رئیس جمهور اصلح؛ آرمان یا آرزو؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیرحسین مظلومی؛ نگذاریم رای‌اولی‌هایمان با دستان خودشان و با مبنای اشتباه آینده‌شان را خدشه‌دار کنند (انتخاب اشتباه یا انتخاب با مبنای اشتباه؟) و حیف قدرت بالای جوانِ انقلابی که شور جوانی و غیرت بیش از حد بر یک مسیر در وی غالب بر این قدرت و مسیر اصلی شود. قطعا مسیرها تفاوت‌هایی دارد ولی مسیر اصلی یکیست. آینده هرچه که باشد و ان‌شاءالله که روشن است ولی شرمندگی‌اش می‌ماند بر عده‌ای که بازم جبهه را فدای جهت‌گیری‌های خود در مسیرهای فرعی می‌کنند.(چه زنده باشیم و چه نباشیم)

از نظر شما فقط کسی که صرفا زیاد به سفرهای خارجی رفته است، مناسب ریاست جمهوری است یا آنکه تعداد کمتری رفته است مناسب نیست؟!(برای کسب مقبولیت هرچیزی را مبنا نکنیم...) پس با این حساب فتحه‌های ننگین تَکرار شایسته تِکرار ریاست جمهوری‌اند چون نصف عمر خود را در خارج از ایران و در سودای آن گذرانده‌اند..!

یکی از ویژگی‌های کاندیدای مطلوبِ ریاست جمهوری، «نوع نگاه» به ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل همسایگان کشورمان است. باید پذیرفت بدون روابط امن و باثبات با همسایگان نمی‌توان به توسعه اقتصادی بلندمدت دست یافت. رسیدن به ثبات اقتصادی درازمدت که پایه ثبات سیاسی-امنیتی داخلی است به تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی‌های داخلی وابسته است.

نکته اول حضور حداکثری می‌باشد ولی نه صرفا برای یک گروه خاص و با تخریب دیگران. نکته مهم بعدی انتخاب فرد اصلح می‌باشد ولی آیا ما حق داریم فقط یک نفر را اصلح بنامیم؟ و با تخریب‌ها و رفتارهای پوپولیستی و با نشان دادن اینکه تنها راه نجات فلانی است گرایِ اشتباهِ نداشتنِ اینگونه افراد داده شود..؟ خیر، اصلح براساس شاخص‌های مختلف درجه‌بندی می‌شود که خب بر اساس معیارهایی اولویت‌بندی می‌شوند.

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «امروز بعد از ۴۲ سال که از انقلاب می‎گذرد، ديگر آن دعوای تعهد و تخصصی که اول انقلاب بود، وجود ندارد. معني ندارد که ما بگوييم تعهد يا تخصص؟ هم تعهد، هم تخصص. زيرا در طي اين سال‎ها مديران خوبي تربيت شده‎اند و شخصيت‎های برجسته‎ای پرورش يافته‎اند، که هم تخصص لازم را دارند و هم متعهد».

اما آنچه که تعیین کننده است که کدام اصلح؛ تاثیر نکته اول بر نکته دوم می‌باشد. یعنی مقبولیت و مشروعیت در تکمیل یکدیگر می‌باشند هرچند که سعی در کسب مقبولیت بیش از حد، مشروعیت را نیز لکه‌دار خواهد کرد. حال که عده‌ای فکر می‌کنند یا رفتارهای مغرورانه آنها در کسب مقبولیت بیش از حد را با ترکیب تخریب و با چاشنی جهت‌گیری‌ها می‌دانند؛ حال بگذریم از آن‌کسی که حب قدرت ندارد غرور هم نخواهد داشت نه اینکه دیگران و اطرافیان نیز وی را عاری از حب قدرت دانسته ولی اطرافیانِ تام‌الاختیار با کارهای خود طوری نشان‌ دهند که تنها راه نجات یک نفر است و هرکسی دیگر در هر صورتی نامناسب، خب آیا این خود حب قدرت نیست؟ آری نیست اما درصورتی اینگونه نیست که خود فرد بیاید و توجیه کند اطرافیانش را که جبهه مهمتر است از جهت‌گیری‌ها.

آری دولت جوان حزب‌اللهی، نه صرفا یک فرد حزب‌اللهی و نه صرفا یک فرد اصلح در تمام ایران بلکه دولت بلکه افکار جوانِ پخته ولی تازه‌نفس که بتواند شاخص‌های دیگر که مشترک است را نیز نمایان و استفاده کند، بگذریم.

‏اقبال عمومی جامعه در ‎انتخابات ۱۴۰۰ به فردی جدید، فراجناحی، باسواد، با مدرک تحصیلی واقعی، با تابعیت یگانه ایران، فرزندانی ساکن ایران، نخبه مدیریتی، مقتدر، دارای سابقه عملی مبارزه با فساد و کارنامه‌ای سراسر تجربه اجرایی موفق خواهد بود.

گاهی گذشت از منافع شخصی دنیوی و اخروی جهت تحقق دنیای مناسبِ سازنده آخرت دیگران اجرها دارد؛ اخروی
کاری نکنید که شرمندگی‌ شما دگر فایده نداشته باشد. نسل پدران ما اینروزها مواخذه می‌شوند بخاطر انتخاب‌هایی بر مبنای اشتباه و اما فردایی نزدیک چه پاسخی داریم به فرزندان‌مان بدهیم؟ آیا تَکرارِ همین لجبازی‌ها با پاسخ‌هایی که با چاشنی کذب به خوردمان داده می‌شود که در برابر اعتراضات ناشی از نگرانی‌های حال و آینده خود به نسل پدران‌مان داریم؟آرمان‌ها اگر برای ما نباشد دیگر آرمان نیست، آرزو است؟؟

امیرحسین مظلومی - مدیر رسانه مجمع‌اسلامی دانشجویان پیرو امام و رهبری و کارشناسی تکنولوژی اتاق‌ عمل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی‌آبادکتول

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.