به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رضا اربابیان در برنامه "خیابان فرصت" رادیو گفتگو با اشاره به اینکه جنگ، ما را در صنعت دفاعی خودکفا کرد، گفت: زمانی که در یگان هوایی سپاه مشغول بودیم، در زمینه عکس برداری هوایی مشکلات عدیدهای در سیستم دفاعی ایران ایجاد شده بود.
وی ادامه داد: عکس برداری هوایی از ملزومات ابتدایی دیدنِ جبههها و بررسی وضعیت و هدایت رزمندگان است و لذا در آن موقع، سیستمی در قرارگاه خاتم تشکیل شد تا این مهم را پیگیری کند.
اربابیان یادآوری کرد: مسئولیت تجهیزات عکس برداری هوایی را به چند تن از فعالان یگان هوایی سپاه وقت سپردند و ستاد سپاه هماهنگیها را انجام داد و جهاد دانشگاهی را در این امر دخیل کرد.
وی با اشاره به اینکه در وهله اول با پرندههای هدایت پذیر مواجه شدیم، اظهار کرد: جهاد دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان در این زمینه کارهایی ابتدایی صورت داده بودند و هنوز هم ارزشهای جهاد دانشگاهی در پی ریزی مقدمات تجهیز جنگ، نهفته است.
اربابیان افزود: در آن زمان کمتر به این مقولهها پرداخته میشد، ولی بچههای جهاد دانشگاهی با تمام توان و همت، امکانات اندک خود را درگیر این داستان کردند.
این کارشناس صنعت هوایی در عین حال از ناتوانی در به کار گیری سیستمهای نوین هوایی در ارتش سخن گفت و ادامه داد: دانشجویان ما ابتکاراتی را به خرج دادند و با هدایت سیستم مهندسی، به تکنیکی ساده دست یافتند؛ بی آنکه هیچ وابستگی به خارج داشته باشند و پرندههای هدایت پذیر را با سادهترین وسایل ساختند.
اربابیان با اشاره به اینکه پرندههای هدایت پذیر امروزه با نام "پهپاد" شناخته میشوند، خاطرنشان کرد: این پرندهها جزئی از پایه و بسترِ تجهیزات جنگ بود. در دنیا هم به این صنعت میپرداختند، ولی نه با قابلیت عرضه و تولیداتِ کشورها در سطح بسیار محدود و پیچیده در دسترس بود.
وی افزود: ما با امکانات اندک و همان سطح دانشی که دوستان در دانشگاهها بدست آورده بودند سعی داشتیم به این سمت حرکت کنیم و با سادهترین وسیله، به شناخت مواضع دشمن و هدایت اهداف قرارگاه نائل آمدیم.
اربابیان سیستمهای موجود در ارتش را ناتوان خواند و تصریح کرد: در جبههها فقط با اطلاعاتی که نفرات با چشم میدیدند، وضعیت دشمن را بررسی میکردند، ولی با شکل گیری این پرندههای هدایت شوندهی ساده، و با روشهایی که ابداع کرده بودیم، به عمق سه الی چهار کیلومتری مواضع دشمن رخنه میکردیم.
مشاور نیروگاه برق شهرک قدر این رویه را پایه و شاکله ورود صنعت در دفاع مقدس عنوان کرد و افزود: بسیاری از نفرات آن روزگار، هنوز هم ناشناخته هستند و شاید همچنان درگیر کار و تلاش باشند، ولی هیچ نام و نشانی از آنها برجا نیست.
اربابیان خاطرنشان کرد: این صنعت نوپا در جبههها طی ۵ سال در دوران جنگ، شکل گرفت و در نهایت به مرحلهای رسیدیم که بعنوان چشم فرماندهان منطقه قلمداد شدیم و اوضاع منطقه را رصد و پایش میکردیم.
وی در رادیو گفتگو ادامه داد: کم کم این صنعت توسعه پیدا کرد و در کنارِ آن، جهاد دانشگاهی خود را در وزارت سپاه وقت احیا و بصورت متمرکز کمک به رزمندگان خودی را شروع کرد و صنعت دفاعی را توسعه داد.
اربابیان از درگیر بودن نفرات زیادی از دانشجویان و اساتید دانشگاهی در این حوزه سخن گفت و افزود: این روند تا مرحله پایانی جنگ ادامه داشت که تکنیک "پرنده مهاجر" بدون هیچ نوع "وابستگی" –از طراحی تا تأمین قطعات- در کشور به منصه ظهور رسید و تقدیم بچههای جنگ شد.