به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، برنامه تلویزیونی «به وقت ایران» شب گذشته ۱۱ مهرماه با موضوع اثرگذاری شرکتهای دانشبنیان و نقش آن در اقتصاد کشور، روی آنتن شبکه آموزش رفت که میزبان غلامحسین رحیمی شعرباف، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و اسفندیار اختیاری، رئیس کمیته پژوهش و فناوری کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی بود.
فعالیتهای دانشبنیان صرفا در قالب شرکت انجام نمیشود
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم درباره اثربخشی شرکتهای دانشبنیان اظهار کرد: شرکت دانشبنیان، شرکت نوآور و خلاق است. شرکتهایی که این ویژگی را دارند، پیشران شرکتهای تولیدی دیگر هستند. در کشور ما بیش از ۸۰ هزار شرکت ثبت شده که از این تعداد تنها حدود ۵۸۰۰ شرکت دانشبنیان هستند. انبوه بودن شرکتهای دانشبنیان مهم نیست، بلکه اثربخشی و کیفیت آن مهم است.
وی افزود: در کشور ما، فعالیتهای دانش بنیان صرفا در قالب شرکت انجام نمیشود. دانشگاهها و پژوهشگاهها در قالب طرحهایی پژوهشی فعالیت میکنند. ما قراردادهای متعددی را بین صنایع و دانشگاهها و پژوهشگاهها داریم.
رحیمی شعرباف اظهار کرد: یکی از دلایل توفیق کشورهای موفق این است که سعی در به کارگرفتن همه آحاد مردم دارند. در کشور ما بیش از ۴۵۰ شهرستان وجود دارد که کمتر از ۱۵۰ شهرستان، دارای مرکز رشد هستند. از طریق این مراکز، جوانان میتوانند ایدههای خود را مطرح کرده و در صورت تایید همکاری صورت گیرد.
دانشگاه، منشا فناوریهای نوین
رحیمی شعرباف تصریح کرد: در کشور ما ۱۵۰ هزار دانشجوی دکترا و بیش از ۵۵۰ هزار دانشجوی کارشناسی ارشد وجود دارد. از هر چهار پایاننامه یا رساله باید یک رساله مربوط به توسعه علمی باشد.
وی افزود: در چند سال آینده قطعاً منشا فناوریهای جدید، دانشگاه است. دانشگاههای پیشرو منشا نوآوری هستند که نوآوری تبدیل به فناوری و فناوری تبدیل به محصولات جدید میشود. اگر واجد دانش باشیم میتوان زمینه را برای کاربردی کردن آن فراهم کرد.
بزرگترین مشکل ما، عدم باور به اقتصاد دانشبنیان است
اسفندیار اختیاری، رئیس کمیته پژوهش و فناوری کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی درباره شرکتهای دانشبنیان بیان کرد: حدود چهار دهه است که ادبیات شرکت دانش بنیان شکل گرفته است. در کشور ما نیز حدود دو دهه است که این موضوع مطرح شده است.
وی درباره اشتغال به کار فارغ التحصیلان بیان کرد: به عنوان نمونه، در یک کارخانه با ۵۰۰ نفر شاغل، حداکثر ۱۰ نفر به عنوان مهندس مشغول به کار هستند. در کشوری که بیشترین نرخ بیکاری آن متعلق به فارغ التحصیلان دانشگاه است، چند کارخانه برای اشتغال افراد کافی است؟
وی ادامه داد: راه حل داشتن ارزش افزوده و اشتغال فارغ التحصیلان، ایجاد شرکتهای خصوصی دانش بنیان است. اقتصاد به دو نوع فیزیکی و اقتصاد دانش بنیان تقسیم میشود. بزرگترین مشکل ما در بدنه کل این است که به اقتصاد دانش بنیان باور نداریم.
اختیاری در پایان خاطرنشان کرد: در راستای تسهیل فرآیند شرکتهای دانش بنیان، علاوه بر قوانین ۱۵ ماده ای، قانون ۲۰ مادهای با رایزنیهای مختلف طراحی شده است که مسیر رساندن فکر به جامعه، هموارتر شود.