به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امیرحسین علم الهدی با بیان اینکه رفتن بخشی از کارگردانان جوان به سمت ساخت سریال در نمایش خانگی فی‌نفسه بد نیست گفت: سینما با یک بحران در جهان مواجه است و البته کم کم با واکسیناسیون، سینماها دوباره بازگشایی می‌شوند و انتظار می‌رود که تا پایان سال آرامش به سینما و جامعه ما نیز بازگردد.
البته تولید سینمایی بسته به شرایط خاص خودش در حال انجام است و اینکه نمایش خانگی بیشتر تولیدات را به سمت خودش کشانده باشد صحیح نیست. البته تولید کاهش پیدا کرده است و به نظرم رفتن فیلمسازان جوان ما به سمت تولید در نمایش خانگی چیز بدی نیست. خب در هر حال بچه‌های فیلمساز هر سه چهار سال یکبار فیلم می‌سازند و تولید دارند و حالا در میان این رویه سریال هم می‌سازند. چیزی که قبل‌تر از این نیز وجود داشته است و فیلمسازان در میان فیلمسازی به ساخت سریال در نمایش خانگی و تلویزیون نیز می‌رفتند.
او در ادامه بیان کرد که این توقف دو ساله سینمایی بخش تولید نمایش خانگی را پر رنگ کرده است و البته این به معنای حذف تولید سینمایی نیست. در حال حاضر چهره‌هایی مانند رضا میرکریمی، مانی حقیقی و اصغر فرهادی فیلم می‌سازند.
این کارشناس سینما در پاسخ به اینکه برای حل مشکلات سینما در زمان حاضر چه باید کرد و نقش دولت چیست گفت: ما نیز باید مانند کشورهای دیگری که شرایط کرونایی جامعه را با واکسیناسیون و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی حل کردند حل کنیم. چین که توانست از این شرایط عبور کند و سینماهایش را هم باز کرد. آمریکا نیز با واکسیناسیون کم کم درحال بازگشایی سینماهای خود است. پس راه بازگشایی قاطعانه واکسن است و امیدوارم که با توقف آن بحران نیز از بین برود. کرونا دیر به کشور ما آمد و دیر هم از کشور ما خارج می‌شود.
وی درباره تجربه کرونایی یک ساله برای آینده سینمای کشور بیان کرد: فرهنگ آسیب‌پذیرترین حوزه اقتصادی است و به شدت به کمک‌های دولتی محتاج است. در زمان بحران دولت ترجیح می‌دهد که سرمایه را به سمت کارهای ضروری ببرد بنابراین طبیعی است که اولین گروه ضربه‌پذیر اقتصادهای خُرد و فرهنگی باشند. طبیعی است که اگر خدای نکرده در سال‌های بعد شاهد بحران‌های مشابه کرونا در فرهنگ و هنر و نتایج بد آن باشیم باید فاتحه فرهنگ را خواند. ربطی هم فقط به دولت ندارد، ساختار به این سمت رفته است که چون فرهنگ آسیب‌پذیر است و پول کمی دارد، پس هرچه اقتصادش خردتر باشد آسیب‌پذیری آن هم بیشتر است. کرونا بیشتر از اینکه به اقتصادهای بزرگ ضربه بزند به سینما، فرهنگ و اقتصادهای کوچک مانند تئاتر آسیب زده است.
علم الهدی با بیان اینکه کل گردش اقتصادی سینما در سال 1398، 300 میلیارد تومان بوده است گفت که تمام این پول به اندازه خرید یک پنت‌هاوس در لواسان است. این عدد برای گردش مالی و اقتصادی سینمای یک مملکت در اقتصاد چندصدهزار میلیاردی تومانی شوخی است.
اما نمایش خانگی نزدیک به 1000 میلیادر تومان گردش دارد و وضعش بهتر است. به دلیل اینکه از منظر سرمایه‌گذاری مِلکی مانند سینما درگیر نیست و تمام هزینه‌های آن شامل تولیدات و زیرساخت و نیرو می‌شود که البته اگر بخواهیم قیمت تمام شده آن را از منظر اقتصاد سینما درآوریم و تمام اجزایش را قیمت‌گذاری کنیم عددها کلان اما در حال استفاده است.
سینمای ایران در حال حاضر نزدیک به 200 سالن از نظر جغرافیایی داد که ارزش آنها بالای 50 تا 60 هزار میلیارد تومان است که در حال حاضر بلااستفاده مانده که ضرر اقتصادی بزرگی است. خیلی از سینماها در دنیا تغییر کاربری داده‌اند و شامل ایران هم شده است. چراکه اموال غیرمنقول سینمایی ما در حال حاضر بدون استفاده مانده است و در حال ضرر زدن به صاحب سرمایه است. دولت هم به خاطر تنگناهای مالی نتوانست آن طور که شایسته فرهنگ و هنر است به آن کمک کند. این دو سال اهالی فرهنگ و هنر آسیب جدی دیدند و بیش از 80 درصد بچه‌های سینما در فشار جدی قرار گرفتند.
منبع: فارس
ارسال نظرات