مخالفت سازمان سینمایی با ترفند برخی فیلمسازان قانون‌گریز

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، روح‌الله سهرابی؛ مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی در پاسخ به یادداشت یکی از کارگردانان سینمای ایران که به اصلاحیه برخی آثار سینمایی معترض شده است، با قانونی خواندن بررسی و اصلاحیه برخی از فیلم‌هایی که از چارچوب فیلمنامه تصویب شده عدول کرده‌اند، گفت: سازمان سینمایی درباره فیلم‌ها و فیلمسازان تعاملی وسیع و عمیق بر پایه قانون و مقررات را در پیش گرفته است.

وی با تشریح روند قانونی بررسی فیلم‌ها و تعامل سازنده مدیران سینما با کارگردانان و صاحبان فیلم در دولت فعلی افزود: برای روشن شدن موضوع، تنها به چند نمونه که در این چندماه با آن‌ها مواجه بوده‌ایم بسنده می‌کنم. وقتی گفته می‌شود تعامل بر اساس قانون، منظور کدام قوانین است؟ وقتی ما از قانون حرف می‌زنیم دقیقا از چه قانونی سخن می‌گوییم؟ قانونی که در آن تهیه کننده‌ای نتواند کارت تهیه‌کنندگی خود را به کسی که هیچ تخصصی در امر تهیه فیلم ندارد، اجاره دهد. قانونی که از تولید بی‌رویه سالانه ده‌ها و گاه صد‌ها فیلم غیراستاندارد جلوگیری کند که فیلم شما در نوبت اکران نسوزد چرا که ظرفیت اکران در مجموع و در بهترین حالت بین هفتاد تا صد فیلم سینمایی است. قانونی که اجازه ندهد صرف داشتن سرمایه، یک فرد را از عرصه بساز و بفروشی یا تجارت فرش به طرفهًْ‌العینی به اوج قله حرفه‌ای سینما پرتاب کند تا جایگاه سینماگرانی که سال‌های سال حرفه‌ای و درست کار کرده‌اند را خدشه‌دار و فضای سینما را درگیر حواشی کند. قانونی که کمک کند سینما تا دورافتاده‌ترین نقاط کشور نیز برود و از استعداد‌هایی در گوشه کنار کشور که می‌توانند آینده‌سازان این مرز و بوم باشند حمایت کند و این سینمای پایتخت زده و صرفا تهرانی را ایرانی کند.

مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم تصریح کرد: ما درباره قانون سخن می‌گوییم. قانونی که نمی‌گوید تن ندادن به اصلاح فیلم از شرف یک فیلمساز نیست بلکه می‌گوید فیلمساز باید متعهد به فیلمنامه و در چهارچوب قواعد تعریف شده و قابل دفاع حرکت کند و خواسته یا ناخواسته موجب توهین به اعتقادات و باور‌های مردم نشود کما اینکه در هیچ کجای دنیا نیز چنین چیزی قابل قبول نیست. قانونی که نگذارد یک کارگردان یا تهیه‌کننده همزمان سه پروانه ساخت بگیرند و در عوض یک کارگردان 10 سال پشت صف دریافت فقط یک پروانه ساخت به انتظار بنشیند و از عرصه سینما به کلی حذف شود. قانونی که سینما را نه محملی برای توهین به مقدسات و هتک حرمت‌ها یا عرصه‌ای برای دعوت به شورش و براندازی بلکه دریچه‌ای به سوی اعتلا و ارتقای فرهنگ، هنر، اندیشه و وسیله‌ای برای اصلاح امور اجتماعی و فرهنگی بداند.

سهرابی درباره اصلاحات برخی از فیلم‌ها نیز گفت: اساسا موضوع شکل دیگری به خود گرفته و گویی واقعیت ماجرا دگرگون شده است. اصلاحاتی که به برخی فیلم‌ها داده می‌شود به خاطر این است که فیلمساز فیلم خود را مغایر با فیلمنامه تایید شده ساخته است. با مشکل اینچنینی چگونه باید برخورد کرد؟! مشکل سازمان سینمایی با اظهار نظر کارگردان مبنی بر عدم اصلاح فیلمش نیست بلکه مشکل سر موضوعات یا صحنه‌هایی از فیلم است که اساسا در فیلمنامه وجود نداشته است. هر چند لابد در بین ده‌ها فیلم که برای اخذ پروانه نمایش مورد ارزیابی قرار می‌گیرند ممکن است استثنائا یک یا دو مورد هم علیرغم وفاداری به متن مصوب، به لحاظ شرایط خاص حاکم بر کشور و در یک مقطع خاص امکان نمایش نداشته باشند.