به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کسی که میگفت جمهوریاسلامیایران نباید چهلسالگی خود را ببیند، در آستانه چهلودومین سالگرد انقلاباسلامیایران کتاب خاطرات هفدهماه کاری او بهعنوان مشاور امنیت ملی آمریکا درجمهوریاسلامیایران توسط انتشارات امیرکبیر چاپ شد.
جانبولتون که سیاستهای خصمانهاش درباره ایران همیشه زبانزد خاصوعام بوده و معتقد به تغییر رژیم ایران بود در کتاب خاطرات خود سعی بر بازگویی برخی ناگفتهها از دیدگاههای خصوصیشان نسبت به ایران را دارد. اما نکتهای که باید بیشتر حواسمان را به آن جمع کنیم علت و نوع نگارش این نوع کتابهاست. کتابهایی که از نگاه خودشان به ماجرا نگاه میکنند و ممکن است در برخی مواقع اینگونه القا شود که ایران از ابتدا در برجام پافشاری میکرد و مثلا آنها میل انجام چنین کاری را نداشتند که این خود تحریف ماجراست و ترجمه این کتاب در کشورهای مختلف ممکن است ایران را عامل اصلی خروج از برجام یا خیلی اتفاقات دیگر بدانند.
اتفاقی که در کتاب بولتون خودنمایی میکند عدم سانسور در ترجمه و اضافه کردن پاورقی جهت تبیین صحیح مسئله است که انتشارات امیرکبیر با تجربه کاری خود و ترجمه محمد معماریانی این کار را به خوبی انجام داده است.
بولتون در کتابش حرفهایی میزند که بعضا گفتهنشده و یا کمتر شنیده شده است. برای مثال در قسمتی از کتاب میخوانیم:
"شب حدود ۹:۳۰ تماس گرفتند و اطلاع دادند ایران یک پهپاد دیگر را هم سرنگون کرده. این یکی پهپاد گلوبالهاوک بود و روی تنگهٔ هرمز ساقط شده بود. ژنرال دانفورد رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح میگفت زدن گلوبالهاوک با موارد سابق تفاوت کیفی دارد. این مورد به نابودی یکی از داراییهای امریکا انجامیده بود که ۱۴۶میلیون دلار قیمت داشت. دانفورد پیشنهاد داد به سه پایگاه در طول ساحل ایران حمله کنیم. در نهایت بر سر نابود کردن آن سه پایگاه توافق کردیم. دانفورد اعلام کرد که حمله در سیاهی شب انجام خواهد گرفت. ترامپ پرسید حمله کِی اتفاق خواهد افتاد. دانفورد گفت ۹ شب به وقت واشینگتن.
تصمیم ما سه ویژگی مهم داشت: هدفهای فعال نظامی را میزدیم نه اهداف نمادین را، داخل خاک ایران را مورد حمله قرار میدادیم که خط قرمز ایرانیها بود و در نهایت اینکه اهدافی را میزدیم که احتمالا تلفات انسانی داشت."
در قسمتی دیگر از کتاب به ماجرای دیدار آبهشینزو نخستوزیر ژاپن با رهبر انقلاب که در خردادماه سال گذشته بود، پرداخت. او در سخنانی تعجببرانگیز میگوید:
"چندساعت بعد، شنیدن نتیجه نشست آبه با ]آیتالله[ خامنهای بر گفتوگوی اتاق تانک صحه گذاشت. ]آیتالله[ خامنهای طی صحبتهای آبه یادداشت برمیداشت. اما در آخر گفت هیچ جوابی ندارد، که دست کمی از توهین نداشت. بعلاوه ]آیتالله[ خامنهای بسیار سرسختتر از روحانی در روز قبل بود. این خطای مکرون و دیگران (شامل ترامپ) را نشان میداد که به جای «رهبر معظم» با روحانی صحبت میکردند. کجای این لقب «معظم» برایشان واضح و گویا نبود؟ بعلاوه حتی قبل از اینکه آبه سوار هواپیمای برگشت به ژاپن شود، و بر خلاف درخواست صریح او مبنی بر علنی نکردن نشست، ]آیتالله[ خامنهای یکسری توییت طولانی منتشر کرد.
دو تا از مهمترینهایشان از دیدگاه ما اینها بودند:
نتیجه بسیار مشخص بود: ماموریت آبه شکست حورده بود.ایران در واقع بهصورت آبه سیلی زده بود، چون در همان زمان که آبه مشغول گفتوگو با ]آیتالله[ خامنهای بود، ایران به کشتیهای غیرنظامی در نزدیکی سواحلش حمله کرده بود که یکی از آنها متعلق به ژاپن بود. با اینحال، ژاپنیها در فاز انکار بودند، لابد چون میخواستند آبه بابت تحقیری که ترامپ در دامنش گذاشته بود شرمنده نشود...
صبح روز جمعه آبه یک بازخوانی شخصی از سفرش به ترامپ ارائه داد. اینطور که میگفت، نه روحانی و نه ]آیتالله[ خامنهای مایل نبودند تا زمانی که تحریمها به قوت خود باقیاست، وارد گفتوگو با ایالات متحده شوند. حداقل آبه از این گلایه که ایران بلافاصله دیدار را علنی کرده است، ولی بهنظرش روحانی واقعا خواهان گفتوگو با ایلات متحده بود، و با طولوتفصیل تعریف کرد که بعد از ملاقات با ]آیتالله[ خامنهای، روحانی در راهرو دنبال او دوید که بگوید برداشتن تحریمها میتواند راه این گفتوگوها را باز کند."
همانطور که قبلتر گفته شد قطعا نمیتوان به حرفها و خاطراتشان مهر تایید زد اما چندسالیاست که عدهای همچنان سنگ مذاکره را به سینه میزنند و با آن همه اتفاقات و تحریمها هنوز به آمریکا خوشبین هستند و میگویند که اگر تحریمها برداشته شود راه مذاکره باز میشود و این در صورتیاست که برجام راه گفتوگو بود تشدید تحریمها نتیجه مذاکره.
خبرنامه دانشجویان ایران نوشت: خواندن این کتاب به تمام کسانی که میخواهند درباره آمریکا بیشتر بدانند موقعیت خوبی است چون خواندن این کتاب به شناخت بیشتر سیاستهای آمریکا از زبان جان بولتون کمک میکند و میتوان از این کتاب بعنوان یک کلاس تحلیل سیاسی یاد کرد.