گزارش موسسه مک کینزی از ۱۸ کشور نشان میدهد یکی از پیش نیازهای موفقیت کشورها در کاهش کسری بودجه، بررسی دقیق و جزئی هزینههای تمامی دستگاههاست. در واقع دولتها باید به جای ارائه یک برنامه کلی برای کاهش هزینههای خود، مصارف و هزینهکرد دستگاههای دولتی را با صورت مصداقی بررسی، کنترل و نظارت نمایند. در این مسیر لازم است مجموعهای از اقدامات شامل اختصاص زمان و نیروی کافی برای این امر، بهینهسازی مصارف، تجزیه و تحلیل مصارف بودجه و مقایسه عملکرد و هزینهکرد آنان نسبت به سالهای گذشته صورت گیرد.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، تقاضا برای بودجه هر سال افزایش مییابد و بسیاری از کشورها با محدودیت منابع بودجه مواجه میشوند.
بدهی کشورها از ۵۱ هزار میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰، به ۶۵ هزار میلیارد دلار در ۲۰۱۶ افزایش یافته است. همچنین بسیاری از اقتصادیهای بزرگ، بیش از ۱۰۰ درصد تولید ناخالص داخلی خود، بدهی دارند.
تمرکز دولتها بر کاهش هزینه
در پاسخ به این مشکلات، طی دهه اخیر دولتها رویکردهای مختلفی را در جهت کاهش هزینههای خود اتخاذ کرده اند، که اغلب با شکست مواجه میشد. بر اساس مطالعات صورت گرفته از ۱۸ کشور، مشخص شد که طی ۵ سال گذشته، ۴۳ درصد تلاش دولتها به عنوان دومین اقدام، بر کاهش هزینههای خود متمرکز بوده است.
در این بررسی مشخص شد که تنها ۱۹ درصد این کشورها در کاهش هزینههای خود کاملا موفق بوده اند. اما چه عاملی باعث این عدم موفقیت شده است؟ نتایج نشان میدهد که اتخاذ رویکرد اشتباه توسط دولت عامل شکست در دستیابی به اهداف خود در کاهش هزینهها بوده است.
بررسی دقیق و جزئی هزینههای دستگاهها لازمه جبران کسری بودجه
از این رو برخی کارشناسان راهکاری را مطرح کردند که دولت به جای ارائه برنامه برای کاهش هزینههای خود، دادههای آماری و اطلاعات مربوط به هزینه کرد مصارف بودجه را در دستگاههای دولتی بررسی، کنترل و نظارت نماید.
در واقع کاهش هزینههای دولت، صرفا برنامهریزی برای کاهش هزینهها نیست، بلکه مجموعهای از اقدامات است که لازم است به طور همزمان صورت گیرد. این اقدامات شامل بررسی هزینههای اضافی در دولت از طریق اختصاص زمان و نیروی کافی برای این اقدام (۹۲ درصد اهمیت در نتایج تحقیق صورت گرفته)، بهینهسازی مصارف از طریق بررسی جزئی و دقیق هزینهکرد دستگاههای اجرایی (۴۶ درصد) و نظارت بر آن از طریق تجزیه و تحلیل مصارف بودجه و مقایسه عملکرد و هزینه کرد نسبت به سال گذشته است.
به عنوان مثال در این بررسی مشخص شد که یک نهاد بزرگ دولتی بیش ۷ هزار وسیله نقلیه برای رفت و آمد کارمندان خود تهیه کرده است که هزینه ان به میزان ۱۰ میلیون دلار معادل ۲۰ درصد بودجه این دستگاه دولتی را به خود اختصاص داده است؛ که با قطع این تسهیلات، ۷۰ درصد از هزینههای این نهاد کاهش یافت؛ بنابراین ضروری است که دولتها با اتخاذ رویکردی هوشمندانه در کوتاهترین زمان ممکن هزینههای خود را کاهش داده و نه تنها به اهداف خود در مدیریت امور اقتصادی کشور دست یابند، بلکه شاهد نتایج بهتری نیز خواهند بود.