در توافقنامه پاریس نیز توضیح داد: با در نظر گرفتن سال ۲۰۱۰ به عنوان سال اجرایی پایه و افق زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ به طور متوسط رشد سالیانه هشت و نیم درصدی برای تولید گازهای گلخانهای در نظر گرفته شده است که این رشد بر مبنای رشد خانوارهای ایرانی به ۳۰ میلیون خانوار است.
وی افزود:این برنامه بر اساس برنامههای تکلیفی دستگاههای درگیر نوشته شده و با توجه به سهم قابل ملاحظه بخش انرژی که ۱.۶ دهم میلیارد تن تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانهای ثبت شده است.
ناصری خاطر نشان کرد: ما در اثربخشی سناریوی کاهش در بخش انرژی ظرفیت کاهش انتشار کشور را معین کرده ایم
وی افزود: بر اساس پتانسیل در نظر گرفته شده و پیش فرضهای رشد ظرفیت معادل ۲۱۰ میلیون تن در سال هدف ۲۰۳۰ در نظر گرفته شده که معادل ۱۲ درصد کاهش است و به همین دلیل جزئیات برنامه کاهش انتشارات معین شد.
ناصری گفت: در برنامه پیشنهادی کاهش انتشار ایران ۴ درصد کاهش غیر مشروط در نظر گرفته شده که با توان و اراده ملی پیش برده خواهد شد کاهش ۱۲ درصدی مشروط به انتقال فناوری خواهد بود.
وی ادامه داد: کشورهایی مثل ایران و روسیه ظرفیت این را دارند که یک سوم توان خود را در بازسازی و بهسازی پیش ببرند.