حدیث امام علی (ع) درباره ویژگی‌های انسان واقعی

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اهمیت حدیث در میان مسلمانان به این دلیل است که کلام معصوم، از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام علی علیه السلام:

طُوبى لِمَن ذَلَّ فی نَفسِهِ و طابَ کَسبُهُ و صَلُحَت سَریرَتُهُ (سِیرَتُهُ) و حَسُنت خَلیقَتُهُ و أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ و أمسَکَ الفَضلَ من لِسانِهِ.

خوشا آنکه خود را خوار انگاشت و درآمدى (عملى) پاک و نهادى سالم و شایسته و اخلاقى نیکو یافت و زیادى مال و ثروتش را انفاق کرد و زبانش را از زیاده گویى نگه داشت.

نهج البلاغه: الحکمه ١٢٣