نسبت به ۱۰ سال گذشته؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، اقیانوس‌های سیاره ما در گرمترین حالتی هستند که تا به حال در تاریخ بشریت ثبت شده است. دمای اقیانوس‌ها نه تنها افزایش داشته بلکه تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهند که این روند بسیار سریع رخ می‌دهد.
یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی گزارش داده‌اند که در سال ۲۰۱۹ دمای اقیانوس تقریبا ۰.۱۳۵ درجه فارنهایت (۰.۰۷۵ درجه سلسیوس) بیشتر از میانگین دمایی در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۱۹۸۱ بوده است. این یعنی اقیانوس‌ها تقریبا همه گاز‌های گلخانه‌ای که انسان‌ها وارد اتمسفر می‌کنند، جذب می‌کنند و تقریبا ۲۲۸×۱۰۲۱ ژول بیشتر از میانگین دمایی خود، گرما دارند. با یک مقایسه ساده می‌بینیم که انرژی آزاد شده به وسیله انفجار بمب‌های اتمی نیروگاه هیروشیما ۶۳×۱۰۱۲ ژول بوده است!
لیجینگ چنگ، استادیار مرکز بین‌المللی علوم آب و هوا و محیط در موسسه فیزیک جوی (IAP) آکادمی علوم چین (CAS) گفت: مقدارگرمایی که ما در ۲۵ سال گذشته وارد اقیانوس‌ها کرده‌ایم معادل انفجار ۳.۶ میلیارد بمب اتمی هیروشیماست. به غیر از نشر گاز‌های گرم توسط انسان‌ها، این موضوع توجیه دیگری ندارد.
چنگ و گروهش تمامی داده‌های در دسترس را (داده‌های اندازه‌گیری شده با ۳۸۰۰ جسم شناور به نام Argo که در اقیانوس پراکنده شده بودند) با داده‌های منتشر شده از سوی بانک جهانی و ملی اطلاعات اقیانوس و جو مقایسه و تجزیه تحلیل کردند. همه این اندازه گیری‌ها بین آب‌های سطحی و آب‌های عمق ۲۰۰۰ متری صورت گرفته بود.
آن‌ها داده‌های بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۱۹ را با داده‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۶ مقایسه کردند و فهمیدند که اقیانوس‌ها در زمان کوتاه اخیر نسبت به بازه گذشته ۴۵۰ درصد گرمتر شده است. اولین اندازه‌گیری دمای اقیانوس در دهه ۱۹۵۰ صورت گرفت و اقیانوس‌ها هم اکنون در گرمترین حالت خود نسبت به ۱۰ سال گذشته قرار دارند.
اقیانوس‌ها می‌توانند یک مقیاس خوب برای بررسی تغییرات آب و هوایی باشند، چون آن‌ها بخش عمده‌ای از گرمای اضافی اتمسفر را جذب می‌کنند. افزایش گرما هم اکنون نیز با گرمتر شدن آب و هوا، بالا آمدن آب دریا‌ها و آسیب به حیوانات دریایی تاثیرات خود را نشان داده است.
اگرچه انسان‌ها می‌توانند اثرات آب و هوایی را معکوس کنند، اما، چون اقیانوس‌ها بیش از ۹۰ درصد گرمای اضافی را جذب می‌کنند، نسبت به خشکی و جو که فقط ۴ درصد گرما جذب می‌کنند، دیرتر به حالت قبلی خود برمی‌گردند.
چنگ گفت: با این که گرما تاثیر کمی در خشکی و جو دارد، اما همین تاثیر کوچک هم منجر به افزایش آتش سوزی‌های فاجعه بار آمازون، کالیفرنیا و استرالیا در سال ۲۰۱۰ شده و شاهد ادامه آن‌ها تا سال ۲۰۲۰ بودیم. گرمای اقیانوس‌های جهان باعث ایجاد موج‌های گرم دریایی در دریای تاسمان (بین استرالیا زلاندنو) و دیگر مناطق شده است.
یکی از موج‌های گرم دریایی معروف «blob» بود که باعث از بین رفتن بخش عظیم زندگی دریایی در اقیانوس آرام شمالی بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ شد و یکی از کانون‌های مهم کشف شده در سال ۲۰۱۷ در خلیج مکزیک بود که باعث ایجاد طوفان «Harvey» و دیگری در اقیانوس اطلس در سال ۲۰۱۸ منجر به طوفان «Florence» شد.
جان آبراهام، استاد علوم حرارتی دانشگاه سنت توماس در مینه سوتا، گفت: گرمایش جهانی واقعی و در حال بدتر شدن است؛ این فقط بخش کوچکی از چیزی است که می‌خواهد در آینده اتفاق بیفتد.
یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی گزارش داده‌اند که در سال ۲۰۱۹ دمای اقیانوس تقریبا ۰.۱۳۵ درجه فارنهایت (۰.۰۷۵ درجه سلسیوس) بیشتر از میانگین دمایی در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۱۹۸۱ بوده است. این یعنی اقیانوس‌ها تقریبا همه گاز‌های گلخانه‌ای که انسان‌ها وارد اتمسفر می‌کنند، جذب می‌کنند و تقریبا ۲۲۸×۱۰۲۱ ژول بیشتر از میانگین دمایی خود، گرما دارند. با یک مقایسه ساده می‌بینیم که انرژی آزاد شده به وسیله انفجار بمب‌های اتمی نیروگاه هیروشیما ۶۳×۱۰۱۲ ژول بوده است!
لیجینگ چنگ، استادیار مرکز بین‌المللی علوم آب و هوا و محیط در موسسه فیزیک جوی (IAP) آکادمی علوم چین (CAS) گفت: مقدارگرمایی که ما در ۲۵ سال گذشته وارد اقیانوس‌ها کرده‌ایم معادل انفجار ۳.۶ میلیارد بمب اتمی هیروشیماست. به غیر از نشر گاز‌های گرم توسط انسان‌ها، این موضوع توجیه دیگری ندارد.
چنگ و گروهش تمامی داده‌های در دسترس را (داده‌های اندازه‌گیری شده با ۳۸۰۰ جسم شناور به نام Argo که در اقیانوس پراکنده شده بودند) با داده‌های منتشر شده از سوی بانک جهانی و ملی اطلاعات اقیانوس و جو مقایسه و تجزیه تحلیل کردند. همه این اندازه گیری‌ها بین آب‌های سطحی و آب‌های عمق ۲۰۰۰ متری صورت گرفته بود.
آن‌ها داده‌های بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۱۹ را با داده‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۶ مقایسه کردند و فهمیدند که اقیانوس‌ها در زمان کوتاه اخیر نسبت به بازه گذشته ۴۵۰ درصد گرمتر شده است. اولین اندازه‌گیری دمای اقیانوس در دهه ۱۹۵۰ صورت گرفت و اقیانوس‌ها هم اکنون در گرمترین حالت خود نسبت به ۱۰ سال گذشته قرار دارند.
اقیانوس‌ها می‌توانند یک مقیاس خوب برای بررسی تغییرات آب و هوایی باشند، چون آن‌ها بخش عمده‌ای از گرمای اضافی اتمسفر را جذب می‌کنند. افزایش گرما هم اکنون نیز با گرمتر شدن آب و هوا، بالا آمدن آب دریا‌ها و آسیب به حیوانات دریایی تاثیرات خود را نشان داده است.
اگرچه انسان‌ها می‌توانند اثرات آب و هوایی را معکوس کنند، اما، چون اقیانوس‌ها بیش از ۹۰ درصد گرمای اضافی را جذب می‌کنند، نسبت به خشکی و جو که فقط ۴ درصد گرما جذب می‌کنند، دیرتر به حالت قبلی خود برمی‌گردند.
چنگ گفت: با این که گرما تاثیر کمی در خشکی و جو دارد، اما همین تاثیر کوچک هم منجر به افزایش آتش سوزی‌های فاجعه بار آمازون، کالیفرنیا و استرالیا در سال ۲۰۱۰ شده و شاهد ادامه آن‌ها تا سال ۲۰۲۰ بودیم. گرمای اقیانوس‌های جهان باعث ایجاد موج‌های گرم دریایی در دریای تاسمان (بین استرالیا زلاندنو) و دیگر مناطق شده است.
یکی از موج‌های گرم دریایی معروف «blob» بود که باعث از بین رفتن بخش عظیم زندگی دریایی در اقیانوس آرام شمالی بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ شد و یکی از کانون‌های مهم کشف شده در سال ۲۰۱۷ در خلیج مکزیک بود که باعث ایجاد طوفان «Harvey» و دیگری در اقیانوس اطلس در سال ۲۰۱۸ منجر به طوفان «Florence» شد.
جان آبراهام، استاد علوم حرارتی دانشگاه سنت توماس در مینه سوتا، گفت: گرمایش جهانی واقعی و در حال بدتر شدن است؛ این فقط بخش کوچکی از چیزی است که می‌خواهد در آینده اتفاق بیفتد.
ارسال نظرات