دولت کمر همت خود را برای خصوصی سازی نظام آموزش و پرورش بسته با این وجود با فروش خدمات دانشگاه پیام نور به دانشگاه فرهنگیان می خواهند مرکز تربیت پایه ریزان تمدن نوین اسلامی را ریشه کن کنند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محدثه حیدری؛* این مسطورات نه یک نامه رسمی به مسئولان و رجال سیاسی و فرهنگی و نه یک یادداشت تحلیلی دانشجویی با فحواهای عمیق و عبارات ثقیل است، تنها یک دعوت نامه و شاید به تعبیری دیگر یک درد نامه است؛ این قلم تنها میخواهد دردی را واگویه کند که غرض دشمن و جهل دوست دست در دست هم باعث بوجود آمدنش شدند دردی که مدتی است وزارت گوش به فرمان و نحیف آموزش و پرورش دچار آن شده است دردی که توسط مخالفان و موافقان جریان انقلاب، اولی به غرض دومی به جهل، به طاق نسیان سپرده شد.دردی که شاید همگان آن را حس نکرده اند و اگر هم حس کرده باشند یا معلم هستند یا آشنا با درد معلمی.
آری این درد همان درد معلمی است لازم نیست برای داشتن این نوع درد حتما معلم باشیم درد معلمی دردی است که بسیار غریب و مظلوم است دردی که علائم آن تنها بی پولی و دغدغه برای معیشت نیست. دردی است که وقتی دچارش شوید نمیتوانی بنشینی و با طمانینه تاریک شدن سرنوشت دانش آموزان این سرزمین را ببینید.دردی که خیلی از سردمداران و مروجان الگوی توسعه از نداشتن آن سرمست هستند و برای نداشتن این درد و شاید التیام آن تلاش مصررانه ای میکنند. درد معلمی نعمتی است که فقط دلسوزان بصیر دچارش میشوند...به خاطر همین مظلوم است و مظلومیت این درد است که سبب میشود بلا هاییبر سر نظام آموزش و پرورش آورده شود که حتی دوستان انقلابی ناآشنا به این درد سکوت پیشه کنند.
آری من به عنوان یک دانشجو گله دارم از نامدعیان و مدعیان جریان انقلاب؛ اما گلایه اول را خطاب به برادران و خواهران انقلابی ام دارم؛ همان عزیزانی که مجدانه پیگیر ساختن تمدن نوین اسلامی و گذر از مرحله دولت اسلامی هستند همان عزیزانی که خودشان را آتش به اختیاران،افسران جنگ نرم و عماران رهبری میدانند. آری باشمایم برادر و خواهر انقلابی ام!
شمایی که در مقابل قضایای چون هفت تپه نیشکر، هپکو و سایر سیاست های نامدبرانه دولت تدبیر و امید، فریاد عدالت خواهی سر دادید و با سینه ستبر ایستادگی کردید و از ظرفیت های رسانه ای و فرهنگی و ...خود استفاده کردید تا خدایی ناکرده سرداران الگوی توسعه، جامعه را از اهداف متعالی انقلاب و امام و رهبری منحط نکنند باید بگویم خداقوت.
خدا قوت برای اینکه حیاتی ترین معبر برای نیل به تمدن نوین اسلامی و آرمان های امام و انقلاب را رها کرده و به گولزنک های سیاسی بسنده کردید.
گلایه داریم از شما آتش به اختیاران نامی شاه راهی که میتواند ما را به اهدافمان نزدیک کند به طور حتم از معبر تربیت نیروی انسانی متعهد، کارآمد، مومن میگذرد مگر میشود تمدنی ساخت بدون وجود انسان های تمدن ساز؟! خواهر و برادر انقلابی من! بیایید صادقانه با هم حرف بزنیم و بپذیریم که انسان تمدن ساز نیاز به یک معلم تمدن ساز است. و این معلم تمدن ساز خود نیاز به تربیت دارد و چه جایی بهتر از دانشگاهی که مقام معظم رهبری آن را مرکز ثقل نظام آموزش و پرورش کشور دانستند.
دانشگاهی که پیشرفت و تعالی آن پله اول مناره ای است که بر اوج آن اذان تمدن سازی را سر میدهند اما گویا کسانی جاهلانه یا خائنانه میخواهند سنگ اول بنایی را بگذارند که کنگره آن، تیره شدن سرنوشت هزاران دانش آموز و به طور کلی نظام آموزش و پرورش است پس تا میتوانند باید با تزلزل جایگاه علمی و اخلاقی معلم و دانشگاه فرهنگیان از تربیت نیروی های انسانی تراز و تمدن ساز جلوگیری به عمل آورد.
اما خیالتان سخت ناراحت همان افرادی که پوسته مشارکت امروز با اندیشه نئولیبرالی خود را به معرکه ظهور رسانده که جز منطق بازار و خرید و فروش زبان دیگری نمیفهمند؛ طرحی موسوم به خرید خدمات آموزشی را پیش کشیدند و کمر همت بستند برای خصوصی سازی کردن نظام آموزش و پرورش. اما با سکوت شما برادران و خواهران انقلابی مواجه شد نمیدانم این سکوت ناشی از ناآگاهی بود یا آنکه دغدغه آموزش و پرورش و تربیت را از سنخ دغدغه های خود نمیدانید اما علت هر چه هست سکوت در برابر آینده فرزندان این مرز و بوم جایز نیست.
چند روزی میشود که نامه ای از سوی دولت ابلاغ شده مبنی بر فروش خدمات دانشگاه پیام نور به دانشگاه فرهنگیان؛ دانشگاهی که برای سر و پا نگه داشتن خود نیاز به تزریق دانشجو دارد، دانشگاهی که میخواهد با خمیر دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، شکاف و خلأ های ناشی از بی تدبیری ها را پر کنند. و تیشه بر داشتند برای ریشه کن کردن مرکز تربیت پایه ریزان تمدن نوین اسلامی تا دیگر نه اسمی از این دانشگاه بماند نه رسمی
جان کلام آنکه خواهر و برادر انقلابی من دیگر وقت پس انداز کردن مطالبه هایتان نیست کمی هم از مطالبه هایتان خرج نظام آموزش و پرورش کشور کنید و رگ های خود را در مسیر تمدن سازی متورم نمایید که سکوت در برابر تصمیمات تمدن سوز عواقب بس ناگواری دارد. و امید است که همگان مبتلا به درد معلمی شویم تا ریشه کن کردن کامل علل این درد. و همواره متذکر شویم که باید معلمانه بزیستیم تا کشتی انقلاب را به دست صاحب اصلی خود برسانیم...
*محدثه حیدری- عضو شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.