در آخرین حاشیه رقم خورده در دانشگاه بجنورد، عصر روز جمعه به یکباره قیمت بلیط اتوبوسهای این خط از ۴۴۰ تومان به ۶۰۰ رسید و این امر باعث شد دانشجویان از سوار شدن به اتوبوسها خودداری کنند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛* یکی از مشکلات همیشگی دانشگاه بجنورد، سیستم ایاب و ذهاب این دانشگاه است. با توجه به اینکه دانشگاه بجنورد در فاصله ۴ کیلومتری از شهر قرار دارد، رفت و آمد برای دانشجویان صرفا با اتوبوسهای این خط امکان پذیر است و یا دانشجویان باید هزینه سنگینی را به تاکسی داده تا آنها را به دانشگاه برسانند.
اما عصر روز جمعه به یکباره قیمت بلیط اتوبوسهای این خط از ۴۴۰ تومان به ۶۰۰ رسید و این امر باعث شد مشکلاتی به وجود بیاید.
محمد حاچمی، عضو شورای صنفی این دانشگاه از افرادی بود که از همان ابتدای ماجرا، موضوع را متوجه میشود. حاچمی اتفاقات را این گونه برای ما شرح میدهد: عصر روز جمعه که برای گرفتن افطار خود سوار اتوبوس شدم، فهمیدم قیمت افزایش پیدا کرده و در ابتدا فکر کردم مانند دفعه گذشته، اتوبوس خط دیگری در خط دانشگاه مورد استفاده قرار گرفته است. به همین دلیل نگذاشتم کسی در اتوبوس کارت بزند.
این دانشجو ادامه میدهد: اما وقتی به دانشگاه رسیدم متوجه شدم قیمت اتوبوسهای دیگر نیز افزایش یافته که آن جا به دانشجوها گفتم کارت نزنید و سوار نشوید که راننده اتوبوس برگهای تحت عنوان مصوبه شورای شهر نشان داد که بر افزایش قیمت تایید داشت. بسیار شوکه شدم. پیشتر میخواستند قیمت را ۵۰۰ تومان کنند؛ اما نگذاشته بودیم لذا این کار را زیاده خواهی تلقی میکردیم.
افزایش قیمت؛ قانونی یا غیرقانونی؟ نکته قابل توجه این بخش از سخنان این عضو شورای صنفی، ارائه مصوبه شورای شهر مبنی بر افزایش قیمت هاست. اما سید محسن موسوی، عضو شورای شهر بجنورد در این خصوص در کانال تلگرامی خود نوشت: افزایش قیمت بلیط سرویسهای دانشگاه دولتی بجنورد از سوی مدیریت شهری غیرقانونی بوده و مجوزی از سوی شورای اسلامی و کمیسیون عمران صادر نگردیده و این کار فاقد وجاهت قانونی است.
به این ترتیب و تا همین جای کار به نظر میرسد برخی مسئولان سعی داشتند با دور زدن قانون قیمتها را افزایش دهند و جیب دانشجو را خالیتر کنند.
بی احترامی مسئول اتوبوسرانی به عضو شورای صنفی اما حاچمی ادامه ماجرا را این گونه شرح میدهد: سپس مسئول سازمان اتوبوس رانی به بنده زنگ زد و گفت: شما به چه حقی نمیگذارید دانشجویان سوار شوند و بنده در پاسخ گفتم من عضو شورای صنفی هستم و با ما هیچ هماهنگیای نکرده بودید و در جواب به من گفت: «به تو چه؟ این مصوبه شورای شهر است. تو بی خود میکنی نمیگذاری دانشجویان سوار شوند.»؛ پس از این بیاحترامی تلفن را قطع کردم.
در ادامه این ماجرا دانشجویان از سوار شدن در اتوبوسها خودداری کردند و با تاکسی به شهر برگشتند. یک دانشجوی دختر در ارتباط با خبرنگار ما از خطر استفاده از تاکسی در راه دانشگاه به شهر و آن هم در حوالی غروب آفتاب میگوید. این دانشجو معتقد است دانشگاه و سازمان اتوبوس رانی باید تدبیری میاندیشیدند تا دانشجویان مجبور نشوند از تاکسی استفاده کنند، زیرا برای دانشجویان دختر بسیار خطرناک است.
مسئولان دانشگاه: زمان افزایش قیمت مناسب نبوده! روز گذشته نیز جلسات ادامه داشت. حاچمی بررسی مطالبات دانشجویان در حضور مسئولان دانشگاه را وظیفه خود عنوان کرد و خاطرنشان میکند: ما زیر بار افزایش قیمت نخواهیم رفت؛ مگر آن که امکانات دیگری به ما بدهند. ۳ سال است که به دنبال افزایش تعداد اتوبوسها هستیم، اما کسی توجه نمیکند و مسئولان دانشگاه قول پیگیری دادند و درخصوص گرانی اخیر نیز گفتند که این افزایش قیمت در زمان مناسبی انجام نشده. ما عنوان کردیم که اگر این روند ادامه داشته باشد، هیچ تضمینی برای عدم تحصن دانشجویان وجود ندارد.
این عضو شورای صنفی در پایان با انتقاد از مسئولان اتوبوس رانی بیان میکند: این افراد منطق را از کار خود خارج کرده اند و هر پیشنهاد ما را رد میکنند.
در پایان این ماجرا بار دیگر اوضاع آرام شد و قیمتها به میزان سابق بازگشت، اما آن چه عیان است امکان افزایش قیمتها در زمان دیگری است. با توجه به نزدیک بودن پایان سال تحصیلی، بعید نیست که از ابتدای شروع ترم تحصیلی بعد بار دیگر قیمتها افزایش پیدا کند.
محقر: جلسه پرسش و پاسخ فایدهای ندارد اما مشکلات صنفی دانشگاه بجنورد در بخشهای مختلف، شورای صنفی را به تکاپو واداشت تا جلسه پرسش و پاسخ با مسئولان دانشگاه دایر کنند که این جلسه فردا در سالن آمفی تئاتر دانشکده هنر دانشگاه بجنورد برگزار خواهد شد؛ اما بدون رئیس دانشگاه.
مسئول روابط عمومی شورای صنفی دانشگاه بجنورد در این خصوص میگوید: تلاش زیادی داشتیم تا شخص رئیس دانشگاه نیز در این جلسه حاضر باشد؛ اما وی معتقد است که این جلسات فایدهای ندارد و به همین خاطر حاضر نیستند به سخنان دانشجویان گوش فرا دهند.
حال باید دید داستان مشکلات دانشجویان این دانشگاه در قسمت بعدی چه موضوعی را برای نمایش در خاطره اش دارد؟ و یا امکان دارد جلسه پرسش و پاسخ پیش رو که محقر، رئیس دانشگاه در آن حضور ندارد پایانی بر دغدغههای دانشجویان باشد؟