کمیسیون بهداشت مجلس دهم، باید در خصوص عدم تحقیق و تفحص از نحوه اجرای طرح تحول سلامت پاسخگو باشد

حامد محمودی قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با تاکید بر اینکه کمیسیون بهداشت مجلس دهم، باید در خصوص عدم تحقیق و تفحص از نحوه اجرای طرح تحول سلامت پاسخگو باشد، گفت: این طرح تحول بدون مصوبه مجلس شورای اسلامی از سال ۹۲ اجرا شد و چند ده هزار میلیارد تومان برای کشور هزینه دربرداشت! هزینه‌هایی که به اعتقاد بسیاری از نخبگان آنچنان که باید بازدهی نداشت و به جیب برخی پزشکان سرازیر شد.

وی با اشاره به اینکه طرح تحول سلامت طرحی است که باعث بدهی هزاران میلیاردی دانشگاه‌های علوم پزشکی به شرکت‌های دارویی و تجهیزات پزشکی شد و از طرفی چندین هزار میلیارد تومن بدهی روی دست بیمه‌ها گذاشت، افزود: سوال اصلی اینجاست که کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دهم در این چهار سال نباید بررسی میکرد که این طرح چگونه اجرا می‌شود؟ آیا کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نباید نسبت به اختلاف نجومی حقوق پزشکان و سایر کادر درمان که موجب نارضایتی کادر درمان شده واکنشی نشان می‌داد؟! شاید این ماجرا بی ربط به پزشک بودن ۹۹ درصد کمیسیون بهداشت نباشد.

محمودی با بیان اینکه کمیسیون بهداشت و درمان به کمیسیون پزشکان مبدل شده و این تعارض منافع شدید باعث شده آن‌ها را از ورود به طرح تحول سلامت که از آن به طرح تحول جیب پزشکان نیز یاد می‌شود، خودداری کنند، اظهار کرد: قرار بود طرح تحول سلامت منجر به رفع تبعیض در دسترسی به خدمات پزشکی شود؛ اما هنوز شاهدیم در استان‌های محروم مثل سیستان و بلوچستان مردم از حداقل دسترسی به امکانات درمانی محروم هستند و جالب‌تر اینجاست که رئیس کمیسیون بهداشت در برهه‌ای دکتر شهریاری، نماینده زاهدان در مجلس بوده است!

وی افزود: دکتر شهریاری به عنوان نماینده مردم زاهدان و رئیس کمیسیون بهداشت و درمان آیا یکبار کنجکاو نشده که چرا علیرغم بودجه چند ده هزار میلیاردی طرح تحول سلامت که رسالتش رساندن امکانات درمانی به مناطق کم برخوردار بود، هنوز هم مردم سیستان و بلوچستان جزو استان‌های محروم کشور در موضوع سرانه پزشک به جمعیت است؟

قائم مقام انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: اگر میخواهیم کمیسیون بهداشت مجلس یازدهم دغدغه‌مند و فعال باشد، باید از این حکومت حداکثری پزشکان و وجود افرادی که فرصت کار داشتند، ولی کمترین کار ممکن را در جهت اصلاح نظام سلامت نکردند خالی شود.