تراژدی عدالت آموزشی | شاد ناشاد
اجتماعی خبرگزاری دانشجو_سیده زهرا حسینی؛ هنوز خانه‌ی سیستم آموزشی کشور از پای‌بست ویران است و گویا قرار نیست حکایت این پیام‌رسان شاد به این راحتی‌ها تمام شود. حکایت شاد از هزار ایراد فنی ممکن تا تعارض با قانون اساسی و عدم پوشش تمام جامعه دانش‌آموزی می‌گذرد و می‌رسد به قرارداد مالی آن.
ماجرا از آنجا شروع می‌شود که وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به سوال خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو مبنی علت انتخاب پلتفرم شاد برای ارائه خدمات آموزشی می‌گوید: هر اپلیکشینی که در حوزه خدمات آموزشی دارد کار می‌کند می‌تواند با رعایت استاندار‌های آموزشی داشته‌های خود را به آموزش و پرورش ارائه دهد.
وی ادامه داد: اتفاقا یکی از ظرفیت‌های شاد در این است که می‌توان آن را به روز کرد و یک بازار پیرامونی برای ارائه خدمات آموزشی به وجود آورده است و شاید به توان گفت شبکه شاد همه ارزان‌تر به دست دانش آموزان می‌رسد، به لحاظ اقتصادی کمک به نظام آموزشی است و در کل استاندارد‌های آموزش و پرورش در آن رعایت می‌شود.
وزیر آموزش و پرورش عنوان کرد: مطابق بررسی‌های صورت گرفته هیچ پلتفرمی که تمام این امکانات را بتواند به ما ارائه دهد وجود نداشت و در خصوص شبکه شاد ما بنا داشتیم حتما زیر بار تست برود تا خطا‌های آن برطرف شود و حجم زیادی مخاطب و کاربر را پوشش دهد.
وی درباره قرارداد شاد گفت: در اینجا پولی رد و بدل نشده است و قرارداد صلح با همراه اول نوشتیم و شاد را به ما هبه کردند و پولی ردوبدل نمی‌شود و مطابق قرارداد قرار است تا ۱۵ سال آن را پشتیبانی کند.
وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: هزینه اینترنت در شاد نصف هزینه اینترنت در تلگرام است که پیش از این خانواده‌ها پرداخت می‌کردند. یک اپلیکیشن تدوین شد و در فاصله یک ماه ۱۷ میلیون بار نصب شد و هیچ کدام از پیام‌رسان‌های داخلی در این مدت کوتاه این تعداد کاربر نداشتند و میزان ترافیک آن حتی به تفکیک مدرسه قابل مشاهده است و الان کار روی شاد رایگان است و به عنوان یک امتیاز در اختیار خانواده‌ها است.
وی گفت: ارزیابی ما این است که به عنوان یک برنامه نوظهور و دوره زمانی کوتاه دستاورد‌های شاد قابل ارائه است و شورای عالی فضای مجازی در این‌باره اظهارنظر کرده است و می‌توانید ارزیابی دقیق و علمی آن‌ها را بپرسید، شاد مجموعه خوبی است و به تدریج از مشکلات آن کاسته می‌شود.
با توجه به گفته‌ی حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش، شاد طی قراردادی از شرکت همراه‌اول به وزارت آموزش و پرورش هبه شده است.
اما قرارداد مالی پیام‌رسان شاد باید طبق قانون در سامانه قراداد‌های دولتی سازمان برنامه و بودجه ثبت شود، اما با چند جستجوی کوتاه متوجه می‌شوید که خبری از ثبت این قرارداد در این سامانه وجود ندارد.
در ادامه جمعی از فعالان اجتماعی، درخواستی در سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات مبنی بر ارائه تمامی قرارداد‌های مرتبط با پیام‌رسان شاد توسط وزارت آموزش و پرورش ثبت کردند، اما در پاسخ از وزارت آموزش صرفا چند تصویر از مکاتبات داخلی را ارسال می‌کند و طی نامه‌ای به فعالان اجتماعی اینطور پاسخ می‌دهد:
در این پاسخ نوشته شده است که اسناد قرارداد شاد پس از طی روال حقوقی طبقه‌بندی شده و محرمانه است! اما واقعا چرا؟ مگر نه اینکه شاد به گفته وزیر آموزش و پرورش هبه از سمت شرکت همراه اول است آن هم با ١۵سال پشتیبانی، پس چرا باید یک قرارداد هبه اینطور مهم و محرمانه شود؟ چطور بدون هیچ قاعده‌ای یک قرارداد توسط یک وزارت‌خانه طبقه بندی می‌شود؟ مگر طبقه‌بندی استاد توسط هیات وزیران تدوین نشده است؟
در پاسخ همه این سوال‌ها، اما وزارت آموزش و پرورش به فعالان اجتماعی که خواستار ارائه قرارداد شاد در سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات هستند، می‌نویسد:
«امتیاز بهره برداری دائمی و بدون محدودیت زمانی پلتفرم تعاملی آموزش الکترونیکی و همچنین ارائه خدمات مرتبط با آن در قالب تفاهم نامه منعقده با شرکت ارتباطات سیار (همراه اول) و به صورت کاملا رایگان به وزارت آموزش و پرورش واگذار گردیده است. مع ذلک با لحاظ محرمانگی تفاهم نامه منعقده و باستناد ماده (۱۳) قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، دسترسی به اسناد و اطلاعات طبقه بندی شده با ارایه و انتشار آن‌ها ممنوع می‌باشد.»
در ادامه، اما ما با ادعای مسئول پیام‌رسان گپ نیز روبرو هستیم؛ مدیرعامل پیام‌رسان گپ می‌گوید: که شرکت مالک شاد متعهد شد تا به ازای ثبت‌نام هر دانش‌آموز در شاد مبلغ ١٢۰ هزارتومان به آموزش و پرورش پرداخت کند.
در نهایت، اما چطور وزارت آموزش و پرورش در فرآیندی نامشخص، قرارداد هبه‌ی محرمانه منعقد می‌کند؟ همراه اول با هبه کردن شاد چه چیزی دریافت می‌کند که باید قرارداد آن محرمانه باشد؟
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
هیج نظارتی هم بر محتوای تولید شده (بعضاً مستهجن در شاد نمی‌شود!!!؟؟؟