«سهمالدین زمانی» هنرمند پیشکسوت و چیرهدست که طی نیم قرن «قرآن مصور» را خلق کرده بود، دار فانی را وداع گفت. اما تکلیف این اثر هنری کمنظیر چه میشود؟
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «سهمالدین زمانی» هنرمند نقاش و خالق «قرآن مصور» که ۴۸ سال از عمر خود را وقف نقاشی مفهومی سورههای قرآن کریم کرده بود، هفته گذشته در ۷۴ سالگی درگذشت و در قبرستان امامزاده پنج تن لویزان آرام گرفت.
او ۱۱۴ سوره کلامالله مجید را در قالب ۱۱۴ طرح با گلها و رنگهای متفاوت تصویر کرد و انگیزهاش از این کار که حدود نیم قرن طول کشید (به همراه نقاشی آیات)، خوابی بود که در ۲۴ سالگی در مشهد دیده بود.
اما تکلیف این نقاشیها پس از درگذشت زمانی چه میشود؟
خواهر زندهیاد سهمالدین زمانی در پاسخ که آیا استاد وصیت خاصی درباره «قرآن مصور» داشته است، گفت: هنوز وصیتنامه ایشان توسط فرزندانش باز نشده است تا از محتوای آن آگاه باشیم.
وی همچنین درباره اینکه آیا تا کنون مسئولان فرهنگی هنری تماسی با شما داشتهاند، اذعان کرد مسئولان سراغی نگرفتهاند.
«قرآن مصور» زبان و شکل نویی از معرفی قرآن کریم است که زندهیاد زمانی مبدع آن بود. در «قرآن مصور» هر سوره یک تابلوی نقاشی مخصوص به خود دارد که با دیگر سورهها از نظر گل و رنگ شباهتی ندارد. تنها عنصر ثابت هر تابلو، ابعاد ۱۱۴ سانتیمتری تابلو (به نیت ۱۱۴ سوره) و دایره وسط آن است که «بسم الله الرحمن الرحیم» و سوره را شامل میشود؛ این دایره ۳۰ سانتیمتر (به نیت ۳۰ جزء قرآن) قطر دارد. در مجموع ۶۲۳۶ گلبرگ ـ به تعداد آیات قرآن کریم ـ ترسیم شده است.
در تمام سورههایی که نام حیوانات آمده، آن حیوان شبیه به گل ترسیم شده است. به عنوان نمونه در سوره فیل، در نگاه اول فیلی دیده نمیشود، اما با اندکی دقت میتوان هیبت فیل را در قالب گل مشاهده کرد.
زنده یاد زمانی، دشوارترین تابلو را مختص جلد قرآن مصور میدانست که بسم الله الرحمن الرحیم را شامل میشد و در آن، ۱۱۴ نوع گل با ۱۱۴ رنگ متفاوت کشیده شده است و هیچ گل و رنگی تکراری نیست.