مبارزه با فساد از آرمان تا عمل / بررسی ساختار عدالت‌گرایی در کشور از زبان دانشجویان

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشریات دانشجویی به عنوان نماینده نگاه و اندیشه دانشجویان حرف‌های شنیده نشده زیادی دارند. گوشه و کنار نشریات به انتشار بخش‌های خواندنی هر نشریه می‌پردازد. این بخش مقاله انتخابی از آخرین شماره نشریه دانشجویی«هم‌شاگردی» است. 

مردم با مشکلات انبوه و مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنند و مسئولین باید در تسهیل سختی‌ها و دشواری‌های مردم سیاست و تدبیر حکیمانه‌ای اتخاذ کنند تا با پنجه تدبیر و عدالت بر مشکلات پیروز شد. سستی در انجام امور و برپایی پدیده‌هایی، چون آقازاده‌گرایی که زمینه‌ساز ریزش‌های پر فراز و نشیبی خواهد شد از اهداف اولیه انقلاب اسلامی فاصله دارد.

 

امام علی (ع) در روز دوم خلافت خود به مسلمانان گفت: «به خدا اگر ببینم که بیت المال به مهر زنان یا به بهای کنیزان رفته باشد، آن را باز می‌گردانم که در عدالت گشایش است و آن که عدالت برای وی سخت باشد، ستم برای او سخت‌تر خواهد بود.»
قوه قضاییه و دستگاه‌های مربوطه نباید ذره‌ای در احقاق حق و حقوق مردم و همچنین عدالت و مبارزه با فساد عقب بکشند. ممکن است دشمن هجمه‌ای گسترده در این خصوص آغاز کند و رسانه‌های معاند و حتی آقایان روشنفکر داخلی نیز به بهانه‌های حقوق بشر و... دشمنی خود را ابراز کنند، اما مسیر مشخص شده است اگر که ادعای مبارزه با فساد داریم باید برای مسیر حق هزینه داد تا مردم اثرات آن را لمس کنند.

باید در کشور قانون محوری و شایسته سالاری اساس سیاست کشور را تشکیل دهد چرا که تا زمانی قانون حکم فرما نباشد، نظم پدیدار نخواهد شد و عدل نیز پدیدار نخواهد نبود. تا زمانی که شایسته سالاری حکم فرما نشود و رابطه بر ضابطه حکومت کند ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم قانونمندی و عدالت حاکم فرما شود. اما زمانی می‌توان عدالت را به وجود آورد که درک صحیحی از معنای عدالت و قانون را تعریف کرده و آن را تبیین نموده و از صفات ناپسند که آفت عدالتند از جمله حسادت، بداندیشی، التفاتی گری، عقده‌گشایی، خویشاوندسالاری و... که می‌توانند موانع مهم برای ایجاد عدالت باشند پرهیز کرد. عدالت باید ترکیب قانون الهی و خواسته‌های منطقی مردم باشد.

عدالت باید درصدد جلب رضایت همگان باشد و نه صرفاً یک طبقه خاص. تا به امروز تعهد به اصول اخلاقی در اوج قدرت که از ملزومات اشخاصی است که ادعای حق طلبی، عدالت طلبی و ادعای مبارزه با فساد دارند آن طور که باید محقق نشده. است، پس می‌شود گفت: هنوز فاصله زیادی وجود دارد تا به یک جامعه اسلامی آرمانی برسیم و البته به این معنی نیست که جمهوری اسلامی این مسیر پرفراز و نشیبی که سراسر برای مسئولان و مردم پر است از آزمون، آزمون‌هایی از جنس انقلابی‌گری که در تاریخ هم کم نداریم افرادی که رنگ نفاق به خود گرفتند چرا که درک درستی از موضوعات نداشتند.

ساختار‌ها و بدعت‌هایی که گذاشته شده درست نیستند و نیاز به اصلاح و تغییر دارند. در حوزه عدالت و مبارزه با فساد باید مراتب و مراحلی تعریف و تدوین کرد. باید به گونه‌ای عمل کرد که راه نفوذ و فراری وجود نداشته باشد و با هر نوع فساد در جایگاه خودش به بهترین نحو برخورد شود.

در کشور می‌بینیم یک عده با شعار‌های آزادی و ... به دنبال جذب مخاطب هستند و در عمل نئولیبرالی عمل می‌کنند و دنبال فساد درون شبکه‌ای و حزبی هستند، اما در ظاهر به گونه دیگری عمل می‌کنند. جمهوری اسلامی ایران زمانی به حد قابل قبولی در زمینه عدالت و مبارزه با فساد می‌رسد که با قاطعیت در مقابل فساد، تبعیض، بی‌عدالتی ایستادگی نماید. اما باید حواسمان باشد که نباید هم صدا با دشمنان از دستاورد‌هایی که در حوزه عدالت و مبارزه با فساد بدست اورده‌ایم، چشم پوشی نماییم.

محمد رضا شهرکی
دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان