به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت چند بسیج دانشجویی کشور، همایش ۱۳ دقیقه پیرامون دولت سیزدهم پیرامون برنامه و گفتمان اصلی دولت آینده با حضور چندین تن از کارشناسان و فعالین سیاسی و اجتماعی برگزار شد.
مرتضی فیروزآبادی، معاون طرح و برنامه آستان قدس رضوی در این نشست گفت: زمانی که کشور از یک طرف اهداف بلندی در بخشهای مختلف دارد و از طرف دیگر قلههای رو به افولی مانند آسیبهای اجتماعی، حوزه اقتصاد و.. با وجود امکانات فراوان در این حوزهها، پیش رو دارد، کارویژه و پروژه دولت آینده جمهوری اسلامی، ارتقاء کیفیت حکمرانی است. حکمرمانی به معنای نظام تشخیص، تصمیم، پیگیری و به نتیجه رساندن است. بعد از این اتفاق، مسائل مثبت و امیدآفرینیهای اتفاق خواهد افتاد.
وی در ادامه بیان کرد: باید کاندیدایی انتخاب شود که حل مسائل کشور و ارتقاء کیفیت حکمرانی، اولویت اساسی آن باشد و این مسئله از روی سوابق و عملکرد آن قابل تشخیص باشد. اما متأسفانه افراد موجود برای کاندیداتوری مسئلهشان چیز دیگری است و برای یک روز بعد از انتخابات فکر هم نکردهاند و درمورد مسائل اساسی کشور طرح و برنامه ندارند.
فیروزآبادی با توجه به تلاش در جهت مسائل اساسی توسط شخص رئیس جمهور، بیان کرد: بین تلاش برای گرفتن قدرت و نیت خالصانه برای حل مسائل کشور، تفاوتهای زیادی وجود دارد. رئیس جمهور باید بتواند درمورد مسائل اساسی کشور مانند اقتصاد، حکمرانی، فضای مجازی، آسیبهای اجتماعی و... صحبت کند و به عمل برساند. همیشه پروژههای مهم دولتها پشت ذهن شخص رئیس جمهور بوده است. در دولت فعلی شخص رئیس جمهور حرف از مذاکره زد و تا پایان پای آن ایستاد یا در دولت قبل مسئله مسکن، شخص رئیس جمهور پای آن ایستاد. به عبارتی برای تحول قدرت لازم است و این قدرت در رئیس جمهور نهفته است و رئیس جمهور متزلزل باشد، ایدههای او به سرانجام نخواهد رسید.
معاون طرح و برنامه آستان قدس رضوی، افزود: توان تشخیص رئیس جمهور باید مبتنی بر نظریات جمهوری اسلامی باشد. به عبارتی رئیس جمهور باید در بخشهای مختلف عدالتخواه و معتقد به عدالت باشد. در حل مسائل کشور این باور، مهمترین مسئله است. بزرگترین تبعیضها و فقرها در سرمنشأ تصمیمات مسئولین کشور است و فضا و امکانات و فرصتها را برای عدهای خاص فراهم میکند. اگر رئیس جمهوری خوب بفهمد، باید اهل تصمیمگیری باشد و پای تصمیم خود بایستد.
مرتضی فیروزآبادی اظهار کرد: زمانی که در کشور مسائل حل نشود، بخشی از آن مربوط به ندانستن و نفهمیدن مشکلات است اما بخش دیگری مربوط به تعارض سنگین منافع در کشور است. نظام بانکی ما طرفدار تورم است، نظام بازرگانی ما طرفدار واردات است، نظام سلامت ما به دنبال درمان نیست و از این دست نهادها در کشور کم نیستند و همه به دنبال منافع خود هستند. رئیس جمهور باید بتواند این مسائل را تشخیص دهد و بتواند جلوی این منافع و زیادهخواهیها بایستد. مسائل کشور راهحل دارد اما در فضای تصمیمگیری اتفاق دیگری در بین مسئولین میافتد.
در کل باید گفت که نظام حکمرانی ما باید ارتقاء پیدا کند و این مسئله تابع نظام فکری و قوه تشخیص و تصمیم شخص رئیس جمهور است و باید ایشان بتواند در مقابل باندهای قدرت و ثروت و ذینفعان بایستد. اگر این اتفاق بیفتد، میتوان انتظار داشت که ما اندکی از وضعیت فعلی بیرون برویم و اصلاحاتی رقم بخورد.