اواخر دیماه سال ۹۸ در پی وقوع سیلاب در استان هرمزگان، روستاییان زاچ و داربست به کمپ اسکان موقت سیلزدگان انتقال پیدا کردند و با اینکه یک سال از این جریان گذشته، اهالی این روستا هنوز هم در چادر و کپر سکونت دارند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛ * یکسال از وقوع سیلاب در استان هرمزگان میگذرد و سیلزدگان زاچ و داربست همچنان در چادر و کپر روزگار میگذرانند.
زاچ و داربست نام دو روستای سیلزده شرق هرمزگان است که اهالی این روستاها بعد از وقوع سیلاب و تخریب شدن محل زندگیشان به کمپ اسکان موقت سیل زدگان (واقع در بیرکلمی که دشتی باز است) انتقال پیدا کردند.
از اواخر دی ماه ۹۸ تا به الان، این سیلزدگان در همان کمپ اسکان موقت به سر میبرند. در طی این مدت، مسئولان استانی و شهرستانی بسیاری از این کمپ بازدید داشتند و وعدههای زیادی برای حل مشکلات سیلزدگان ساکن در این منطقه دادند؛ با این حال مردم زاچ و داربست از حداقلیترین امکانات برخوردار بودند و به سختی روزگار گذراندند.
با توجه به اینکه سیلزدگان زاچ و داربست از ابتدا درخواست اسکان دائم در محل کمپ اسکان موقت را داشتند و نامهنگاریهای بسیاری با بنیاد مسکن انجام شده بود، بالاخره بنیاد با اهدای این زمینها به آنها موافقت کرده و مردم منطقه با دریافت تسهیلات بانکی ۵۵ میلیون تومانی توانستند صاحب زمینهای محل اسکان موقت خود شوند؛ اما مراحل ساخت منازل مسکونی آنها به تازگی و در آذرماه آغاز شده و نیروی دریایی سپاه در این راه کمکهای بسیاری به اهالی کرده و قرار است ساخت و ساز این بناها از سوی این نهاد صورت گیرد.
با اینکه قرار است ساخت و ساز منازل مسکونی این منطقه صورت گیرد، اهالی زاچ و داربست همچنان از آب، برق، گاز، جاده، مرکز درمانی، مرکز آموزشی و... بیبهرهاند و چشم امیدشان به مسئولان است تا شاید فکری به حالشان کنند و این امکانات را برای آنان فراهم کنند، اما تا به الان فقط نیروهای جهادی دانشجویی و مردمی به داد آنان رسیدند و حتی جهادگران مردمی در این منطقه اقدام به استقرار تانکرهایی برای تامین آب آشامیدنی و مصرفی سیلزدگان زاچ و داربست کردند.
به منظور اطلاع دقیقتر از وضعیت سیلزدگان زاچ و داربست به گفتگو با عباس زارعی، یکی از اهالی این روستا پرداختیم. وی در خصوص وضعیت اسکان اهالی این منطقه میگوید: یکسال است که در سختترین شرایط در چادر و کپر زندگی میکنیم و دیگر تحملمان تمام شده و نمیتوانیم بیش از این هوای شرجی تابستان و سرمای استخوان سوز زمستان را در این کپرها تحمل کنیم.
این ساکن روستای زاچ و داربست میافزاید: به دلیل کمبود امکانات بهداشتی، کودکان و نوجوانان زاچ و داربست مدام بیمار هستند و دچار بیماریهای پوستی و عفونی و... میشوند. علاوه بر آن، حتی کانکسی در اختیار این روستا قرار ندادند تا کلاسهای درس دانشآموزان در آن برگزار شود. تنها امید ما به نیروهای جهادی است که هم برای کودکانمان، کلاس آموزشی برگزار میکنند و هم چند وقت یکبار با برگزاری اردوی تخصصی، خدمات بهداشتی و درمانی به مردم سیلزده ارائه میکنند در غیر این صورت، ناچاریم برای مراجعه به پزشک تا شهرستان سیریک، مسیری حدودا ۱۲۰ کیلومتری را طی کنیم تا به درمانگاه برسیم.
وی با بیان اینکه کشاورزی و دامداری شغل اصل و منبع درآمد اهالی زاچ و داربست است، اظهار میکند: از مسئولان گلهمندیم که ما را فراموش کردند و حاضر نیستند حتی از این منطقه بازدید کنند و در جریان مشکلاتمان قرار بگیرند. بالاخره بعد از گذشت چندین ماه از اسکان ما در بیرکلمی، پنجم آذرماه بود که فریدون همتی، استاندار هرمزگان برای اولین بار به زاچ و داربست آمد و از این منطقه بازدید کرد و در جریان این بازدید یکسری وعدهها برای حل مشکلاتمان داد که هنوز محقق نشده است.
زارعی با اشاره به اینکه بیرکلمی منطقهای مرزی بین شهرستان جاسک و سیریک است و قرار شده خدمات رفاهی از طریق سیریک به سیلزدگان زاچ و داربست ارائه شود، خاطرنشان میکند: امیدواریم مسئولان فکری به حال ما کنند و حداقل سیستم گرمایشی و سرمایشی برای ما تامین کنند و مسیر جادهای روستا را شنریزی کنند. با توجه به اینکه این مسیر خاکی بوده و صعبالعبور است، بسیاری از نیروهای جهادی حاضر نیستند برای حضور در این منطقه از این مسیر عبور کنند و از مسئولان تقاضا داریم این مسیر را هموار کنند.
در نهایت، امیدواریم جهادگران مستقر در این منطقه هر چه سریعتر ساخت و ساز منازل مسکونی سیلزدگان زاچ و داربست را به سرانجام برسانند و با این کار گرهای از مشکلات آنان باز کنند و جدای از آن، اداره آب و فاضلاب و اداره برق به لولهکشی و برقکشی به زاچ و داربست بپردازند و به وعده خود برای حل مشکل آبرسانی و تامین برق این سیلزدگان عمل کنند. همچنین اداره آموزش و پرورش با اختصاص کانکسی به این منطقه، شرایط را برای تحصیل دانشآموزان زاچ و داربستی فراهم کند.