یک نماینده مجلس معتقد است در میان برنامههای تلویزیون، مسابقه «ایرانیش» یک اثر ایرانی به حساب میآید که خود تلویزیون کمتر به آن توجه داشته در حالی که برنامههایی نظیر آن که خانواده را در اولویت قرار داده اند، باید تکثیر شوند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسین میرزایی نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی گفت: تلویزیون در موضوع تعلیم و تربیت وظیفه سنگینی برعهده دارد. در حقیقت در بحث تعلیم و تربیت مستند به روایات و آیات قرآن کریم میتوانیم استناد بدهیم در برهههایی از تربیت انسان، بازی نقش مهمی دارد و یک جاهایی هم ممکن است نقش محوری داشته باشد.
وی ادامه داد: بخشی از زمان تولد تا ۷ سالگی بچهها است و بخش دوم هم از ۷ سالگی تا ۱۴ سالگی است، بازیهایی که عمدتاً جنبۀ فیزیکی و جسمی دارد و از یک طرف منجر به رشد و شکوفایی بدن انسان میشود. خب همین بازی باید در تلویزیون هم مورد استفاده و بهره برداری قرار بگیرد؛ و از طرف دیگر قوای روحی انسان تا اندازه نفس حسی حیوانی است، شاهد آن هم روایت «اِبْنَک یلْعَبُ سَبْعَ سَنین» است یا در مورد حضرت یوسف در قرآن کریم برادران یوسف گفتند برو به همراه ما بکنید «یَرتع و یَلعب»، بنابراین اصل بازی یک مبنای قرآنی و روایی دارد که حضرت آقا هم در فرمایشاتشان به این مساله اشاره کردند.
میرزایی تصریح کرد: حالا با توجه به اهمیت موضوع بازی متوجه میشویم که چقدر جای چنین برنامههایی در تلویزیون خالی است. از طرف دیگر ما بازیهای غربی مشکل داریم و در مقابل آن چرا به بازیهای سنتی خودمان تاکید میکنیم؟ عمده بازیهایی که از سمت غرب به سمت ما میآید در فضای مجازی، فضای تخیلی و ذهنی کار میکند در مقابل آن بازیهای بومی ما بازیای است که هم بخ جنبه ذهنی و روحی بچهها توجه دارد و هم به جنبه جسمی آنها توجه دارد مثلاً اگر میزان تحرک جسم به تحرک روح خیلی بیشتر باشد این بچه تواناییهای جسمیاش خوب شکوفا میشود، اما تواناییهای روحی او به اندازه کافی شکوفا نمیشود یعنی تعادل جسم و روح برقرار نمیشود، اما اگر در مقابل فضای ذهن را، تخیل و توهم خیلی رشد بکند و خیلی به آن پرداخته بشود و به جسم پرداخته نشود، این عدم تعادل موجب چاقی، تنبلی و افسردگی در بچهها میشود و در طول زندگی بزرگسالی و میانسالی و جوانیشان هم این اتفاق ادامه دارد.
نماینده مردم اصفهان در مجلس اظهارداشت: البته این شبها مسابقه تلویزیونی «ایرانیش» را در شبکه دو سیما دیده ام که به احیای بازیهای ایرانی میپردازد. این مسابقه چند ویژگی قابل توجه دارد. اول اینکه کاملا ایرانی است. یعنی همان دغدغهای رهبری دارند را مورد توجه قرار داده است. دوم اینکه شیوه اجرا هم به همان شکل ایرانی باقی مانده است. نکته سوم هم این است که مسابقه خانوادگی است. باعث نزدیکی بیشتر اعضاء خانواده به هم میشود. با هم برای حل مسابقه هم فکری میکنند و تلاششان این است که با هم کار را پیش ببرند.
وی تاکید کرد: خوب است چنین برنامههایی در تلویزیون تکثیر شوند. البته همین مسابقه را هم تلویزیون میگذارد آخر شب پخش میکند که خیلیها آن را نمیبینند. در حالی که ایرانیش هم نسلهای قدیمی و میانسال را به خود جذب میکند و برایشان خاطره بازی است و هم نسل جدید را با این بازیها که در حال فراموشی است، آشنا میکند. همچنین اقوام مختلف خودشان را در این مسابقه میبینند. چیزی که خلاف بیشتر برنامههای تلویزیون است و همه چیز پایتخت نشینی است.
میزرایی ادامه داد: ما باید به دنبال بازیهایی باشیم که این بازیها هم باعث تحرک جسمی و شکوفایی استعدادهای جسمی را تعقیب بکند و هم باعث شکوفایی روحی افراد بشود و نسبت شکوفایی روح و جسم هم تامین بکند. بازیهای قدیمی و سنتی ما اگر به عنوان کسی که عمری را در فضای تعلیم و تربیت و روانشناسی اسلامی و شخصیتشناسی و درسطح نظریهپردازی کار کردم، این را عرض میکنم که بازیهای سنتی ما هم این جنبه جسمی را تامین میکرده و حکیمانه بوده و هم جنبه روحی را تامین میکرده، بنابراین اشاره حضرت آقا به اینکه دنبال بازیهای سنتی خودمان برویم حتی اسم لیلی را هم آوردند، یک مبنای فکری، تربیتی، روانشناختی، حکیمانه و ... دارد و صرفاً برحسب اینکه شخص اول مملکت ما است و ما باید از جهت سیاسی تبعیت بکنیم صرفاً این نیست، واقعاً این فرمایش حضرت آقا دفاع تئوریک دارد.
وی با بیان اینکه اگر شما مطلقاً به بازیهای که آن طرف آب طراحی شده توجه بکنید و بخواهید آنها را بومیسازی کنید راه اشتباهی را دارید میروید، تصریح کرد: اگر شما محور را آنها قرار بدهید، بومیسازی بکنید نه این کار، کار درستی نیست، اما اگر شما یک پارادایم بازیساز در فضای بومی خودمان دارید، در این پارادایم بعضی از مصادیق بازیهایی که غربیها طراحی کردند قابل شناسایی و در پازل شما قرار دادن میشود از این جهت اشکالی ندارد، بنابراین یک وقت شما خودتان را دست بازیهای غربیها میدهید، مشخص نیست خروجی این بازیها فرزند شما را به کجا خواهد رساند، اما اگر پارادایم بازیسازیتان را براساس مبانی اسلامی طراحی کردید، یکسری از بازیها را خودتان تولید کردید، در گوشه و کنار جدول بازیهای شما مواردی هم از غربیها استفاده بکند، به نظرم بلامانع است.
وی ادامه داد: ما متاسفانه یک وداداگی فرهنگی، ایدئولوژیک نسبت به جهان غرب داریم، ما آدمهای قدرتمند و ثروتمندی، مشاهیر و هنرمندی و اهل دانشی داریم که دلباختهی آن طرف هستند و میآیند قدرت، ثروت، سیاست و هنر و همه چیز را فدای این ماجرا میکنند، علیالقاعده کسانی هم هستند که دلبستهی تئوری پیشرفت اسلامی ـ ایرانی هستند، اینها اگر در پارادایم اسلامی و ایرانی ما کار کنند آن وقت هر قسمتی از این مجموعهها یک گوشهای از این بار را برمیدارند، مثلاً طراح بازی طراحی انجام میدهد، ثروتمند ما روی بازی سرمایهگذاری میکند، سیاستمدار ما حمایت سیاسی و قانونی از بازی میکند و علما و حوزویان از گوشهای از کار دفاع علمی و تئوریک میکنند و این بازی جا میافتد، بنابراین نمیتوانیم بگوییم یک بخش خاصی بیاید این کار را انجام بدهد.
این نماینده مجلس توضیح داد: صداوسیما برای اینکه بخواهد به نتیجه برسد باید یک نهادی وجود داشته باشد در فضاهای حقیقی جامعه این کار را پیاده بکند و صدا و سیما کار پیادهشده آنها را عمومی بکند، ولی اگر صدا و سیما صرفاً یک بازی را که در گذشته انجام میشده تبلیغ بکند و آن مابهازای واقعی اجتماعی آن وجود نداشته باشد به نتیجه نمیرسد برای لذت بردن چند دقیقهای است. احتیاج دارد در فضای حقیقی دانهای در باغچهای کاشته شده باشد که صدا و سیما برای تکثیر این دانه کاشته شده کمک بکند.