گفتگو با امید نعمتی
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ امید نعمتی خواننده(گروه پالت)، ترانه‌سرا و آهنگساز که به تازگی کتاب صوتی «کیمیاگر» نوشته پائولو کوئلیو (ترجمه حسین نعیمی/ نشر ثالث) و پیش‌تر نیز «هیپی» را از همین نویسنده برزیلی (با ترجمه امیرمهدی حقیقت/ نشر چشمه) در «رادیو گوشه» خوانده، نخست درخصوص این آثار و این‌که چطور به سراغ خواندن کتاب صوتی رفته است، اظهار کرد: من همیشه کتاب‌های صوتی را دوست داشته‌ام و در ماشین و موقعیت‌های مختلف هم به آن‌ها گوش می‌دهم، ولی به پیشنهاد دوستان، اول «هیپی» پائولو کوئلیو را خواندم و بعد از آن دوستان مجددا پیشنهاد دادند تا چند کتاب دیگر را هم از این نویسنده بخوانم؛ بنابراین قرار شد تا کتاب «کیمیاگر» و «کوه پنجم» را هم بعد از آن بخوانم و کتاب صوتی «کیمیاگر» تولید شد که برای من تجربه باحالی بود.
نعمتی در ادامه از ارتباط خود با دنیای کتاب و کتاب‌خوانی چنین روایت کرد: ارتباط من با فضای کتاب خوب است. از نوجوانی معتاد کتاب خواندن شده بودم و این‌طور بود که حتی در مدرسه وقتی معلم‌ها درس می‌دادند، من در جامیزی کتاب می‌خواندم و خیلی درگیر آن شده بودم. اول از همه، از کتاب‌های کودک و نوجوان کانون پرورش فکری شروع به خواندن کردم، به مرور جلوتر آمدم و در دانشگاه به واسطه رشته تحصیلی‌ام که در ارتباط با هنر‌های تجسمی بود، به خواندن آثار مربوط به تاریخ هنر، نشانه‌شناسی و فلسفه پرداختم و به همین ترتیب همیشه می‌خوانم.
او سپس در پاسخ به سوالی درباره پیوند میان کتاب و موسیقی در روند کاری خود و نیز وضعیت این پیوند در جامعه امروز اظهار کرد: من فکر می‌کنم کتاب در هر کار و هنری تاثیرگذار است، به هر حال وقتی عمل خلاقه انجام می‌دهیم، هر چه تجربیات بیشتری در زندگی کسب کرده باشیم، بیشتر می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم و یکی از تجربه‌های مهمی که می‌توان داشت، خواندن کتاب است. مثلا کتاب خواندن من در دوره نوجوانی خیلی در ناخودآگاهم تاثیر گذاشته و گاهی یک‌دفعه حین نوشتن شعر یا ملودی متوجه این تاثیر می‌شوم.
امید نعمتی همچنین با بیان این‌که اصولا در سطح کلان بین موزیسین‌ها و کتاب خیلی رابطه خوبی وجود ندارد، گفت: متاسفانه در سال‌های زیادی که با موزیسین‌های مختلف در ارتباط بوده‌ام، خیلی کم دیده‌ام که کتاب بخوانند و فیلم خوب ببینند. درحالی که به‌نظرم این واجب است و فرد نمی‌تواند بگوید که «من موزیسین هستم، چیز‌هایی را هم در دانشگاه یاد گرفته‌ام و می‌خواهم همین‌ها را اجرا کنم»، واجب است که کتاب بخواند و فیلم و حتی نقاشی ببیند؛ همه این‌ها در کنار هم می‌تواند شخصیت یک هنرمند را شکل دهد.
او در ادامه سطح ترانه‌هایی را که این روز‌ها نوشته و خوانده می‌شوند، بسیار پایین دانست و دراین‌باره توضیح داد: من اصلا با آن‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنم. وقتی شعر‌هایی از شاعرانی خوانده‌اید که تک‌تک‌شان پر از ایده و خلاقیت بودند و جهان‌بینی عمیقی داشتند و آن‌وقت این ترانه‌ها را گوش می‌دهید، می‌بینید که فقط وقت‌تان را تلف می‌کنید و به نظر من آن‌ها خیلی سطحی و پیش پا افتاده هستند.
خواننده گروه پالت در پاسخ به این‌که این سطح از ترانه‌ها را می‌توان به تبع افت سلیقه مردم دانست یا ماجرا برعکس است بیان کرد: این یک چرخه است و هر دو بر هم تاثیر دارند. اگر از رسانه‌ها - خصوصا تلویزیون - شعر و موسیقی خوب پخش شود، بدون شک باعث می‌شود مردمی که در جامعه زندگی می‌کنند هم سطح آگاهی بیشتری داشته باشند. از طرفی نبود آموزش در زمینه موسیقی هم روی مردم تاثیرگذار است. ادبیات به نسبت موسیقی در مدارس خوب تدریس می‌شود. من به خاطر دارم که متن‌ها و شعر‌های خیلی خوبی در کتاب‌های‌مان بود، ولی موسیقی که اصلا در مدارس تدریس نمی‌شود؛ بنابراین وقتی سطح آگاهی مردم نسبت به چیزی پایین باشد، آن‌وقت جا برای کسانی باز می‌شود که هر چه دوست دارند، می‌گویند و مخاطب هم دارند.
او که در برخی آثار خود به سراغ خواندن شعر شاعرانی، چون سعدی رفته است، درباره پارامتر‌های لازم برای مراجعه خوانندگان به شعر شاعران کلاسیک و معاصر و نیز علت نامناسب بودن برخی آثار در این زمینه گفت: به نظر من باید دید خواننده‌ای که به سراغ شعر شاعرانی مثل حافظ، باباطاهر یا در شعر نو به سراغ اخوان می‌رود، چقدر با این شاعران زندگی کرده است و با آن‌ها درگیر بوده؛ چقدر مثل خیام یا مولوی زندگی می‌کند، اگر این صادقانه باشد قطعا کار جواب بهتری خواهد داد، اما اگر این‌طور باشد که یک عده بخواهند آهنگی بسازند و شعر هم نداشته باشند و به سراغ دیوان حافظ بروند، و شعر را به نحوی به آهنگ‌شان وصل کنند، این وصله ناجور می‌شود، چون هنوز در عمق شعر حافظ و خیام غرق نشده‌اند و آن را می‌خوانند و به نظر من، کار به این شکل خیلی هم ماندگار نخواهد بود.
امید نعمتی در پایان به دغدغه همیشگی‌اش برای ادبیات اشاره و بیان کرد: یکی از دغدغه‌های من در زندگی همیشه ادبیات بوده است و برای همین حتما باز هم سراغ خواندن کتاب صوتی می‌روم. دوست دارم کتاب‌های دیگری را که مورد علاقه‌ام هستند بخوانم و این کار را ادامه بدهم. امیدوارم که وضعیت کرونایی هم زودتر تمام شود تا کنسرت‌ها دوباره شروع شوند، ما (گروه پالت) هم در این مدت تمرین می‌کنیم و این زمان تعطیلی فرصتی است تا درباره ایده‌هایی که داشته‌یم، اما فرصت اجرای‌شان نبوده، فکر و آن‌ها را اجرا کنیم؛ ایده‌هایی هم برای آلبوم‌های بعدی داریم.
ارسال نظرات