گزارش |
نفس‌های آخر قطب انجیر سیاه کشور زیر خروارها گل‌ولای/ یک مسئول جهاد کشاورزی: اهالی منتظر دولت نمانند!
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- شیوا نقدی، ۲۹ روز از سیل پلدختر می‌گذرد و زندگی در جریان است؛ پاکسازی گل و لای از منازل تمام شده و گروه‌های جهادی مشغول کارهای عمرانی و ساخت وسازها هستند. اما مردم این منطقه تمام درآمد چندین‌ساله خود را در انجیرستانی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که پس از بارش‌های اخیر و وقوع سیل، به زیر خروارها گل و لای رفته است.
پلدختر سالهاست که قطب تولید انجیر سیاه کشور است؛ انجیر سیاه این منطقه هر سال حدود یک ماه زودتر از سایر انجیر‌های کشور به بازار عرضه می‌شود و به عنوان یک برند معتبر نه تنها در کشور، بلکه در خاورمیانه معروف است. در فصل تابستان و برداشت محصول، صد‌ها نفر از شهر‌های نزدیک و روستا‌های همجوار این منطقه مشغول به کار می‌شوند؛ انجیر سیاه این منطقه به اقصی نقاط کشور و خارج از کشور صادر شده و سبب اشتغالزایی مستقیم و غیرمستقیم تعداد افراد بیشماری شده است.
اما حالا حدود ۱۶۰۰ هکتار از باغات منطقه معمولان مدفون در گل ولای می باشد. البته سرنوشت حدود ۳۰۰۰ هکتار باغ انار شهرستان کوهدشت، که بخش اعظم آن در منطقه تنگ سیاب واقع شده، نیز همین گونه است. این باغ‌ها معیشت حدود ۱۰ هزار نفر از اهالی منطقه را تامین می‌کند. قطعا عدم رسیدگی به موقع به این باغ‌ها خسارت زیادی برجای گذاشته و ضربه سنگینی بر پیکره اقتصاد اهالی سیل زده وارد می‌کند.
برای بررسی این موضوع به سراغ رئیس مجمع جهادگران استان لرستان رفتیم و با او به گفتگو نشستیم. پرنیان با تاکید بر اهمیت لایروبی این باغ‌ها می‌گوید: درآمد سالانه این محصولات صد‌ها میلیارد تومن است، که منبع اصلی درآمد مردم منطقه را تشکیل می‌دهد. متاسفانه بخش عمد‌ه ای از این باغ‌ها هم اکنون با گل و لای پوشیده شده، وکانال‌های آب رسان آن‌ها تخریب و جاده‌های دسترسی نیز قطع شده است.
او که با کارشناسان این زمینه به صحبت نشسته، با نگرانی می گوید در صورتی که سریعا رسوبات موجود در پای درختان تخلیه نشود و کانال‌ها و جوی‌های آبرسانی لایروبی نشوند و همچنین جاده دسترسی برای رفت و آمد و رسیدگی به درختان بازسازی نشود ما بخش مهمی از این باغ‌ها را از دست می‌دهیم.
به سراغ معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی رفتیم؛ از او در خصوص به تمهیدات صورت گرفته برای نجات این باغ‌ها سوال کردیم. ابراهیمی با خونسردی می‌گوید: با توجه به اینکه جاده‌های دسترسی به این باغ‌ها قطع شده، امکان تخلیه این گل و لای وجود ندارد؛ از نظر من به ماشین آلات تخصصی نیازی نیست و نیروی انسانی می تواند موثر باشد.
نگرانی باغداران برای از دست دادن باغ‌ها را با او در میان می‌گذاریم، اما او همچنان ادامه می‌دهد: باغ داران نباید منتظر دولت بمانند، و خود اهالی باید دست به کار شده و گل و لای را تخلیه و پاکسازی کنند تا باغ‌ها صدمه نبینند.
با صحبت‌های معاون تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی، نگرانیمان چند برابر می‌شود و بهانه‌ای می‌شود تا با مدیر باغبانی جهاد کشاورزی هم به گفتگو بنشینیم.
اما صحبت‌های احمدوند حکایت از تلاش جهاد کشاورزی برای نجات این باغ‌ها دارد. او می‌گوید: در حال حاضر تیم‌های جهادی همراه با کارشناسان سازمان در حال لایروبی این باغ‌ها هستند. او ادامه می‌دهد: در تلاشیم تا ماشین آلات تخصصی تهیه کنیم؛ تا قسمت‌هایی که از توان نیرو‌های جهادی خارج است را، با این ماشین آلات لایروبی کنیم.
با صحبت‌های مدیر باغبانی جهاد کشاورزی کمی آسوده خاطر می‌شویم، و همچنان منتظر تلاش جهادگران و مسئولین دلسوز هستیم تا با همت خود این طلای سیاه را از نابودی نجات دهند.
ارسال نظرات