به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کیکاوس پیری در سال ۱۳۲۶ در روستای «دله مرز» از توابع شهرستان سروآباد متولد شد. پدرش غفار و مادرش بانو لاله نام داشت. «کاک غفار» از بزرگان روستا بود که به سخاوتمندی شهرت داشت. کیکاوس فرزند دوم خانواده و تنها فرزند پسرشان بود. او دوران کودکی را در همان روستا سپری کرد و زمانی که به سن تحصیل رسید به دلیل نبود مدرسه در روستا از نعمت سواد محروم شد.
کیکاوس دوران نوجوانی در تمام زمینه‌ها الگو و سرآمد دیگران بود و بزرگان روستا در امورات روستا همواره با ایشان مشورت می‌کردند تا جایی که نظرش قابل قبول و رضایت همگان قرار می‌گرفت. نبوغ، جوانمردی، دانایی و استعداد‌های خدادادی کیکاوس از ایشان مردی شاخص و نامدار ساخته بود. سفر و دیدار با اهالی سایر روستا‌ها و شهر‌ها او را روز به روز تواناتر و پخته‌تر کرده بود. تا آنجا که علاوه بر مسئولیت امور زادگاهش، مردم سایر روستا‌ها برای آشتی کردن و پایان دادن به جنگ و خونریزی ناشی از اختلاف قبیله‌ای نزد کیکاووس می‌آمدند.
علی رغم اینکه او بی سواد بود، اما نخستین مدرسه را در روستا بنا کرد و بازسازی و تعمیر پل‌ها، احداث و بازسازی راه‌ها، مساجد، خانقاه‌ها و مراکز دینی از کار‌های روزمره و عادی‌اش بود، شوخ طبعی، دلیری، سخاوتمندی، دانایی و مردانگی از خصوصیات بارز ایشان بود. کیکاووس طی جلساتی که با تنی چند از یاران انقلابی از سایر روستا‌ها داشت به تشکیل گروهی انقلابی همت گماشت. هر چند کار بسیار خطرناکی بود و چنین اقداماتی از کمتر کسی بر می‌آمد، اما هدف او والاتر از آن بود که به عواقب آن بیندیشد. با ورود سپاه به شهر کرمانشاه، او تصمیم می‌گیرد به سپاه ملحق شود و به عضویت رسمی سپاه در آید.
کیکاووس سال ۵۹ به عضویت «پیشمرگان مسلمان کُرد» پیوست و با آشنا کردن مردم با انقلاب اسلامی و آرمان‌های انقلاب بر تعداد یاران انقلاب می‌افزود، تا اینکه توانست در زادگاهش «دله مرز» که حدود ۱۰۰ خانوار بودند حدود ۹۰ نفر را به عضویت رسمی سپاه و بسیج درآورد، تا مرز عراق را پاکسازی کنند و کمتر جایی را می‌توان نام برد که او و یارانش در پاکسازی آنجا نقش نداشته باشند.
اولین گروهی که به پاکسازی روستای دزلی و منطقه «اورامانات» اعزام شدند، گروه کیکاووس بود که به نقل از همسنگرانش و تا رسیدن نیرو‌های کمکی سپاه از مریوان یک شبانه روز به تنهایی در مقابل نیرو‌های دشمن ایستادگی کردند و حماسه دیگر او در روستای «ژنین» که فرمانده پایگاه بود و شب حدود ۸۰ نفر ضد انقلاب به پایگاه حمله می‌کنند که به تنهایی تا صبح دفاع می‌کند و پایگاه را تسلیم دشمن نمی‌کند و دشمن یک بار دیگر ناکام می‌ماند.
کیکاووس در هر عملیاتی جز اولین پیشگامان بود و یکی از بزرگترین سنگر سازان بی سنگر بود که در روز بیست و سوم فروردین ماه سال ۱۳۶۴ در حالی که فرماندهی روستا‌های دل و دله مرز و زوم و رودبار و دیوزنا و جولانده را بر عهده داشتند در حین مأموریت ما بین روستای دله رز و دشته قلبی با کمین منافقان ضد انقلاب از پشت سر مورد حمله قرار می‌گیرد و به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید.
اکنون در راستای برگزاری اجلاسیه شهدای شهرستان سروآباد و از سلسله اجلاسیه‌های کنگره ۵۴۰۰ شهید استان کردستان با حضور سردار اصانلو، سردار رجبی فرمانده سپاه بیت المقدس کردستان از تندیس شهید کیکاووس پیری رونمایی شد.
کیکاوس دوران نوجوانی در تمام زمینه‌ها الگو و سرآمد دیگران بود و بزرگان روستا در امورات روستا همواره با ایشان مشورت می‌کردند تا جایی که نظرش قابل قبول و رضایت همگان قرار می‌گرفت. نبوغ، جوانمردی، دانایی و استعداد‌های خدادادی کیکاوس از ایشان مردی شاخص و نامدار ساخته بود. سفر و دیدار با اهالی سایر روستا‌ها و شهر‌ها او را روز به روز تواناتر و پخته‌تر کرده بود. تا آنجا که علاوه بر مسئولیت امور زادگاهش، مردم سایر روستا‌ها برای آشتی کردن و پایان دادن به جنگ و خونریزی ناشی از اختلاف قبیله‌ای نزد کیکاووس می‌آمدند.
علی رغم اینکه او بی سواد بود، اما نخستین مدرسه را در روستا بنا کرد و بازسازی و تعمیر پل‌ها، احداث و بازسازی راه‌ها، مساجد، خانقاه‌ها و مراکز دینی از کار‌های روزمره و عادی‌اش بود، شوخ طبعی، دلیری، سخاوتمندی، دانایی و مردانگی از خصوصیات بارز ایشان بود. کیکاووس طی جلساتی که با تنی چند از یاران انقلابی از سایر روستا‌ها داشت به تشکیل گروهی انقلابی همت گماشت. هر چند کار بسیار خطرناکی بود و چنین اقداماتی از کمتر کسی بر می‌آمد، اما هدف او والاتر از آن بود که به عواقب آن بیندیشد. با ورود سپاه به شهر کرمانشاه، او تصمیم می‌گیرد به سپاه ملحق شود و به عضویت رسمی سپاه در آید.
کیکاووس سال ۵۹ به عضویت «پیشمرگان مسلمان کُرد» پیوست و با آشنا کردن مردم با انقلاب اسلامی و آرمان‌های انقلاب بر تعداد یاران انقلاب می‌افزود، تا اینکه توانست در زادگاهش «دله مرز» که حدود ۱۰۰ خانوار بودند حدود ۹۰ نفر را به عضویت رسمی سپاه و بسیج درآورد، تا مرز عراق را پاکسازی کنند و کمتر جایی را می‌توان نام برد که او و یارانش در پاکسازی آنجا نقش نداشته باشند.
اولین گروهی که به پاکسازی روستای دزلی و منطقه «اورامانات» اعزام شدند، گروه کیکاووس بود که به نقل از همسنگرانش و تا رسیدن نیرو‌های کمکی سپاه از مریوان یک شبانه روز به تنهایی در مقابل نیرو‌های دشمن ایستادگی کردند و حماسه دیگر او در روستای «ژنین» که فرمانده پایگاه بود و شب حدود ۸۰ نفر ضد انقلاب به پایگاه حمله می‌کنند که به تنهایی تا صبح دفاع می‌کند و پایگاه را تسلیم دشمن نمی‌کند و دشمن یک بار دیگر ناکام می‌ماند.
کیکاووس در هر عملیاتی جز اولین پیشگامان بود و یکی از بزرگترین سنگر سازان بی سنگر بود که در روز بیست و سوم فروردین ماه سال ۱۳۶۴ در حالی که فرماندهی روستا‌های دل و دله مرز و زوم و رودبار و دیوزنا و جولانده را بر عهده داشتند در حین مأموریت ما بین روستای دله رز و دشته قلبی با کمین منافقان ضد انقلاب از پشت سر مورد حمله قرار می‌گیرد و به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید.
اکنون در راستای برگزاری اجلاسیه شهدای شهرستان سروآباد و از سلسله اجلاسیه‌های کنگره ۵۴۰۰ شهید استان کردستان با حضور سردار اصانلو، سردار رجبی فرمانده سپاه بیت المقدس کردستان از تندیس شهید کیکاووس پیری رونمایی شد.
ارسال نظرات