یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یاسین علی‌محمد؛* ظرفیت داخلی، باطل السحر ناباوران؛ این پیامی است که از نسل چهارم انقلاب اسلامی به کل مسئولان اجرایی، تقنینی و قضایی جمهوری اسلامی ایران می دهیم.
برادران و خواهران؛ در اراده و عزم شما برای پیشرفت و رفع مشکلات تردیدی نیست، اما وضع کنونی نه به معنای سیاه نمایی مطلق، بلکه شواهد و قرائن حکایت از کندی و کاهش خدمت رسانی و مقابله با مفاسد و معضلات موجود دارد.
علل و دلایل این نقایص و کاستی‌ها چیست؟ نقص و خلأ قانون؟ یا عوامل بی تفاوتی و بی انگیزگی منابع انسانی؟ آیا بلحاظ مبانی زیربنایی نظریه‌های انقلاب دچار عیب هستیم؟ ایرادات از کجاست؟ رخ نمون مشهود عیوب در کجا متصور است که نمی‌بینیم و یا نمی‌خواهیم ببینیم؟ این سستی و بی اراده گی چگونه توجیه می‌شود؟ البته که جفاست اگر سیاه نمایی شود، که در این نوشتار چنین نیتی وارد نیست.
بحث گسترده و مفصل است، اما با اندکی تأمل و دقت می‌شود فهمید که راه را از بیراهه، گاه و بیگاه گم کرده و گم می‌کنیم. چرا که مسیر و نقشه راه بسیار واضح و مبرهن است و ساده گی و بلاهت است که اگر نخواهیم قبول کنیم که اندیشه‌ها و نیات و اعمال ناپاک و دشمنانه نیز مؤثر نباشند؛ که مؤثرند و شبانه روز در حال فتنه و دشمنی.
چه باید کرد؟ طرحی نو؟ اندیشه ایی تازه؟
نه؛ برای اینکه تمام جهاز و قوا و ابزار نرم و نظریه‌های متعالی همواره در حال تولید و نو به نو شدن است. چه قوه ایی است که کاهنده اراده هاست؟ و چرا در درک و درنگ در لحظات کند و در تصمیمات دچار افتشال هستیم؟ از این طرف هم همینگونه است؛ که سوگمندانه صرفا منتقدانه در میدان هستند؛ چه موافق و چه مخالف. اما خیل کثیری از بخش‌های متنوع جامعه که اغلب در تقسیمات اجتماعی پراکنده اند، خون دل می‌خورند. آری خون دل! چرا که در خرمشهر‌های متعدد کشور با جان و دل و بدون سلاح مرتبط غصه می‌خورند و می‌جنگندند، و هرروز حلقه محاصره را تنگ‌تر می‌بینند.
اکنون می‌شود درد دل جوانانی را که در محاصره خرمشهر تا آخرین نفس جنگیدند را فهمید. سخت است، اما مقدس و گوارا با دست خالی در برابر نعره‌های دشمن ایستادن، آنگاه که تا بن دندان مسلح است و به مرز‌ها و خطوط مسلم قرمز تجاوز کرده است؛ نسل کشی فرهنگی، نسل کشی اقتصادی، نسل کشی اعتقادی، جنگی تمام عیار که خطوط و محورهایش مدام در حال تغییر آرایش جنگی است. این چه سازمان رزمی است که امکان جنگیدن در آن هست و امکانات جنگیدن نیست؟
رؤسای محترم قوا، وزرا، مدیران کل
استاندار‌ها و فرماندار‌ها و بخشدارا‌های محترم کشور، این صدای بغض گلوی جوانان وطن است که خود را تمام قد، بدهکار به انقلاب میدانند و بس. دست بسته و در محاصره؛ اما منتظر گشایش و تلنگر نگاه که تجهیز کنند ما را دربرابر دشمن. إنهم فتیة آمنوا بربهم...
راه علاج برون رفت از مشکلات همانی است که علمدار انقلاب اسلامی فرمودند، ((تکیه به ظرفیت داخلی)) که قطعا و یقینا باطل کننده طلسمات شیاطین ارضی است که قد علم کرده اند در برابر جبهه حق که زمینه ساز حکومت وارثان و صالحان.
آقایان؛ توجه بفرمایید، لطفا توجه بفرمایید، ما سبو شکسته‌های فدایی سر خم می‌هستیم و ما را پیشمرگ و مدافع انقلاب آفریده اند و بس و چه تجارت سودمندی است این متاع که مال و جان و آبرو در این را نهی؛ کم فرصتی نیست و می‌توان گره‌ها گشاد، تو به ما بنگر ابرو گشاده کن، جهانی دگرگون خواهی دید.
این راه خون داده پر بهجت، تضمین شده است، اما سستی و کژی و قهر نمی‌طلبد و راه یکی است و هدف و تکلیف یکی.
زمان همچون ابر‌های زودگذر در حرکت است و باز نمی‌ایستد و برنمی گردد.
چنان دشمن حقیر است که دزدانه و با خوف شبیخون می‌زند، پس‌ای آقایان و خانمها،ای کارگزار‌های نظام؛ بدانید که مسؤولید و از شما سؤال خواهد شد.
ما در خرمشهر‌ها در محاصره مانده ایم اگر آمدید که مأجورید و اگر نشنیدید و نخواستید بیایید که دشمن بعد از دفاع عاشورایی ما و گذر از نعوش ما؛ جامه تزویر از تن نقاب از رخ بر خواهد کشید و...
یاسین علی‌محمد، فعال دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی کرج
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات