از سیل تا سیل / خوزستانی‌ها به کجا پناه ببرند؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛ * فروردین ۹۸ بود که سیل، تمامی خوزستان را به زیر آب برد، تقریبا می‌توان گفت که مردم اهواز، کوت عبدالله، آبادان، علی چعب، دزفول، سوسنگرد، شادگان، شعیبیه و ... در جریان این سیل، دار و ندار خود را از دست دادند و زمین‌های کشاورزی آنان از بین رفت و محصولاتشان را آب برد!

جدای از اینکه کشاورزان خسارت دیدند، دام‌های دامپروران در جریان سیل تلف شدند و برخی از این دام‌ها به دلیل اینکه در یک جا مراقبت می‌شدند دچار بیماری شده بودند و تعدادی از آن‌ها گرسنگی کشیدند و با مشکل کمبود دارو و مواد خوراکی مواجه شدند.

از همه این‌ها که بگذریم دامپروران نمی‌دانستند به فکر سلامت دام هایشان باشند یا تهیه خوراکشان! یکسری از مسئولان وعده می‌دادند که خوراک را برای دام‌ها تهیه می‌کنند؛ این خوراک در هر حال تامین می‌شد، اما مقدارش کافی نبود. همه این‌ها گواهی بر این است که مردم خوزستان دوران سختی را در نوروز ۹۸ سپری کردند. دورانی که سرشار از استرس بود، اما این استرس خوزستانی‌ها را از پا در نمی‌آورد و برای حفظ زندگی و اموال خود دست از تلاش نمی‌کشیدند.

حاصل بررسی‌هایی که در زمان وقوع سیل و بعد از آن انجام شد، این بود که علت اصلی وقوع سیلاب و گرفتاری مردم خوزستان در این سیل، بی تدبیری مسئولان و مدیران شهری بوده است. در صورتی که زیرساخت‌های خوزستان از ابتدا به نحوی بنا می‌شد که در مواقع بحرانی، آسیبی به مردم نرسد شاید این اتفاقات نمی‌افتاد و مردم متحمل این حجم از خسارت مالی و جانی و روحی نمی‌شدند و اعتمادشان به مسئولان استانی و کشوری را از دست نمی‌دادند و از آنان ناامید نمی‌شدند.

هر چند که مسئولان ککِشان هم نمی‌گزد، اما مردم خوزستان از مدیران استانی و کشوری ناامید شده اند! چرا که ۹ ماه از وقوع سیل در خوزستان می‌گذرد. این بازه زمانی قاعدتا فرصت خوبی برای جبران خسارت‌های وارده بر مردم بوده و مدیران شهری و مسئولان استانی و کشوری می‌توانستند با همراهی یکدیگر و به منظور تامین رفاه خوزستانی‌ها آستین بالا بزنند و خسارت‌ها را جبران و منازل تخریب شده را بازسازی و نوسازی و جاده‌ها را ترمیم و زیرساخت‌ها را از نو فراهم کنند.

با اینکه کمیته وضعیت آب در آن بازه زمانی تشکیل شد و اتاق‌های همفکری به کرات در خوزستان برگزار می‌شد و برخی مدیران شهری در آن حضور داشتند، اما هیچگونه فعالیت عملی در خوزستان برای رفع مشکلات فاضلاب صورت نگرفت و همچنان هم این پرونده از دید مسئولان بسته است.

این اتفاق در حالی رخ داده که مسئولان در جریان این خطر بوده اند و می‌دانستند که در صورت بارش باران شدید، مردم با این مسئله روبرو می‌شوند؛ با این حال هیچ راه حلی برای آن ارائه ندادند.

از سویی معصومه خنفری، فرماندار کارون ۲۴ آذر ۹۸ درباره منطقه کوت عبدالله و آبگرفتگی آن اظهارات عجیبی داشته و اعلام کرده که منطقه کوت عبدالله در گذشته تالاب و نیزار بود و شدت مشکلات هم به همین موضوع و وسیع بودن آن برمی‌گردد. وسعت منطقه از گامیش‌آباد شهر کوت‌عبدالله شروع می‌شود و تا محله گندم‌کار ادامه می‌یابد. این ناحیه در گذشته محل سرریز فاضلاب‌های جاری بوده است. ۶ سال پیش (قبل از تفکیک کارون از اهواز) این منطقه خاکریزی می‌شود و در آن ساخت و ساز انجام می‌دهند. ساخت و ساز تمام منطقه با پروانه ساخت انجام شد، اما خاکبرداری‌ها و خاک‌گذاری‌ها به درستی انجام نشد، لذا به آرامی و در طی گذر زمان با فرونشست سطح منطقه، مواجه بودیم.

 

فرماندار کاروان می‌گوید: مشکل این منطقه همیشگی بوده، اما رفته رفته نشست زمین بیشتر شد و با توجه به افزایش بارندگی‌های امسال و سال گذشته بحران ایجاد شد. واقعیت این است که با استاندار خوزستان به منطقه کوت عبدالله آمدیم. ایشان هم دستور دادند سازمان آب و فاضلاب، شهرداری و معاونان شهردار ورود کنند تا برای این قضیه راه حلی پیدا کنیم. مشکل خیلی بغرنج است. شهرداری آمد و سطح خیابان‌ها را ارتفاع داد، اما مشکل حل نشد و سطح خیابان از خانه‌ها بالاتر رفت. منطقه هم وسیع‌تر از آن است که بشود مردم را جابه‌جا کرد و از طرفی تراکم جمعیت بالایی دارد. تنها خطُّالقعر که با هر بارندگی با مشکل روبرو می‌شود، ۱۰ هزار نفر جمعیت دارد.

وی اظهار می‌کند: ما مکنده تعبیه کردیم تا آب را از منطقه بیرون بکشد، اما بسته به میزان بارندگی، یک یا دو هفته زمان برای تخلیه آب نیاز است. مضافا که در بارندگی‌های سال اخیر مکنده پاسخگو نبوده، این منطقه در سیل فروردین ماه بیش از قبل فرو نشست. شهرداری معابر را زیرسازی می‌کند، اما خانه‌ها را که نمی‌تواند زیرسازی کرد. خانه‌ها مدام فرونشست می‌کنند. معابر هم فرونشست داشته‌اند. در هفته گذشته یکی از اتوبان‌های مواصلاتی اهواز به آبادان که از وسط کوت عبدالله می‌گذرد، به دلیل شسته شدن زیر خاک ریز‌های جاده، در دو نقطه به ارتفاع دو متر فروریخت.