محققان اعلام کردند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، اگر زمانی نشر گازهای گلخانه‌ای را قطع کنیم، تغییر محسوسی در آب‌وهوا نخواهیم دید. سیستم‌های طبیعی زمین برای جذب کربن از جو به زمان نیاز دارند. شاید لازم باشد چندین دهه صبر کنیم تا درجه حرارت زمین کاهش یابد. البته این بدان معنا نیست که نباید نشر گاز‌ها را کاهش دهیم، بلکه تنها باید کمی صبر کنیم.
این خبر تاسف‌بار نتیجه مطالعات جدید مرکز تحقیقات بین‌المللی آب‌وهوا در نروژ است. می‌دانیم که زمین به دلیل نشر گازهای گلخانه‌ای در حال گرم شدن است. یکی از وظایف دانشمندان مدلسازی چگونگی فرآیند گرم شدن و اثرات ناشی از آن و همچنین نحوه کاهش آنهاست.
آنها همچنین نشان می‌دهند که کاهش گازهای گلخانه‌ای به چه معناست و چگونه آب‌وهوا به این کاهش پاسخ خواهد داد. سامست، محقق می‌گوید: «تغییرات آب‌وهوایی ناشی از فعالیت‌های انسانی می‌تواند با یک کشتی با سرعت بالا و امواج بزرگ مقایسه شود. اگر شما بخواهید کشتی را آهسته‌تر حرکت دهید باید موتور را معکوس کنید، اما مدتی طول می‌کشد تا بفهمید که کشتی با سرعت کندتری حرکت می‌کند. همچنین این کشتی در طول مسیر بدلیل امواج به جلو وعقب نیز حرکت خواهد داشت.»
مدل‌ها در این مطالعه نشان می‌دهند که اگر میزان آلاینده‌های خود را بشدت کم کنیم و به صفر برسانیم ممکن است در سال ۲۰۳۳ زمین شروع به پاسخ دادن کرده و به آرامی خنک شود. البته این واقع‌بینانه نیست و تنها عمق مسئله را نشان می‌دهد. اگر بخواهیم واقع‌بینانه این موضوع را بررسی کنیم باید از «RCP۲.۶» استفاده کنیم که اصطلاحی در علوم آب‌و‌هواست. RCP محفف Representative Concentration Pathways به معنای غلظت‌های موجود گازهای گلخانه‌ای نه انتشار آنهاست.
RCP۲.۶ به معنای «بسیار سخت» است. اگر امسال ما به RCP۲.۶ برسیم، باید تا انتهای سال ۲۰۴۷ صبرکنیم تا تغییری ببینیم. این‌ها لزوماً پیش‌بینی‌های دقیقی نیستند. این تنها یک مدلسازی است و هرگز نمی‌توانیم دقیقا بدانیم که اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تحت کنترل داشته باشیم، چقدر طول می‌کشد که زمین دوباره شروع به خنک شدن کند.
نکته مهم این است که هرچه بیشتر صبر کنیم تا انتشارات خود را بطور معناداری کاهش دهیم، برای جبران خسارت‌های آب‌وهوایی نیز بیشتر باید منتظر باشیم.
اگرچه انتشار گازهای گلخانه‌ای تاثیر عظیمی بر آب‌وهوا دارد؛ اما آنها تنها مواردی نیستند که بر آب‌وهوا تاثیر بگذارند. آب‌وهوا یک سیستم طبیعی و دارای تنوع است. محققان تلاش می‌کنند تا این مورد را نیز در مدلسازی‌های خود لحاظ کنند.
آنها در مقاله خود بیان کردن که آثار دیگر از جمله بازخورد تحریک حالت‌های تغییرپذیر و فرآیند‌های ژئوفیزیکی در این مدل‌ها به درستی در نظر نگرفته شده و رویداد‌هایی مانند فوران آتشفشان‌ها نیز ممکن است عوارض دیگری داشته باشند.
سامست توضیح می‌دهد: «دقیقاً مانند اینکه مدتی طول کشید تا ثابت کنیم که زمین درحال گرم شدن است، برای اینکه مشخص شود اقدامات ما در راستای محدود کردن گرمای زمین موثر است نیز باید کمی صبر کنیم.»
نویسندگان در مقاله خود می‌نویسند: «اینرسی و تغییرپذیری درونی سیستم آب‌وهوایی، ظهور یک پاسخ آشکار را حتی برای کاهش شدید و مداوم به تاخیر می‌اندازد.»
سامست می‌گوید که همه‌گیری جهانی ویروس کرونا نیز مقایسه مفیدی است. او می‌گوید: «اثرات آب‌وهوایی نیز مانند نتایج فاصله‌گذاری اجتماعی در دوران همه‌گیری بیماری است. ممکن است فاصله‌گذاری در یک روز رعایت یا نادیده گرفته شود، اما به علت دوران نهفتگی بیماری، زمان لازم است تا آثار آن را روی آمار سرایت و مبتلایان ببینیم. کاهش در انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز همینطور است. اگر انتشار گاز‌ها را کاهش دهیم، گرمای کمتری جذب می‌شود، اما مدت زیادی طول خواهد کشید تا آثار آن را در آب‌وهوا مشاهده کنیم.
خوشبختانه روش‌هایی دیگری وجود دارند که می‌توانیم از آنها نیز استفاده کنیم. ما می‌توانیم کاهش انتشار را خیلی سریع تخمین بزنیم و اگر افزایش آهسته‌ای در مقدار گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر رخ دهد می‌توانیم آنها بفهمیم.»
سامست افزود: «آلاینده‌ترین گازهای نشرشده توسط انسان با بیشترین تأثیر در گرم شدن کره زمین، CO۲ و متان هستند اگر این کاهش‌ها مسیر‌های واقع‌گرایانه‌تری را دنبال کنند، متأسفانه مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید تا آثار آن نمایان شود.»
دانشمندان چندین دهه است که به ما درباره تغییرات آب و هوا هشدار می‌دهند و اکنون ما در مرحله‌ای هستیم که باید میزان انتشار گاز‌ها را بطور معنادار و سریعی کاهش دهیم درغیراینصورت با عواقب ناگوار روبرو خواهیم شد. اما حتی اگر این کاهش به سرعت اتفاق بیفتد باز هم نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که نتیجه را خیلی سریع ببینیم.»
نویسندگان این ماله تحقیقی بیان کردند که هدف آنها مدیریت انتظارات ماست و این مطالعه برای این صورت گرفته تا به همه یادآوری کند تغییرات به زمان نیاز دارند. این بدان معنا نیست که کاهش آلاینده‌ها هیچ تاثیری ندارد؛ بلکه باید برای مشاهده تغییرات صبر کنیم. تغییرات آب‌وهوایی برای چندین دهه ادامه خواهند داشت. امروزه چالش پیش روی ما این است که چگونه گرمای جهانی را تا حد ممکن کاهش داده و به اندازه‌ای که می‌شود این کار را سریع انجام داد.
ارسال نظرات