به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، معصومه رامهرمزی، نویسنده و امدادگر دوران دفاع مقدس ظهر امروز (سهشنبه) با حضور در ستاد حقوق بشر ایران، بخشی از خاطرات خود طی دوران دفاع مقدس را بازگو کرد.
این مددکار اجتماعی دوران دفاع مقدس، با تاکید بر اینکه جنگ هشت ساله صدام علیه ایران از ابتدا تا انتها نقض حقوق بشر بود، اظهار داشت: واژه جنگ تحمیلی بار حقوقی دارد و باید از این جنبه در عرصه بینالمللی پیگیری و بازتاب داده شود. چون جنگ متجاوزانه علیه کشورمان تهاجمی سراسری بود و علاوه بر نظامیان مردم بیگناه را هم مورد حمله و تهاجم قرار داد.
وی افزود: حتی جنگ هم باید قواعدی داشته باشد و اصول بشردوستانه در آن رعایت شود، اما اقدامات رژیم بعث علیه ایران نقض تمامی کنوانسیونها و قوانین بینالمللی بود، ولی با این حال جهان در برابر این همه وحشیگری سکوت اختیار کرد.
این نویسنده دوران جنگ، اذعان کرد: هجوم سراسری و غیرانسانی ارتش صدام به ایران نقض آشکار معاهده ۱۹۷۵ الجزایر بود؛ لایحهای که بین ایران و عراق در سال ۵۳ تصویب شد و خط مرزی بین دو کشور مشخص شده بود که هر دو کشور الزام داشتند از تهاجمات پیشگیری کنند، ولی صدام این معاهده را نقض کرد.
وی افزود: من آن زمان ۱۴ ساله بودم و به همراه خانواده ساکن آبادان بودیم. علیرغم همسایگی با عراق و رابطه عمیق بین دو ملت، دولت بعث عراق حقوق بشر ملت ایران را زیر پا له کرد و این روابط را نادیده گرفت. تنها در روز هفدهم مهر ۵۹، حمله موشکی ارتش صدام به دزفول ۳۵۰ مجروح و ۱۰۶ شهید بر جای گذاشت.
رامهرمزی ادامه داد: با وجود اینکه توپخانه دشمن بر هویزه، دزفول، شوش، اندیمشک و آبادان، سلطه داشت، اما برای ارعاب مردم از حمله موشکی علیه مردم بی دفاع استفاده میکرد، از این رو، طی ۶ ماهه اول جنگ بیشترین شهید غیرنظامی را داشتیم که عمدتا اعضای یک خانواده بودند که در موشکباران به شهادت رسیدند.
وی ضمن بازخوانی برخی از خاطرات خود از جنگ یادآور شد: به عنوان یک امدادگر در بیمارستان امام خمینی صحنهای را دیدم که یک دختر بچه ۶ ساله، سرش دو نیم شده بود و موها و مغزش نمایان بود.. علاوه بر این صحنههای دلخراش، نیروهای عراقی شهرها و منازل مردم را چپاول و غارت میکردند؛ در صورتیکه در کنوانسیونهای بینالمللی غارت از موارد نقض حقوق بشر در جنگ محسوب میشود، ولی ۸۰ کشور جهان در قبال این نقض در سکوت کامل بودند!
مددکار اجتماعی جنگ تحمیلی، در ادامه بیان کرد: یکی از موارد جدی نقض حقوق بشر در اردوگاههای عراق اتفاق افتاد که با اسرای ما وقیحانهترین رفتار را داشتند. به اسرای ایرانی غذا نمیدادند تا از گرسنگی بمیرند و یا آنقدر ضعیف شوند که در معرض مرگ قرار گیرند و اگر میفهمیدند که اسرا پاسدار و یا بسیجی هستند آنها را مسلح و یا آنقدر شکنجه میکردند که نه نامی و نه پیکری از این اسرا باقی بماند.
وی در ادامه گفت: در خاطرات یکی از فرماندهان جنگ آمده که ارتش صدام از آر پی جیهایی استفاده میکرد که آغشته به مواد شیمایی و گازهای سمی بود. با استفاده از این آر پی جیها هم مردم بیگناه را به شهادت میرساند و هم اگر فردی زنده میماند شیمایی میشد.
رامهرمزی گفت: باید با دیپلماسی قوی جنایت صدام را که با حمایت غربیها بسیاری از زنان و کودکان ایران را به شهادت رساند در عرصه بینالمللی تبیین کنیم. سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری در دفاع از ایران و ملت ما با بیآبرویی سکوت کامل اختیار کردند؛ ما باید قدرت بازدارندگی خود را قوی و تقویت کنیم. چون غربیها و دشمنان جمهوری اسلامی ایران با وقاحت افکار عمومی جهان را علیه ما به بازی میگیرند چرا، چون شعار ما " استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" است.
وی در خاتمه از مادر شهدای افراسیابی به عنوان الگوی ایثار و مقاومت نام برد و گفت: این بانوی نمونه ۴ پسرش را در جنگ از دست داد در حالیکه خود با شهامت و شجاعت فرزندانش را راهی جبهههای جنگ میکرد. این موارد عجیب است، ولی متاسفانه به قدر کافی این ایثارگریها در عرصه بین المللی انعکاس نیافته است.