پای خالتورها به خانه‌های مردم باز شد/ باز هم خبری از نظارت نیست!

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- حسین نجار؛ هر سال با نزدیک شدن به ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر که از آن به عنوان بهار سینمای ایران یاد می‌شود، یکی از بحث‌های اصلی درباره عدم اکران شماری از آثار باقیمانده از جشنواره سال گذشته و سنگین‌تر شدن بار چرخه اکران در این زمینه است. این چرخه هر سال سنگین‌تر می‌شود و شمار بیشتری از آثار اکران نشده به قطار طولانی آثار اکران نشده سینمای ایران اضافه می‌شود. قطاری که تنها راه رهایی از آن، یا گسترش چشمگیر ظرفیت‌های ناوگان اکران آثار سینمایی است که در عمل به واسطه هزینه‌های سنگین آن امکان پذیر نیست یا استفاده راه‌حل‌های جایگزینی همچون اکران آنلاین است. روشی که سال‌هاست در سینمای جهان هم در حال انجام است.

شیوع بیماری کرونا، اتفاقی بود که چرخه نیمه جان اکران در سینمای ایران را به سمت مرگ بود. چرخه‌ای که اگر تا پیش از این با هر زحمتی که بود که کار خود را پیش می‌برد، با ماجرای کرونا به شکلی زمین‌گیر شد که حالا شمار آثاری که در نوبت اکران هستند، از شمارش در رفته است!

تصمیم ابراهیم حاتمی‌کیا و سازندگان فیلم سینمایی «خروج» برای اکران آنلاین این فیلم، تصمیمی جسورانه برای کمک به این چرخه در حال فروپاشی بود. اتفاقی که با اکران آنلاین فیلم «طلا» به کارگردانی شهبازی و تهیه کنندگی رامبد جوان ادامه یافته است و اگر در ادامه با حمایت مردم و عدم استفاده آن‌ها از نسخه‌های قاچاق همراه شود، می‌تواند مسیری تازه پیش روی سینمای ایران قرار دهد. این مسیر نه فقط در ایام شیوع بیماری کرونا بلکه تا سالها می‌تواند ادامه پیدا کند و به چرخه اکران آثار سینمایی کمک کند.

اکران آنلاین فیلم های «خروج» و«طلا»  در ابتدا در مرحله اجرا دارای ایرادات و مشکلاتی بود با این همه آنچه که می‌توان به شکل قطعی درباره این اتفاق تازه سینمای ایران گفت آن است که با وجود همه این انتقادات، باز هم آغاز اکران آنلاین با اثری مهم همچون «خروج» گامی رو به جلو برای سینمای ایران محسوب میشود که می‌تواند نه فقط در دوره شیوع بیماری کرونا بلکه پس از آن نیز بخشی مهم از مشکلات اقتصادی سینما به ویژه در حوزه چرخه اکران را حل کند و البته عدالت در توزیع محصولات سینمایی را تا حدودی برقرار سازد و به همه سینماگران این شانس را دهد تا راحت‌تر آثارشان را به دست مخاطبان برسانند.

بر همین اساس طی این مدت حرف و حدیث های فراوانی برای فیلم هایی که سازندگان آن برای حضور در طرح "اکران آنلاین" مشغول مذاکرات هستند به گوش میرسد که اکران آنلاین برخی از این آثار قطعی به نظر میرسد و برخی برای نهایی شدن، همچنان مشغول مذاکرات و رایزنی هستند که در ادامه گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو نگاهی داشته است به آثاری که با برخورداری از شانس بالای پیوستن به «اکران آنلاین»،  باید بجای پرده نقره ای سالن های سینماها برای نخستین بار در خانه های مردم اکران شود که در ادامه این گزارش از نظرتان میگذرد:

خالتوربازی در اکران آنلاین

حسین فرح بخش نامی آشنا و البته جنجالی برای اهالی سینما است، فردی که یک اثر قابل تامل «خصوصی» در مقام کارگردان سینما را در کارنامه خود دارد، اثری که در زمان اکران خود با حواشی و جنجال های فراوانی مواجه شد. اما فضای کاری فرح بخش در حوزه تهیه کنندگی زمین تا آسمان با کارگردانی متفاوت است و وی این سالها ترجیح میدهد بجای کارگردانی به تهیه کنندگی روی بیاورد و در اغلب آثاری که تهیه کنندگی آن را بر عهده داد جای پای محمدرضا شریفی نیا و رفقایش به چشم میخورد.

اغلب فیلم هایی که فرح بخش تهیه کنندگی کرده است یا داستانش کپی امروزی شده از فیلمفارسی های قبل از انقلاب است و یا فیلم های موزیکالی همچون فیلم «خالتور» را شامل میشود، که در اغلب این آثار یکسری بازیگر ثابت به سرپرستی محمدرضا شریفی نیا حضور دارند.

اما فیلم زن ها فرشته اند 2 که قرار بوده است از ابتدا ادامه فیلم «زن ها فرشته اند» باشد کلید  خورد اما به واقع تفاوت های میان این دو فیلم از زمین تا آسمان است، زیرا فیلم «زن ها فرشته اند1» هم به لحاظ محتوا و همچنین ساختار از درجه مقبولی برخوردار بود و هم با حضور چهره هایی چون امین حیایی ، نیکی کریمی و مهتاب کرامتی از اعتبار خوبی به لحاظ حضور بازیگران برخوردار بود که همین مسائل موجب شده بود، مخاطبان به محض شنیدن خبر سری دوم این فیلم سینمایی، تصور ساخت اثری در حد سری نخست آن داشته باشند اما به هیج وجه اینگونه نشد و این اثر انتظارات را برآورده نکرد.

سری دوم «زن ها فرشته اند» با یک دگرگونی اساسی مواجه شده است و آن اینکه دیگر خبری از شهرام شاه حسینی در مسند کارگردان نیست و به جایش آرش معیریان کارگردان باسابقه سینمای کمدی، موزیکال به عنوان کارگردان حضور دارد.

اما زن‌ها فرشته‌اند 2 به لحاظ ترکیب بازیگران، همان بازیگران فیلم های چون «خالتو» به تهیه کنندگی حسین فرح بخش را شامل میشود بازیگرانی که مدت زیادی است عدم توانایی برخی از آنها در فن بازیگری به مخاطبان اثبات شده است، بازیگرانی که بیشتر از آنکه بازیگر محسوب شوند به عنوان شاخ های اینستاگرامی شهره هستند و تهیه کنندگانی چون فرح بخش به طمع آنکه چند میلیون دنبال کننده اینستاگرامی فلان بازیگر مخاطب فیلمش میشود سراغ این بازیگران ناکارآمد میروند و جالب اینجاست که فرح بخش با شکست پروژه هایی چون «خالتور» باز دست از تولید  اینگونه آثار کمدی موزیکال سطح پایین دست بر نمیدارد.

در فیلم «زن ها فرشته اند 2»  بازیگرانی چون محمدرضا شریفی نیا، علی صادقی، نیوشا ضیغمی، سحر قریشی، نسرین مقانلو، میرطاهر مظلومی، سیروس همتی،مریم سعادت، مهتاج نجومی و شهین تسلیمی به ایفای نقش می پردارند که مسلما شکست ترکیب بازیگران طنز تلویزیونی در کنار چهره های شکست خورده سینمایی برای هر مخاطبی قابل پیش بینی است که مسلما فرد کارکشته ای چون فرح بخش هم به خوبی به این موضوع آگاه است، حال آنکه چرا چند سالی است به ادامه این روند پافشاری میکند جای سوال دارد.

زن‌ها فرشته‌اند ۲ در ابتدا قرار بود که در نوروز ۱۳۹۹ اکران شود، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا، اکران این فیلم به بتعویق افتاد تا اینکه با شروع نصف و نیمه سینماها این فیلم هم راهی اکران عمومی شد که علی رغم سروصدای زیادی که عوامل فیلم در فضای مجازی راه انداخته بودند این فیلم با شکست عجیبی در اکران عمومی مواجه شد، بطوری که خیلی سریع از اکران عمومی خارج شد.

عوامل «زن ها فرشته اند 2» از همان روزی که شکستی سنگین در اکران عمومی خوردند به حضور در اکران آنلاین فکر کردند و مقدمات آن را انجام دادند که در نهایت  اواخر همین هفته راهی اکران آنلاین میشود.

در اینجا باید به این نکته اشاره کرد که ساز و کار تولید اثر در« اکران آنلاین» چگونه است؟ آیا اصلا مسئولین سینمایی ارشاد راهکاری برای حضور آثار در اکران آنلاین درنظر گرفته اند؟

این سوالاتی است که برخی رسانه ها مدت زیادی است که مطرح میکنند اما جوابی نمیشنوند ، زیرا انگار هیچ ساز و کاری در این خصوص وجود ندارد و هر فیلم ضعیفی که در گیشه با شکست مواجه میشود خیلی راحت سر از اکران آنلاین در می آورد که تا حدودی در این طرح هم به درامدزایی بپردارد.

اما درباره نقد فیلم باید گفت، این اثر که مثلا یک کمدی بزن بکوب تلقی میشود فقط در بخش »بزن بکوب مموفق عمل کرده است و عملا هیچ کمدی در آن دیده نمیشود و تنها جمله که می توان در باره این فیلم گفت، همان جمله معروف مسعود فراستی، منتقد برنامه هفت است که در خصوص این گونه آثار می گوید« ماقبل نقد». و به معنای واقعی اینگونه آثار هیچ نکته هنری و تکنیکی ندارد که قابل نقد باشد ، بلکه این گونه آثار بیشتر شبیه ضبط دورهمی و خوشگذارانی چند بازیگر است تا یک اثر سینمایی.

در انتها باید گفت، اینکه همچنان نقش نظارتی سازمان سینمایی ارشاد در خصوص آثار اینچنینی بسیار کمرنگ است، دیگر تبدیل موضوعی کلیشه ای وتکراری شده است که صرفا باید به اصلاح امور امیدوار بود.