یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا بیابانی؛ اما نوبتی هم باشد نوبت انتصاب پدری لایق برای وزارت آموزش و پرورش است. حدود ۶ ماه از انتخابات ریاست جمهوری می گذرد و ملت ایران از شخصی که خودشان قبای ریاست جمهوری را به تن ایشان کرده اند، انتظار دارند تا وزیری شایسته برای وزارتخانه‌ای که آینده فرزندانشان را ترسیم می کند، تامین کند. وزارتخانه‌ای که مدت ها است خادمی دلسوز و آگاه به مسائل و نقص های وارده بر پیکره نحیف و صدمه دیده اش نداشته است. امروز آموزش و پرورش وزیر نمی‌خواهد، ناجی میخواهد حال اگر آن ناجی نداند درد و مسئله کجاست، نداند راه‌حل درمان چیست، حتی اگر آشنا به نکات و دستورالعمل های مفید در این زمینه نباشد، می تواند بر دردهای وزارتی به گستردگی و حساسیت آموزش و پرورش مرهم نهد؟! یا خود نیز دردیست بر دردهای حک شده بر وجودش ؟!
اصلاً برای چه کسی اهمیت دارد تا بپرسد دلیل این همه مخالفت و مقاومت در برابر پذیرش جناب فیاضی چیست؟ کدام مسئول آمد و اندکی در این باب با اهالی آموزش و پرورش سخن گفت و شنید؟ آیا تکیه بر شایسته سالاری ها و مصلحت اندیشی های مبتنی بر سیاست های غلط می تواند متضمن آینده متربیان و دانش آموزان این مرز و بوم باشد؟ مدیران و مسئولان محترم دولتی و مجلسی و غیره و ذالک آیا می پذیرند یک متخصص قلب و عروق سرپرست وزارت نفت گردد؟ آیا می پذیرند که یک اقتصاددان حاذق و چیره دست وزیر بهداشت و درمان شود؟ پس چگونه از جامعه معلمین انتظار میرود تا یک مهندس عمران را برای سرپرستی وزارتخانه شان بپذیرند؟ چگونه شخصی را که دکترای خود را بدون مدرک وزارت علوم و از طریق کمیسیون نخبگان کسب کرده به عنوان پشتوانه ی دولتی خود بپذیرند؟
جامعه معلمان دغدغه‌مند آموزش و پرورش بارها از مسئله خصوصی‌سازی و پر و بال دادن های بی وقفه به مراکز آموزشی غیر دولتی شاکی بوده و هستند و نقض عدالت آموزشی را در خصوصی‌سازی دیده‌اند و حس کردند؛ حال چطور با وزیری کنار بیایند که طبق گفته ها و اظهارات خود سه سال در یک مجتمع آموزشی به امور فرهنگی و پرورشی پرداخته است؟! نویسنده ی سند اولیه طرح صیانت از فضای رسانه‌ای که شامل تندروی‌ها و افراطی گری های بی مورد بوده است چگونه قرار است از پس بیرونی ترین لایه دولت و انعطاف پذیری هایی که این وزارتخانه طلب می کند، براید؟
ماجرای استعفای سردبیر مجلات رشد و حاشیه های ایجاد شده پس از انتصاب ایشان به عنوان مدیر مسئول این مجلات قدیمی و پرسابقه چیست؟ چرا شفاف سازی نمی کنید؟
قضاوت با مسئولان و نمایندگان محترمی که قرار است با رای خود موافقت و مخالفت خود را برای برگزیدن جناب فیاضی به عنوان وزیر و سرپرست آموزش و پرورش اعلام کنند. امیدواریم که عاقبت، تنها هدف و مقصودی که مد نظر قرار می دهند، آینده و پیشرفت نظام پرفراز و نشیب و حیاتی تعلیم و تربیت اسلامی به دور از هر گونه مصلحت اندیشی های ضد مصلحت باشد. امید است روسای دولت و مجلس انقلابی، نمایندگان و آقایان سیاست‌گذار اهتمام جدی به قلب تپنده جمهوری اسلامی داشته باشند.
زهرا بیابانی - عضو فعال معاونت گفتمان سازی و مطالبه گری پردیس نسیبه دانشگاه فرهنگیان استان تهران
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات