به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران با استفاده از نانوذرات لیپیدی و اسید ریبونوکلئیک مسنجر، واکسنی ساختند که می‌تواند برای مقابله با آبله میمونی استفاده شود. نتایج آزمایش روی موش‌های آزمایشگاهی امیدوارکننده بوده است.
واکسن نانوذرات لیپیدی و mRNA جدید که چهار پروتئین سطح ویروس آبله میمونی (Mpox) را رمزگذاری می‌کند، پاسخ‌های ایمنی قوی در برابر ارتوپوکس ویروس ایجاد می‌کند.
در مقاله‌ای که به تازگی منتشر شده، محققان اعلام کردند که واکسنی حاوی اسید ریبونوکلئیک مسنجر (mRNA) و نانوذرات را ساختند که می‌تواند چهار پروتئین سطح ویروس mpox را که باعث ایجاد ایمنی در برابر آبله میمونی می‌شوند را رمزگذاری کند.
شیوع جهانی آبله میمونی در سال ۲۰۲۲ منجر به عفونت‌های گسترده در نزدیک به ۳۰ کشور شد. این سویه ویروس آبله میمونی به دلیل توانایی انتقال انسان به انسان، با نمونه‌های پیشین بسیار متفاوت بود. ویروس آبله میمونی متعلق به خانواده ارتوپوکس ویروس است، که همچنین حاوی عامل اتیولوژیک آبله، ویروس واریولا است.
در حالی که واکسن آبله، از ویروس اصلاح شده به صورت زنده استفاده می‌کند و در برابر ویروس آبله میمونی مؤثر است، اما از آنجا که واکسیناسیون آبله در اکثر کشور‌ها پس از ریشه‌کن کردن این بیماری قطع شده، واکسن‌ها آبله به سادگی در دسترس نبوده و نیاز به واکسنی وجود دارد که پاسخ‌های ایمنی خاص ویروس آبله میمونی را ایجاد کند و احتمالاً در برابر سایر عفونت‌های ارتوپوکس ویروس محافظت ایجاد نماید.
در مطالعه حاضر، محققان مجموعه‌ای از پروتئین‌های سطح ویروس آبله میمونی را هدف قرار دادند که در ارتوپوکس ویروس بسیار محافظت می‌شوند و می‌توانند پاسخ ایمنی وابسته به سلول ۱ T (TH-۱) را در داخل بدن القا کنند. ایمونوژن‌های منتخب شامل پروتئین‌های سطحی از هر دو شکل ارتوپوکس ویروس عفونی است. آنتی‌ژن‌های ویروس آبله میمونی درگیر در ورود سلولی (M ۱ و A ۲۹) و انتقال (A ۳۵ و B ۶) برای تولید واکسن انتخاب شدند.
mRNA رمزگذاری چهار آنتی‌ژن از کلاد ویروس آبله میمونی انتخاب شد، که مسئولیت شیوع ۲۰۲۲ را بر عهده دارد. نانوذرات لیپیدی شامل چهار لیپید بود: کلسترول، یک لیپید قابل یونیزه شدن جدید SM-۱۰۲، PEG ۲۰۰۰-DMG و ۱،۲-distearoyl-snglycero-۳-phosphocholine (DSPC).
از سلول‌های EXPI ۲۹۳ برای ارزیابی بیان آنتی‌ژن‌های رمزگذاری شده توسط mRNA استفاده شد. نانوذرات لیپیدی حاوی آنتی‌ژن‌های فردی یا ترکیبات مختلف چهار آنتی‌ژن به صورت عضلانی دو بار در مدل‌های موش در بازه زمانی سه‌هفته‌ای تزریق شدند. نتایج نشان داد که واکسن نانوذرات mRNA-لیپیدی فعالیت خنثی‌کننده و مهارکننده بیشتری نسبت به واکسن MVA در برابر ویروس MPOX ایجاد می‌کند.
ارسال نظرات