بازوی روباتیک قابل کنترل با مغز تا ۲ سال دیگر به بازار می‌آید / فناوری در خدمت افراد ناتوان

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، دانشمندان نوید داده‌اند که افراد ناتوانی که دست خود را از دست داده‌اند، تا دو سال دیگر می‌توانند با کمک یک سیستم ایمپلنتی بازوی بیونیک خود را تکان دهند.

دانشمندان می‌گویند: سیستم ایمپلنتی که به کاربران امکان می‌دهد بازوی بیونیک خود را بدون نیاز به تجهیزات پشتیبانی، با استفاده از فکر کنترل کنند، تا دو سال دیگر در دسترس خواهند بود.

محققان سوئدی که این سیستم را طراحی کرده‌اند امیدوارند که نشان سی‌ای یا علامت تضمینی این محصول را به زودی دریافت کنند و با توجه به الزامات ایمنی و حفاظی اتحادیه اروپا به زودی آن را راهی بازار‌های اروپا کنند.  این سیستم ایمپلنتی که می‌تواند به هر بازوی مصنوعی موجود در بازار متصل شود، حال حاضر توسط سه نفر در سوئد که دست‌شان از بالای آرنج قطع شده بود، استفاده می‌شود.

دکتر ماکس اورتیز کاتالانی، استادیار دانشگاه صنعتی چالمرز در سوئد، می‌گوید: این پروتز می‌تواند جایگزین بسیار خوبی برای بازوی از دست رفته باشد. مردم سوئد اکنون می‌توانند این فناوری را داشته باشند. دوست داشتیم زودتر این فناوری را برای مردم در دسترس کنیم، اما شیوع کرونا دست ما را کاملا بست.

 

به گفته وی، دو نفر از سه بیمار در آزمایش بالینی این سیستم حدود سه سال و نفر سوم حدود هفت سال است که از اندام مصنوعی استفاده و با فکر خود آن را کنترل می‌کنند.

این دانشمندان اخیرا عملکرد جدید یعنی احساس لمس را نیز به این سه بازوی پروتز اضافه کرده‌اند. این سیستم ایمپلنت که دست مصنوعی را به اسکلت در ناحیه قطع شده متصل می‌کند، کاملا پایدار است و می‌تواند برای مدت طولانی بدون کمک دانشمندان مورد استفاده قرار گیرد.

به گفته دانشمندان، پیشرفت واقعی در این سیستم در جایی است که رابط عصبی-عضلانی-اسکلتی امکان می‌دهد که اندام مصنوعی مستقیما به بدن متصل شود و به دلیل همین ارتباط پایدار بین فناوری و اندام بیولوژیکی، کنترل کاربر روی دست مصنوعی بسیار بیشتر و بازخورد حسی خوبی برقرار می‌شود.

خوبی سیستم ایمپلنتی است که در بدن کاربر کاشت می‌شود و فرد دیگر نیازی به حمل تجهیزات اضافی مانند کوله‌پشتی‌های بزرگ شامل کامپیوتر یا باتری ندارد. الکترود‌هایی در عضله فرد کاشت می‌شود که اطلاعات حسی را ارسال می‌کند تا به کاربر امکان دهد کنترل بیشتری روی دست داشته باشد. کاربران حتی هنگام لمس اشیاء، ویژگی آن‌ها و فشاری که به آن وارد می‌کنند را کاملا حس می‌کنند.

دکتر کاتالانی می‌گوید: اگرچه این پروتز به اندازه دست واقعی خوب نیست، اما به افراد معلول این امکان را می‌دهد تا زندگی روزمره خود را داشته باشند و به کسی محتاج نباشند.