در دانشگاههای بجنورد معمولا به علت کمبود فضای خوابگاهی، بسیاری از دانشجویان مجبورند به دنبال پیدا کردن خانه و سختیهای آن باشند، موضوعی که برای خانوادهها نیز نگران کننده شده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛ تابستان معمولا به عنوان فرصتی قلمداد میشود تا دانشجویان بتوانند نفسی بکشند و به دور از دغدغه درس و دانشگاه مدتی استراحت و به فعالیتهای جانبی خود برسند. اما برای تمام دانشجویان ماجرا به شکل رقم نمیخورد. عده زیادی از دانشجویان تابستان خود را با یک نگرانی فکری پشت سر میگذارند و آن هم موضوع مهم اسکان در سال آینده است.
معمولا تعداد تختهای خوابگاهی دولتی و خصوصی پاسخگوی تعداد دانشجویان غیر بومی نیست. این موضوع در خراسان شمالی به شدت رایجتر است. دانشگاههای استان معمولا بدون فراهم کردن زیرساختها اقدام به جذب دانشجو میکنند که این امر باعث شده بسیاری از دانشجویان مجبور به استفاده از خانههای دانشجویی شوند.
در دانشگاههای بجنورد معمولا به علت کمبود فضای خوابگاهی صرفا ترمهای محدودی به دانشجویان خوابگاه تعلق میگیرد و آنها پس از استفاده از امتیاز خود باید به درون شهر رفته و به دنبال اجاره خانه بگردند. موضوعی که برای دانشجویان و خانوادههای آنها بسیار نگران کننده است.
علاوه بر آسیبهایی که ممکن است خانههای دانشجویی داشته باشد، اجارههای سنگین باعث میشود فشار زیادی به خانوادهها وارد شود. اینک و با فرارسیدن ایام اجاره خانه، به سراغ دانشجویان و بنگاههای املاک رفتیم تا همراه با آنها از مشکلات باخبر شویم.
قیمت کمرشکن خانه دانشجویی
یکی از دانشجویان پسر که به دنبال خانه میگشت، ماجرای خود را چنین عنوان میکند: من و ۳ دانشجوی دیگر به دنبال خانه میگردیم، اما موردی مناسب یافت نمیشود. اکثر خانهها در محلهای حاشیه شهر است که ممکن است خطراتی داشته باشد.
این دانشجو که برای سال دوم قصد استفاده از خانههای دانشجویی را دارد، میگوید: صاحب خانه میزان اجاره را بسیار زیاد کرده است؛ هم میزان رهن را بالا برده و هم اجاره را و ما از پرداخت این مقدار ناتوانیم و قصد داریم به دنبال خانه دیگری بگردیم.
وی اضافه میکند: نمیدانم چرا صاحب خانهها قصد دارند هزینه زندگی خود را از پول اجاره ما در بیاورند؛ واقعا این کار نامردی است.
از مسئول بنگاه که به دنبال خانه مناسب برای این دانشجویان بود، مشکل اصلی را پرسیدیم. او میگوید: قیمتها بسیار گران شده که این مشکل اساسی است. همچنین برخی خانوادهها به دانشجویان پسر و برخی به دانشجویان دختر خانه نمیدهند که این امر نیز مشکل ساز میشود.
عدم نظارت بر میزان اجاره خانه به سراغ دانشجوی دیگری رفتیم. وی که سال گذشته در خوابگاه سکونت داشت با تنها دوست خود به دنبال خانه میگشت. او که دیگر در خوابگاه دانشگاهش نمیتواند اسکان داشته باشد از گرانیها گلایه میکند و معتقد است هیچ نظارتی برروی قیمتها نیست.
وی میافزاید: برای یک خانه کوچک با ساخت قدیمی و در مکانی بسیار نامناسب چند میلیون رهن و حدود ۳۰۰ هزارتومان اجاره میخواهند. چطور این مبالغ را پرداخت کنیم؟ همچنین باید لوازمی مانند فرش، گاز و بخاری نیز بخریم. این هزینهها برای من و خانواده ام سنگین است. صاحب خانهها رحم کنند.
آماری از تعداد خانههای دانشجویی در دست نیست
مشکلات فراوان بود. مشکلاتی که سال به سال و با افزایش تعداد دانشجوهای بجنورد بر آن افزوده میشود و کسی به فکر چاره نیست. اما از جهت پاسخ به برخی سئوالات به سراغ جلیل محمدزاده، رئیس اتحادیه مشاورین املاک استان رفتیم. ابتدا از تعداد خانههای دانشجویی پرسیدیم. محمد زاده در ابتدا میگوید: متولیان تامین مسکن دانشجویی اعم از دانشگاهها و دیگر مسئولان مربوطه باید تلاش کنند تا مشکلات این حوزه را رفع کنند؛ اما سامانهای برای ثبت تعداد دانشجویانی که به مشاورین املاک مراجعه میکنند، وجود ندارد لذا آمار دقیقی در دست نیست.
محمد زاده از تلاش برای کاهش مشکلات مسکن دانشجویی خبر میدهد و عنوان میکند: همواره به همکاران صنفی خودمان توصیه کرده ایم حداکثر تلاش خود را برای تامین مسکن دانشجویان انجام دهند.
رئیس اتحادیه مشاورین املاک استان خاطرنشان میکند: در برخی از موارد خانوادهها خانههای خود را به مجردها اجاره نمیدهند؛ تلاش میکنیم با اخذ مدارک شناسایی دقیق و احراز هویت دانشجویان، به این موضوع سامان ببخشیم تا این دانشجویان در کنار خانوادهها ساکن شوند. زیرا اگر خانوادهها به این باور برسند که دانشجویان، فرزندان خود هستند میشود برخی مشکلات را رفع کرد؛ اکنون برخی خانههای بجنورد خالی است، اما در این حوزه نیز آماری در دست نیست.
عدم امکان نظارت بر قیمتها
در ادامه گله مندی دانشجویان بابت افزایش اجاره بها را مطرح کردیم. وی در پاسخ به قانون شیوه نامه سامانه ثبت اسناد سال ۸۶ اشاره میکند و میافزاید: طبق این قانون مشاورین املاک دیگر حق ارزیابی و کارشناسی ندارند لذا نمیتوانند در قیمتها اثر گذار باشند و فقط موظف هستند طبق توافق طرفین قرارداد را تنظیم کنند و حق اظهارنظر کتبی برای ارزش گذاری ملک را ندارند لذا متولیان مسکن باید در تعیین نرخ ورود کنند در غیر این صورت افزایش افسارگسیخته قیمتها وجود دارد.
توصیههای فنی به دانشجویان برای اجاره خانه
از رئیس اتحادیه مشاورین املاک خواستیم تا توصیههایی به دانشجویانی که قصد اجاره خانه دارند کند. محمدزاده در این خصوص تاکید میکند: دانشجویان برای تامین مسکن به مشاورین املاک دارای پروانه کسب مراجعه کنند و زمان انعقاد قرارداد اسناد ملک را دقیقا بررسی کنند.
وی میافزاید: دانشجویان قرارداد را با حضور مالک تنظیم کنند و مبالغ پرداختی را به حساب مالک واریز کنند و به هیچ عنوان به مشاورین املاک نپردازند. مدت زمان قرارداد و تعداد افراد ساکن در خانه حتما در قولنامه قید شود، زیرا بیشترین مشکل در این حوزه به علت ذکر نکردن تعداد افراد حاضر در محل اجاره شده رقم میخورد.
محمدزاده همچنین از دانشجویان میخواهد در انتخاب محل دقت کرده و از منطقههایی که مشکلات فرهنگی دارند دوری کنند.
هشداری به دانشجویان! اما رئیس اتحادیه مشاورین املاک به دانشجویان هشداری نیز میدهد. وی میگوید: طبق قانون پس از اجاره یک محل در مدت مشخص، صاحب ملک حق الزام مستاجر به تخلیه را ندارد مگر در مواردی خاص؛ اگر مشکلات اخلاقی توسط مستاجر اتفاق بیفتد ضمن این که دادگاه حکم تخلیه صادر میکند، مستاجر باید خسارت نیز پرداخت کند.
وی در پایان تاکید میکند: مدیران مجتمعهای مسکونی الزامی برای سکونت نکردن مجردها در مجتمع نداشته باشند؛ دانشجویان هرچند مجرد هستند، اما فرزندان ما محسوب میشوند. این که در مجتمع به دانشجو خانه اجاره داده نشود پاک کردن صورت مسئله است و این تصمیم هنر نیست. همچنین صاحب خانهها از نظر قیمتی سعی بر مدارا با دانشجویان داشته باشند.