تعیین حداکثر مدت موقت کار‌های غیر مستمر از سوی دولت

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر هیئت دولت، هیئت وزیران در جلسه ۲۰ بهمن ۱۳۹۸ به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تمامی کار‌ها در کارگاه‌هایی که برای انجام مأموریتی خاص ایجادشده و مأموریت آن‌ها در تاریخ معینی به اتمام می‌رسد، نظیر کارگاه‌های سدسازی، راهسازی و ساخت کارخانه و تمامی کار‌ها در کارگاه‌هایی که فعالیت آن‌ها مقید به زمان خاصی نیست و در طول زمان تداوم دارند، ولی جزو فعالیت‌ها و وظایف اصلی کارگاه نیستند، نظیر ساخت سوله، ساختمان یا خط تولید جدید را جز مصادیق کار‌هایی که طبیعت آن‌ها جنبه غیرمستمر دارد، تعریف نمود.

مطابق این تصمیم، حداکثر مدت موقت برای کار‌هایی که طبیعت آن‌ها جنبه غیرمستمر دارد، چهار سال است و حداکثر مدت موقت شامل سقف زمانی مجموع قرارداد‌های مدت موقت است که برای انجام کار‌های موضوع این تصویب‌نامه می‌توان با یک کارگر یا تعدادی از کارگران منعقد کرد.

مدت توقف موقتی کارگاه، از سقف زمانی موضوع این ماده معاف بوده و در کار‌هایی که قبل از ابلاغ این تصویب نامه وجود داشته اند، حداکثر مدت موقت از تاریخ ابلاغ این تصویب نامه محاسبه خواهد شد.

بر همین اساس، کارفرمایان مجازند پس از اتمام پروژه یا فعالیت مذکور حتی پس از مدت چهار سال مذکور در بند‌های (۲) و (۳)، با کارگر یا کارگران آن پروژه یا فعالیت اتمام یافته، تسویه حساب کنند.

همچنین، افرادی که در قالب قرارداد‌های مدت موقت، در کار‌های جاری مستمر فعالیت می‌کنند، مشمول مفاد این آیین نامه نخواهند بود.