تولید محصولات پیشگیری از کرونا هم تحریم‌شکن است و هم ارزآور

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، مشرق نوشت: سید امیر سیاح نوشت: کرونا فرصتی طلایی و بی‌سابقه برای ترک انداختن و اگر جدی باشیم برداشتن دیوار تحریم‌های ظالمانه ایجاد کرده است.

رویکرد دولت و وزارت خارجه ما برای برداشتن دیوار تحریم تا امروز، درخواست و خواهش بوده است. یعنی در مذاکرات به ۵+۱ می‌‏گفتیم ببینید ما تعهدات‌مان را در برجام اجرا کردیم، این هم تاییدیه آژانس! حالا میشه تحریم‌ها را بردارید؟

 

خب آن‌ها هم نه لوطی و بامعرفت هستند و نه هالو، تا وقتی احساس کنند ما به آن‌ها نیاز داریم طاقچه بالا می‌گذارند.

حالا کرونا چه فرصتی ایجاد کرده؟ همه‌گیری جهانی کرونا باعث شده تقاضا برای اقلام پیشگیری از ابتلای به این ویروس و نیز تجهیزات تست و مهار و درمان آن، به شدت بالا برود. اقلامی مثل انواع ماسک، گان، دستکش، ژل و مایعات ضدعفونی کننده دست‌ها و سطوح، کیت تشخیص، اکسیژن‌ساز و...

این اقلام، چند ویژگی دارند. اول اینکه از نظر اقتصادی، تقاضای این اقلام در شرایط فعلی همگی پرکشش هستند یعنی متقاضیان خرید به قیمت آن حساس نیستند و طبعا فروشنده در تعیین قیمت آن دست بالاتر دارد.

از طرف دیگر، این اقلام خوشبختانه همگی در داخل قابل تولید هستند. هم فناوری تولیدشان را داریم، هم نیروی انسانی لازم را و اگر دولت دست تجار ایرانی را باز کند، امکان بازاریابی و فروش بین‌المللی‌اش را هم داریم.

بسیاری از کارگاه‌های تعطیل شده می‌توانند با تغییر نسبتا مختصری در خطوط تولیدشان، تولیدکننده ماسک و گان و دستکش و ژل و کیت و اکسیژن‌ساز و... شوند. کار آسانی نیست، ولی شدنی است. برای تحقق این مهم، وزارتخانه‌های صمت و بهداشت دو کار فوری باید انجام دهند. وزارت صمت به‌طور آنی مجوز صادر کند و وزارت بهداشت، ضوابط تولید هریک از اقلام را سهل و شفاف و صریح اعلام کند.

این ضوابط تولید در عین سهولت، باید سلامتی کارگران و کیفیت محصول هم تضمین کند.

طبعا تامین نیاز داخل، اولویت است. اما بعد از تامین نیاز داخل، با انبوه اقلام تولید شده، چند کار مهم می‌توان کرد. اولا صادرات به کشور‌هایی که در دوران تحریم، شریک تجاری ما بوده و هستند به‌خصوص کشور‌های منطقه.

اما کار بزرگ‌تر با این اقلام را می‌توان با کشور‌هایی انجام داد که ایران را تحریم کرده‌اند. اروپای غربی و آمریکای شمالی به‌وضوح دچار کمبود اقلام پیشگیری و مهار کرونا هستند. تجار ایرانی می‌توانند به این کشور‌ها اعلام کنند این اقلام را با استاندارد‌های جهانی و با این قیمت‌ها (که به دلایل مختلف باید رقابتی باشند) موجود است، از مسیر‌های متعارف بانکی درخواست کنید (دیوار تحریم را بشکنید) تا فوری با هواپیما بفرستیم.

ممکن است دولت آمریکا مخالفت و تهدید کند. ممکن است دولتمردان اروپایی این بار هم از تهدید آمریکا بترسند و استقبال نکنند. ممکن است شرکت‌های این کشور‌ها هم بترسند و از مسیر بانکی کالا‌های ضدکرونایی ما را نخرند، اما با این کار، چند اتفاق قطعا رقم خواهد افتاد: برای اولین بار، با غرب فعالانه و از موضع قدرت، درباره تحریم حرف زده‌ایم. به‌جای اینکه از آن‌ها خواهش کنیم تحریم را بردارید، به آن‌ها گفته‌ایم کالا‌های مورد نیازتان را داریم، اگر می‌خواهید؛ از مسیر غیرتحریمی بیایید بخرید. اگر از مسیر بانکی و غیرتحریمی اقلام ما را نخرند، تحت فشار شدید افکارعمومی‌شان قرار می‌گیرند. اگر خوب دیپلماسی عمومی کنیم، طبعا در اروپا و آمریکا خواهند پرسید، کشوری که پرستارانش به‌جای ماسک و گان، کیسه زباله می‌پوشند، چرا نمی‌گذارد شرکت‌هایش از ایران گان و ماسک و کیت وارد کنند؟! این جدی‌ترین ترک بر دیوار تحریم خواهد بود. البته از آن‌طرف دیوار و نه با خواهش و ذلت.

اقلام ضد کرونایی ما، در هر صورت فروش خواهد رفت. تاجر ایرانی اگر بخشنامه‌های ضد و نقیض دولت ما دستش را نبندد، حتی به خود آمریکا هم می‌تواند ماسک و ژل صادر کند. اما این ماجرا، یک اتفاق بی‌سابقه خواهد بود و یک درس برای سیاست خارجی و تجارت خارجی ما. می‌توانیم فعالانه و از روی قدرت، کاری کنیم دیوار تحریم‌ها ترک بردارد و حتی فروبپاشد، اگر قوی باشیم و اگر از فرصت‌ها خوب استفاده کنیم.