با هدف حفظ محیط زیست؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، پستنوا آنالیتیکس (Postnova Analytics) اخیرا گزارشی منتشر کرده است که در آن جزئیات مربوط به چگونگی استفاده از دستگاه جداسازی EAF۴ این شرکت در مشخصه‌یابی نانوپلاستیک‌ها درج شده است. EAF4 دستگاه جداسازی جریان میدان الکتریکی متفارن است.
زباله‌های پلاستیکی یکی از اثرات مخرب انسان در محیط زیست است، این ذرات به سادگی در محیط زیست پخش شده و تجزیه آن‌ها در طبیعت موجب تشکیل ذرات نانومتری می‌شود. نانوپلاستیک‌ها را به سختی می‌توان از محیط زیست جدا کرد و با استفاده از روش‌های رایجی نظیر فیلتراسیون، جمع‌آوری آن‌ها چالش‌برانگیز است. از آنجایی که این نانوپلاستیک‌ها ابعاد بسیار کوچکی دارند به سادگی در محیط زیست نفوذ کرده و زندگی موجودات آبزی را تهدید می‌کنند؛ بنابراین سوال مهمی که اینجا وجود دارد این است که چگونه می‌توان مقدار پلاستیک‌ها را در محیط زیست مشخصه‌یابی و به دقت تعیین کرد. چه ابزاری برای تعیین مقدار نانوپلاستیک‌ها در محیط مناسب است.
در حال حاضر با استفاده از تجهیزاتی نظیر تفرق نور پویا و کروماتوگرافی به سختی می‌توان نانوذرات پلاستیک را مشخصه‌یابی و جدا کرد. در مقایسه با این تجهیزات، روش جداسازی AF4 که جداسازی با جریان میدانی متقارن است، ابزار بهتری برای حل این مشکل می‌تواند باشد. چرا که این روش از قدرت تفکیک بالایی برخوردار بوده و می‌تواند نانوذرات پلی‌دیسپرس و منودیسپرس را جداسازی کند.
نویسندگان این گزارش نشان دادند که می‌توان ترکیبی از دو نوع ذره پلی‌استایرن را که به‌عنوان ماده استاندارد در آزمایش‌ها استفاده می‌شود با این روش مشخصه‌یابی کرد. این مخلوط با استفاده از روش AF4 و با کمک میدان الکتریکی اعمالی مورد بررسی قرار می‌گیرد و از طریق کانال‌های این سامانه، امکان جداسازی ذرات وجود دارد.
با استفاده از چهار میدان الکتریکی مختلف، حرکت الکتروفوریتیکی ذرات بررسی شده و می‌توان پتانسیل زتای این ذرات را در مخلوط مشخص کرد. پراش نور چند زاویه‌ای به‌عنوان شناساگر، برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به هر دو ذره به کار می‌رود.
در مقایسه با روش‌های رایج، EAF4 ابزاری دقیق و قدرتمند برای مشخصه‌یابی نانوذرات پلاستیک است.
زباله‌های پلاستیکی یکی از اثرات مخرب انسان در محیط زیست است، این ذرات به سادگی در محیط زیست پخش شده و تجزیه آن‌ها در طبیعت موجب تشکیل ذرات نانومتری می‌شود. نانوپلاستیک‌ها را به سختی می‌توان از محیط زیست جدا کرد و با استفاده از روش‌های رایجی نظیر فیلتراسیون، جمع‌آوری آن‌ها چالش‌برانگیز است. از آنجایی که این نانوپلاستیک‌ها ابعاد بسیار کوچکی دارند به سادگی در محیط زیست نفوذ کرده و زندگی موجودات آبزی را تهدید می‌کنند؛ بنابراین سوال مهمی که اینجا وجود دارد این است که چگونه می‌توان مقدار پلاستیک‌ها را در محیط زیست مشخصه‌یابی و به دقت تعیین کرد. چه ابزاری برای تعیین مقدار نانوپلاستیک‌ها در محیط مناسب است.
در حال حاضر با استفاده از تجهیزاتی نظیر تفرق نور پویا و کروماتوگرافی به سختی می‌توان نانوذرات پلاستیک را مشخصه‌یابی و جدا کرد. در مقایسه با این تجهیزات، روش جداسازی AF4 که جداسازی با جریان میدانی متقارن است، ابزار بهتری برای حل این مشکل می‌تواند باشد. چرا که این روش از قدرت تفکیک بالایی برخوردار بوده و می‌تواند نانوذرات پلی‌دیسپرس و منودیسپرس را جداسازی کند.
نویسندگان این گزارش نشان دادند که می‌توان ترکیبی از دو نوع ذره پلی‌استایرن را که به‌عنوان ماده استاندارد در آزمایش‌ها استفاده می‌شود با این روش مشخصه‌یابی کرد. این مخلوط با استفاده از روش AF4 و با کمک میدان الکتریکی اعمالی مورد بررسی قرار می‌گیرد و از طریق کانال‌های این سامانه، امکان جداسازی ذرات وجود دارد.
با استفاده از چهار میدان الکتریکی مختلف، حرکت الکتروفوریتیکی ذرات بررسی شده و می‌توان پتانسیل زتای این ذرات را در مخلوط مشخص کرد. پراش نور چند زاویه‌ای به‌عنوان شناساگر، برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به هر دو ذره به کار می‌رود.
در مقایسه با روش‌های رایج، EAF4 ابزاری دقیق و قدرتمند برای مشخصه‌یابی نانوذرات پلاستیک است.
ارسال نظرات