ایران در سوگ حاج قاسم

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علی گرامی دوست، ایران در سوگ حاج قاسم عزیز است و «انتقام سخت» خواست قاطبه مردم است و این خشم ملی، خواب را از چشم دشمنان ما ربوده است.

 

خشم مقدس ناشی از داغ حاج قاسم، بزودی با بمباران رسانه ای دشمن، جایش را به ابهامات و نگرانی های دیگری خواهد داد.شبکه های ماهواره ای و مزدوران فضای مجازی، این کار را شروع کرده اند، منفعل نمانیم.

وحشت دشمن را می‌توان از آماده باش بی نظیر آمریکا و همه متحدانش نه در سطح منطقه بلکه تقریبا درهمه عالم دید.
اما دشمن می‌نشیند تا ما انتقام بگیریم؟!

قطعا پاسخ منفی است وآن‌ها می‌کوشند پیش و بیش از بازدارندگی نظامی، تیغ انتقام را در میدان افکار عمومی کُند کنند.
اما چگونه؟!

 

راهکار‌های موثر دشمن برای انحراف افکار عمومی است. در دوگانه نخست، آن‌ها می‌کوشند مردم را از یک جنگ فراگیر بترسانند و اینگونه وانمود کنند که اگر ایران اقدامی بکند، درگیر جنگی وسیع و همه جانبه با آمریکا خواهد شد.

در دوگانه دوم، آن‌ها می‌کوشند مردم را از یک شکست اقتصادی بزرگ بترسانند و اینگونه وانمود کننند که اگر ایران اقدامی بکند، دلار و سهام چنین و چنان خواهد شد و برای زمینه سازی، نوکران و عمالشان را به موج سازی در بازاراقتصادی وادار خواهند کرد؛ و سرانجام در موضوع سوم، آن‌ها می‌کوشند در یک محاسبه ظاهرا منطقی، این دوگانه را ایجاد کنند که جان یک فرد (حتی اگر قاسم سلیمانی باشد) در مقابل جان یک ملت ارزشی ندارد و نباید بخاطر انتقام خون او، یک ملت را به کشتن داد! می‌بینید که پایه و مایه همه این سه استدلال، القاء ترس و وحشت است و تاکید بر اینکه ما در برابر آن‌ها هیچیم!

اما حقیقت این است که هیچ یک از این اتفاقات نخواهد افتاد. امریکا به هیچ وجه توان و جرات ورود به یک جنگ فراگیر با ایران را ندارد.

علت هم واضح است، جنگ از روی ناو بی معنی است و عملیات نظامی، مختصات خاص خود را دارد. یکی از مهمترین آنها، عقبه زمینی برای یک جنگ تمام عیار است. هرچند آمریکا در کشور‌های اطراف ما پایگاه‌هایی دارد، اما کدام کشور حاضر است پله حمله به ایران شود و دیگر بار تجربه صدام را برخود هموار کند؟!

آن‌ها که وحشت جنگ گسترده را تزریق می‌کنند، عامدانه می‌کوشند توان نظامی ایران را نادیده بگیرند ودر مقابل، توان دشمن را بزرگ نمایی کنند و این مهم را فراموش کنند که هزاران سرباز آمریکایی در منطقه و کنار گوش محور مقاومت حضور دارند و این یعنی دوست داران ایران می‌توانند به جای اقدام در یک نقطه خاص، شبح وحشت و کابوس مرگ را در پاکستان، هند، عراق، افغانستان، قزاقستان، امارات متحده عربی و ... بگسترانند و ضرب شست خود را غافلگیرانه به آن‌ها نشان دهند.

در چنین شرایطی، آمریکا جرات ورود به یک نبرد بی پایان را ندارد. نگاهی به منازعات داخلی آمریکا هم موید این موضوع است.فراموش نکنید که همه این لاف‌ها درباره اسرائیل هم گفته می‌شد، اما دیدیم که علیرغم حمایت همه جانبه آمریکا و ادعای شکست ناپذیری ارتشش، در آخرین رویارویی با حزب الله، تنها یازده روز تاب آورد و بعد، ذلیلانه برای آتش بس واسطه فرستاد.

در محاسبه اقتصادی هم اگر دولتمردان اندکی تحرک و هوشیاری داشته باشند، نه تنها اتفاقی نخواهد افتاد بلکه برعکس، با حفظ اقتدار ملی، ارزش پول ایران و و ارزش دارایی مردم بیشتر هم خواهد شد. و، اما درباره مقایسه جان حاج قاسم با یک ملت! این محاسبه از اساس غلط است. هرچند حاج قاسم واقعا یک ملت بود، اما او به معنی واقعی قهرمان امت اسلام و بلکه قهرمان مستضعفان بود. اینجا اساسا بحث انتقام گیری شخصی نیست (که شخص او هم برای ما از جان عزیزتر بود) بلکه ضربه آن‌ها به نماد غرور و عزت امت ما بود. اینجا دوراهی بزرگی است. یا باید خفت و خواری را بپذیریم که در این صورت باید پی در پی منتظر گستاخی‌های بیشتر آن‌ها در ترور بزرگان و قهرمانانمان باشیم، یا غیورانه از عزت نفس و کیان خود دفاع کنیم و ثابت کنیم که بیشه از شیران شرزه خالی نیست.