با کمک استیل‌های قابل بازیافت؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، هنریک لویکانن، مهندس سوئیسی، از کودکی علاقه ویژه‌ای به گیتار و گیتاریست‌های حرفه‌ای داشت که به طرز شگفت‌انگیزی گیتار خود را با زدن آن به زمین خراب می‌کردند، اما همیشه دوست داشت که گیتاری درست کند که به هیچ وجه نمی‌شکند.
وی می‌گوید: دوست داشتم گیتاری طراحی کنم که به هیچ شیوه ممکنی نمی‌شکند. با تماشای ویدئو‌های بسیار در مورد شکستن گیتار در یوتیوب، به این نتیجه رسیدیم که مهم‌ترین چالش ما، قسمت گردن تا بدنه گیتار بود که خیلی زودتر و راحت‌تر از قسمت‌های دیگر می‌شکند.
آن‌ها برای این کار از استیل قابل بازیافت استفاده کردند و با کمک چاپگر سه‌بعدی آن را به شکل یک هاب مستطیلی درآوردند که به عمق بدنه گیتار می‌رسد. آن‌ها قبل از اولین برش، همه فرآیند‌های کار و حتی جنس گیتار دلخواه خود را به صورت دیجیتال شبیه‌سازی کردند و بعد از مشاهده نتیجه دیجیتال اقدام به ساخت این ابزار موسیقی کردند.
به گفته مهندسان طراح، نرم‌افزار شبیه‌سازی بر اساس سال‌ها تجربه نوشته شده است و به ما کمک کرد که ضخامت قسمت‌هایی از این گیتار را به یک میلی‌متر برسانیم.
چالش دیگر این مهندسان، طراحی بسیار پیچیده این گیتار برای سبک کردن وزن آن است. راهکار آن نیز استفاده از پرینتر سه‌بعدی برای چاپ لایه‌های فلزی بود که هر کدام از آن‌ها حتی نازک‌تر از موی انسان بودند و قرار بود که بعدا روی همدیگر قرار بگیرند.
ارسال نظرات