معاون اسبق وزارت صمت گفت: آقای روحانی باید به این سوالها پاسخ دهد که آیا واشنگتن به ما میگوید که مدیران ضعیف منصوب کنید؟ آیا واشنگتن به ما میگوید که از ظرفیتها و پتانسیل کشور به خوبی استفاده نکنید؟ آیا واشنگتن به ما میگوید که اقتصاد مقاومتی را عملیاتی نکنید؟
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، قرار بود صد روزه مشکلات اقتصادی کشور حل شود چرا که رئیس جمهور منتخب مردم با کلیدی به میدان آمد که قرار بود کلید نجات اقتصاد باشد. نمیدانم چند صد روز از آن زمان گذشته، اما با اینکه سه صد روز دیگر تا پایان دولت آقای روحانی داریم، اما آقای روحانی آب پاکی را روی دستمان ریخت و آدرس کاخ سفید را داد. جالب است دولتی که طرفدارانش از روی پرچم آمریکا و اسرائیل هم رد نمیشوند به یک باره از مردم خواستند که به لعن و نفرین آمریکا بپردازند. اینکه کجای کار اشتباه بوده، تقصیر انتخاب ما یا تحریمهای آمریکا یا عملکرد دولت را در گفتگو با امیر رضا واعظ آشتیانی؛ معاون اسبق وزرات صمتمطرح کردیم تا پاسخ این مسئول سارا که با فعالیتهای دولت آشناست را شنیده باشیم.
اگر عملکرد دولت آقای روحانی را به غیر از عملکرد اقتصادی بسنجیم آیا عملکرد سایر حوزهها خوب و تعریفی است؟ آقای روحانی به جای پاسخگویی به مردم، به دنبال مقصر است، فارغ از اینکه انتخابهای غلط مدیران اقتصادی، کشور را در تنگناهای اقتصادی قرار داده، لذا نیازی به لعن آمریکا نیست چرا که مردم قبل و بعد از انقلاب آشنا به سیاستهای ضد انسانی آمریکا هستند و نیازی نبود دولت مسوولیت بی مدیریتی خود را به گردن آمریکا بیاندازد چرا که مردم ما میدانند آمریکا دشمن اصلی آنهاست، اما مردم مغالطه و فرار رو به جلو را هم درک میکنند، لذا بهتر بود دولتی که قرار بود صد روزه مشکلات اقتصاد ایران را حل کند، بعد از گذشت هفت سال آدرس کاخ سفید را به مردم ایران ندهد. انتخابهای نادرستی که بر وزارتخانههای مهم و تاثیر گذار بر مسائل اقتصادی کشور مثل وزارت صمت، وزارت اقتصاد و نفت و... شده یا حتی در حوزههای فرهنگی که میتوانست مردم را با فرهنگ کار و تولید آشنا کند مثل آموزش و پرورش یا بانک مرکزی یا وزارت ورزش که با شاکله فرهنگی، اقتصادی، نشاط و سلامتی مردم سر و کار دارد موجب شده تا اقتصاد، فرهنگ و اجتماع ما با آسیبهای بسیاری رو به رو شوند. مثلا در حوزه آموزش و پرورش که با اخلاق و آینده سازان کشور در ارتباط است دولت آقای روحانی تا به حال چند وزیر عوض کرده، یا در وزارت ورزش که با سلامتی، تندرستی و نشاط جامعه و جوانان در ارتباط است چند وزیر رفته و آمده اند آیا این مسائل هم که با فرهنگ و آموزش کشور در رابطه است را باید به گردن آمریکا انداخت؟
مثلا وزارت صمت بعد از مدتی صاحب وزیر شد، آیا آنچه به عنوان تبعات اقتصادی بر ما تحمیل شده ناشی از نبود وزیر و عملکرد دولت است یا تحریمهای آمریکا؟ وزارت صمت، وزارت مهمی است که سه وزارتخانه صنایع سنگین، معادن و فلزات و وزارت بازرگانی در آن ادغام شده است. در حالی که باید بهترین مدیر و وزیر با تجربه و کارآمد برای این وزارتخانه انتخاب شود، شاهد چالشهای متعدد مدیریتی و سوء مدیریت هستیم که زبانزد است و خسارتهای جبران ناپذیری به کشور تحمیل کرده است؛ لذا بهتر است آقای رئیس جمهور به جای آدرسهای غلط دادن به مردم و نوک پیکان اتهام را به سمت واشنگتن کج کردن، به این موضوع اعتراف میکرد که سختیهای زندگی مردم ناشی از سوء مدیریت دولت است و صد درصد آن ربطی به آمریکا ندارد، بلکه ۳۰ تا ۴۰ درصد آن ناشی از تحریمهای آمریکاست. بیشتر بخوانید:
هر مشکی که در بازارها رخ میدهد، بلافاصله آقای روحانی بر قاب تلویزیون مینشیند و دستور درست شدن آن بازار را میدهد، اما دریغ از کمی تغییر مثبت! در این باره چه نظری دارید ایراد کار از کجاست؟ این موضوع بر کسی پوشیده نیست که اشکال کار اقتصاد ما فقط و فقط از رانت و انحصار و فساد و سوء مدیریت است. آقای روحانی باید به این سوالها پاسخ دهد که آیا واشنگتن به ما میگوید که مدیران ضعیف منصوب کنید؟ آیا واشنگتن به ما میگوید که از ظرفیتها و پتانسیل کشور به خوبی استفاده نکنید آیا واشنگتن به ما میگوید که اقتصاد مقاومتی را عملیاتی نکنید؟ آیا واشنگتن به ما میگوید که به بهانههای مختلف جهش تولید را متوقف کنید؟ آیا اینها ناشی از بی تفاوتی و سوء مدیریت ما نیست؟ بهتر بود آقای روحانی با مردم با صداقت صحبت میکرد که تیم اقتصادی دولت نتوانست اقتصاد کشور را به درستی مدیریت کند، اگر با مردم صادقانه سخن میگفت حتما مردم با دولت همکاری میکردند، در حالی که مردم به صورت عینی شاهد هستند که دولت اقتصاد را به حال خود رها کرده و مدیریت خوبی بر اقتصاد کشور نداشته است.
هر گرانی و نابسامانی که در بخشهای مختلف اقتصاد پیش میآید مثلا خودرو گران میشود یا حتی تخم مرغ گران میشود، آقای رئیسجمهور مرتب از طریق مصاحبهها و نشستهای هیئت دولت میگوید من به فلان ارگان دستور رسیدگی دادم، آیا کار یک رئیس جمهور دستور دادن است؟ چرا کسی به دستورات هفت ساله رئیس جمهور توجهی نمیکند؟ آیا نباید مدیرانی کارآمد روی کار باشند که قبل از اینکه آقای روحانی دستور بدهد کار و مسوولیت و وظیفه خود را بدانند که اصلا نیازی به دستور دهی رئیس جمهور نباشد؟ وقتی دولت مدیرانی کارآمد در مسئولیتها گمارده باشد حتی با یک اشاره رئیس جمهور براساس یک ساختار تعریف شده و منطقی، با حذف بروکراسیهای اداری و اصلاح ساختار اداری حرف رئیس دولت محقق میشود، اما، چون دولت در هفت سال گذشته موفق به اصلاح ساختار اقتصادی کشور نشده و حتی یک گزارش عملکرد درباره اجرای اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری ارائه نداده که بتوان فهمید اقتصاد مقاومتی تا چه حدی کار شده که برای انجام بقیه آن دست به کار شد، مشخص است چنین دولتی در هر جای اقتصاد به در بسته میخورد، دست در جیب مردم میکند.
دولتی که با افزایش نرخ ارز بانکهای ورشکسته را از ورشکستگی نجات میدهد، با گران کردن بنزین و تحمیل تبعات سیاسی و امنیتی جامعه، معیشت مردم را به هم میریزد، و آقای رئیس جمهور صبح جمعه متوجه میشود که بنزین گران شده است! دولت چگونه توقع دارد مردم از آنها تبعیت کنند و پای حرف دولت بنشینند و باور کنند که مقصر فقط آمریکا و کاخ سفید است؟! آیا واقعا مردم باید تماشاگر صحنههایی باشند که دولت دائما دست در جیب آنها میکند؟ مگر آقای رئیسجمهوردر انتخابات سال ۹۶ تاکید نکرد که کسی حق ندارد دست ددر جیب مردم کند؟ آیا میداند که ته جیب مردم را سوراخ کرده است؟ قطعا دولت با این روشها به جایی نمیرسد بنحوی که مردم آرزو میکنند این چند ماه تمام شود و دولت آقای روحانی برای همیشه کنار برود.
با انتخاب آقای رزم حسینی برای وزارت صمت آیا میتوان به آینده اقتصادی بهتر دربخش توزیع و تجارت امیدوار بود؟ قطعا با انتخاب وزیر جدید و حتی احیای وزارت بازرگانی به دلیل انباشت مشکلات باری از مشکلات اقتصادی کشور کم نمیشود. از سوی دیگر دولت باید این موضوع را پاسخ دهد که اگر احیای وزارت بازرگانی مهم بود دولت در برنامه ۱۰۰ روزهای که گفته بود چرا احیای وزارت بازرگانی را مطرح نکرده بود؟ چرا دولت در سال آخر به یاد این موضوع افتاده که وزرات بازرگانی را احیا کند؟ آیا دولت به دنبال فرار به جلو نیست تا با فرافکنی اذهان عمومی را از مشکلات اصلی اقتصادی دور کند؟ مردم به خوبی میدانند که دولت در حال فرار از پاسخگویی است. اگر دولت در هفت سال گذشته کمی انرژی برای عرصه تولید ورونق اقتصاد میگذاشت وضعیت اقتصادی امروز مردم به این شکل نبود که با درآمدهای ثابت، هزینههای سرسام آوری به آنها تحمیل شود. امروز بخشی از مردم شرمنده خانواده خود هستند، پاسخ شرمندگی مردم را کدام یک از دولتمردان میدهد؟ کدام یک از دولتمردان بابت تصمیمات نادرست خود از مردم عذرخواهی کرده اند؟ متاسفانه عملکرد دولت به گونهای است که مردم گمان میکنند با رها کردن اقتصاد در حال تحمیل فشار به نظام است، یعنی عملا اینگونه نشان میدهد، هر چند که ما امیدواریم که دولت چنین نیتی نداشته باشد. به هر حال مردم آرز میکنند که این دولت تمام شود؛ شاید با روی کار آمدن دولتی تازه نفس مردم روی خوش اقتصاد را ببینند.