در گفتگو با دانشجو مطرح شد؛
پیرمحمد ملازهی کارشناس مسائل منطقه در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، در خصوص کشتار مسلمان در هندوستان توسط افراطی‌ها، اظهار داشت: جدال گروه‌های افراطی با مسلمانان یک بحران سابقه‌داری در هند است و بدعت این سیاست را انگلیسی‌ها در هندوستان قرار داده‌اند. انگلیس با سیاست "تفرقه بینداز و حکومت کن" توانسته به این بحران قومیتی و مذهبی دامن بزند.
وی ادامه داد: انگلیس با توجه به اینکه حکومت را از گورکانیان یعنی مسلمانان هند گرفته بود، تلاش کرد که مسلمانان در موضع ضعف و هندو‌ها را در موقعیت برتر قرار گیرند؛ این تبعیض باعث شد تا شکافی میان هندو‌ها و مسلمانان شکل بگیرد. ساختار اداری، آموزش در اختیار جمعیت هندو قرار گرفت و مسلمانان از امکانات هندوستان محروم شدند. این اختلاف در سال ۱۹۴۷ تشدید و بحث استقلال هند و پاکستان از یکدیگر مطرح شد و یک جابجایی شدید جمعیتی رخداد؛ در این جابجایی هندو‌های پاکستان به هند و خیل کثیری از مسلمانان از هندوستان به پاکستان مهاجرت کردند.
ملازهی افزود: بخشی از مسلمانان در آن سال‌ها معتقد بودند که نباید مسلمانان از هند جدا شوند چراکه اگر جدایی رخ دهد، آن‌هایی که در هند می‌مانند در موقعیت ضعف قرار می‌گیرند و به همین دلیل دو خط فکری در میان مسلمانان شکل گرفت؛ خط اول معتقد به جدایی مسلمانان از هند بود و خط فکری دوم نیز به پیوند مسلمانان با هندوستان اعتقاد داشتند. انگلستان با تشدید تضاد‌های قومیتی و مذهبی به دنبال جدایی هند و پاکستان از یکدیگر بودند.
این کارشناس مسائل منطقه بیان کرد: در حال حاضر نزدیک به ۲۰۰ میلیون مسلمان در هند زندگی می‌کنند و هند بعد از اندونزی، به لحاظ جمعیت بزرگترین کشور اسلامی است. گروه‌های افراطی هندی مدعی هستند که مسلمانان باید هندو شوند یا به پاکستان مهاجرت کنند و با تشکیل حزب «بی جی پی» در هند، افراطی‌ها توانسته حول مسئله هندوئیزم، انتخابات هند را ببرند و آقای مودی نخست وزیر فعلی هندوستان بار‌ها از گروه‌های افراطی حمایت کرده است.
وی گفت: اخیراً در هند قانونی تصویب شده است که مسلمانان باید ثابت کنند که قبل از سال ۱۹۴۷ هندی بوده‌اند و پاکستانی نیستید و مناطق مانند کشمیر، حیدرآباد در آن سال‌ها حاضر نبودند هندی شناخته شوند.
ملازهی با اشاره به حمایت‌های آمریکا از دولت هند، بیان داشت: آمریکا سیاست‌های خاص خود را دارد و هند را به عنوان متحد استراتژیک خود برای مهار چین انتخاب کرده و تضعیف قدرت هند، به معنی تقویت قدرت چین در منطقه است؛ طبعا آمریکا از سیاست‌های داخلی دولت هند حمایت می‌کند.
وی ادامه داد: پاکستان همواره به عنوان رقیب هند شناخته می‌شود و همواره بحران کشمیر میان این دو کشور مطرح بوده است. طبعا پاکستان با توجه به فرصت پیش آمده از هند انتقاد می‌کند و ترک‌ها نیز با توجه به سیاست خاص خود که به دنبال یک الگوی قدرت اخوانی هستند، حمایت‌هایی از مسلمانان هند انجام می‌دهند. ترکیه ارتباط اقتصادی چندانی با هند ندارد و منافع‌اش درگیر نیست.
وی ادامه داد: انگلیس با توجه به اینکه حکومت را از گورکانیان یعنی مسلمانان هند گرفته بود، تلاش کرد که مسلمانان در موضع ضعف و هندو‌ها را در موقعیت برتر قرار گیرند؛ این تبعیض باعث شد تا شکافی میان هندو‌ها و مسلمانان شکل بگیرد. ساختار اداری، آموزش در اختیار جمعیت هندو قرار گرفت و مسلمانان از امکانات هندوستان محروم شدند. این اختلاف در سال ۱۹۴۷ تشدید و بحث استقلال هند و پاکستان از یکدیگر مطرح شد و یک جابجایی شدید جمعیتی رخداد؛ در این جابجایی هندو‌های پاکستان به هند و خیل کثیری از مسلمانان از هندوستان به پاکستان مهاجرت کردند.
ملازهی افزود: بخشی از مسلمانان در آن سال‌ها معتقد بودند که نباید مسلمانان از هند جدا شوند چراکه اگر جدایی رخ دهد، آن‌هایی که در هند می‌مانند در موقعیت ضعف قرار می‌گیرند و به همین دلیل دو خط فکری در میان مسلمانان شکل گرفت؛ خط اول معتقد به جدایی مسلمانان از هند بود و خط فکری دوم نیز به پیوند مسلمانان با هندوستان اعتقاد داشتند. انگلستان با تشدید تضاد‌های قومیتی و مذهبی به دنبال جدایی هند و پاکستان از یکدیگر بودند.
این کارشناس مسائل منطقه بیان کرد: در حال حاضر نزدیک به ۲۰۰ میلیون مسلمان در هند زندگی می‌کنند و هند بعد از اندونزی، به لحاظ جمعیت بزرگترین کشور اسلامی است. گروه‌های افراطی هندی مدعی هستند که مسلمانان باید هندو شوند یا به پاکستان مهاجرت کنند و با تشکیل حزب «بی جی پی» در هند، افراطی‌ها توانسته حول مسئله هندوئیزم، انتخابات هند را ببرند و آقای مودی نخست وزیر فعلی هندوستان بار‌ها از گروه‌های افراطی حمایت کرده است.
وی گفت: اخیراً در هند قانونی تصویب شده است که مسلمانان باید ثابت کنند که قبل از سال ۱۹۴۷ هندی بوده‌اند و پاکستانی نیستید و مناطق مانند کشمیر، حیدرآباد در آن سال‌ها حاضر نبودند هندی شناخته شوند.
ملازهی با اشاره به حمایت‌های آمریکا از دولت هند، بیان داشت: آمریکا سیاست‌های خاص خود را دارد و هند را به عنوان متحد استراتژیک خود برای مهار چین انتخاب کرده و تضعیف قدرت هند، به معنی تقویت قدرت چین در منطقه است؛ طبعا آمریکا از سیاست‌های داخلی دولت هند حمایت می‌کند.
وی ادامه داد: پاکستان همواره به عنوان رقیب هند شناخته می‌شود و همواره بحران کشمیر میان این دو کشور مطرح بوده است. طبعا پاکستان با توجه به فرصت پیش آمده از هند انتقاد می‌کند و ترک‌ها نیز با توجه به سیاست خاص خود که به دنبال یک الگوی قدرت اخوانی هستند، حمایت‌هایی از مسلمانان هند انجام می‌دهند. ترکیه ارتباط اقتصادی چندانی با هند ندارد و منافع‌اش درگیر نیست.
این کارشناس مسائل منطقه تصریح کرد: ایران و عربستان و بقیه کشور‌های عربی، منافع زیادی با هندی‌ها دارند و ما در هندی‌ها در بندر چابهار سرمایه گذاری‌هایی انجام داده‌اند. در چند سال آینده خط لوله انرژی میان هند و ایران کشیده خواهد شد اما سکوت ایران پیرامون تحت فشار قرار دادن مسلمانان هند، با توجه به اینکه ایران خود را ام القرای جهان اسلام می‌داند، تبعات منفی در پی خواهد داشت. سیاست میانجی‌گرایی برای ایران منطقی است و وزارت امور خارجه باید تلاش کند تا با دولت هند و رهبران مذهبی گفتگوی سازنده‌ای داشته باشد و اگر این نقش را ایفا کند می‌توانند میان منافع ایدئولوژیک و منافع ملی خود در هندوستان، یک توازنی نسبی ایجاد کند.
ارسال نظرات