در همایش ۱۳ دقیقه پیرامون دولت سیزدهم؛
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت چند بسیج دانشجویی کشور، همایش ۱۳ دقیقه پیرامون دولت سیزدهم پیرامون برنامه و گفتمان اصلی دولت آینده با حضور چندین تن از کارشناسان و فعالین سیاسی و اجتماعی برگزار شد.
سیدمجید حسینی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این همایش بیان کرد: در حال حاضر هیچ فضای سخت انتخاباتی در جامعه نداریم و مردم در کوچه و بازار زندگی معمولی خود را می‌کنند و به غیر از ما دانشجویان و اساتید، کسی کاری به انتخابات ندارد. حرف‌هایی که می‌زنیم، خیلی ارتباطی به دهک‌های پایین ندارد. به عبارتی در حال حاضر جامعه‌ای وجود ندارد. در انتخابات‌های گذشته همیشه یک دوگانه و دوبلوکی وجود داشت که مردم جز یک دسته از آن بودند، اما در حال حاضر این مسئله وجود ندارد. در لحظه‌ای که جنگی بین حق و باطل در جامعه‌ای نباشد، دیگر سیاست وجود ندارد و فقط لابی است. سیاست در معنای آرمانی خود با جامعه تعریف می‌شود و زمانی که جامعه وجود ندارد، سیاست وجود ندارد.
وی در ادامه افزود: امر سیاسی زمانی وجود دارد که مردم برای چیزی بجنگند. نبود جامعه یعنی نبود امر سیاسی و نبود این مسئله باعث عدم تغییر وضع موجود می‌شود. در حال حاضر کاندیداها صحبت‌های مشابهی برای جامعه دارد که فقط شکل آن‌ها فرق می‌کند. وقتی جامعه علیه شکل‌گیری چیزی می‌جنگد، آن لحظه جامعه شکل می‌گیرد. زمانی که مردم پشت سرباز راهور، خانم آسیه پناهی و کولبرها می‌ایستند، جامعه شکل می‌گیرد.
حسینی با توجه به علل عدم ایجاد جامعه و سیاست اظهار کرد: باید گفت چه اتفاقی می‌افتد که جامعه شکل نمی‌گیرد؟ سیاست‌هایی از سال ۶۸ وجود دارد که باعث ایجاد تبعیض در جامعه می‌شود. سیاست‌های درمان، آموزش، بانک و امثالهم، تبدیل به ماشین‌هایی می‌شود که مردم را به دو دسته برنده و بازنده تبدیل می‌کند. با این وضعیت سیستم درمانی، کرونا مدیریت نخواهد شد و مردم همچنان درگیر این ویروس هستند. با وجود نظام مسکن و بانکی تبعیض‌آمیز، مردم نه دارای مسکن می‌شوند نه مسائل بانکی آنان خوب جلو می‌رود. این نظام‌ها به نوعی ماشین تبعیض هستند که اسم این ماشین تبعیض دولت است. به نوعی مردم برایشان اهمیت ندارد که دولت چپ باشد یا راست وکسی به حرف مردم اهمیتی نمی‌دهد و بنابراین مشارکت نمی‌کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در پایان تأکید کرد: بازی واقعی این است که دولتی علیه ریل‌های تبعیض شکل بگیرد نه مانند آقای احمدی‌نژاد علیه آدم‌های تبعیض. بورس و بانک و مدارس و بیمارستان خصوصی سازمان‌هایی هستند که تبعیض در آن‌ها وجود دارد و باید تعطیل شوند. در حال حاضر نهایت برنامه‌های آقایان برای مسکن این است که وام چندصدمیلیونی برای مسکن چندمیلیاردی بدهند. باید دید کدام کاندیداها علیه نظام تبعیض‌آمیز دولت هستند. در کشورهایی مانند کانادا و سوئد، حداقل با نظام سرمایه‌داری حاظر هستند به دهک پایین باج دهد، اما ما این کار را هم نمی‌کنیم. ساختار حمایت از مردم در درمان، مسکن، آموزش و بانک باید ایجاد شود.
اگر این اقدامات توسط دولت آینده ایجاد شود، تازه به نظام سرمایه‌داری می‌رسیم. اگر الان نتوانیم چیزی را تغییر دهیم، چرا مردم باید مشارکت کنند. بنابراین باید تغییر ساختار نئولیبرال موجود به دولت رفاهی سرمایه‌داری صورت بگیرد و در قدم‌های بعد ایجاد دولت عدالت‌خواه است.
ارسال نظرات