به گزارش خبرنگار استان‌ها خبرگزاری دانشجو، حضور زوار پاکستانی اربعین حسینی در ایران و عبور این زائران از مرزهای ریمدان و میرجاوه در استان سیستان و بلوچستان ظرفیت بزرگ فرهنگی و سیاسی برای وحدت بیشتر جهان اسلام است.
اما متاسفانه در روزهای اخیر به دلیل کمبودها در این دو مرز و عدم همکاری مسئولین امر این زائران دچار مشکلاتی نظیر مسائل حمل و نقل و اسکان شدند و تصاویری از اتفاقات در رسانه‌های مختلف منتشر شد.
این مسائل باعث گلایه خادمان مردمی و دانشجویی را نیز شده است و یکی از دانشجویان یادداشتی در این باره در اختیار خبرگزاری دانشجو قرار داده است.
دانیال اسداللهی، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زاهدان طی یادداشتی این گلایه‌ها را ذکر کرد:
با کمبود امکانات شاید کنار بیایم اما با بی‌حرمتی نه!
این روزها در بلوچستان که باشی دردت یکی دوتا نیست، از تشدید معضل همیشگی صف های بنزین گرفته، تا مشکلات عدیده حمل و نقل و کمبود نان در منطقه دشتیاری و چابهار که بخش قابل توجه ای از این مشکلات به بی تدبیری مسئولین امر در ساماندهی مهمانان عزیز پاکستانی است.
مسئولین از مدارای مردم خوشحال نشونو چرا که این مردم در بند بند وجودشان مهمان نوازی نهفته و سختیهای فعلی که هیچ، حاضرند همه ی عایدی خود را فدای مهمان کنند انهم خاصتا مهمانی که محب اهل بیت ع باشد اما آنچه که قابل بخشش نیست بی حرمتی به مردم شریف استان است.
و آن بی حرمتی چیزی نیست جز اینکه دوستان متولی، مردم بومی منطقه را برای مدیریت این مسئله قابل نمی دانند که البته این از کوتاه نظری دوستان نیست مگرنه کافی است کار را به خود مردم منطقه بسپارند و انهارا را حمایت کنند تا ببیند چطور هم مهمانان و مسافرین پاکستانی تکریم می شوند و هم مشکل و چالشی برای مردم منطقه ایجاد نمی شود.
اما متاسفانه با کنکاشی ساده در اعضای مسئول و متولی در بلوچستان متوجه می شویم که نقش اهالی بومی منطقه در مدیریت کار نزدیک به صفر است و خب مشخصا نتیجه می شود همین اوضاع که می بینید، گروهی در دقیقه نود می خواهند در استانی که در بحران محرومیت از نظر زیرساخت است، عملیاتی به این بزرگی انجام دهند و ما در کمال تاسف شاهد آنیم که از طرفی با تدبیری های دوستان مردم بومی منطقه به سختی افتادند و نارضایتی به حقی برایشان پیش آمده و از طرف دیگر مسافرین پاکستانی در طی طریق نتنها نیازهای اولیه ای مثل اطعام و حمام و.. برایشان به خوبی تامین نمی شود بلکه ناهماهنگی هایی هم توسط مجوعه های انتظامی رقم میخوره که گاها می بینیم اتوبوس زائرین رو بیش از هشت ساعت در این گرما نگه می دارند آنهم بدون کوچیک ترین رسیدگی.(از ارسال تحقیر آمیز با تریلی هم بگذریم)
خلاصه که اگر مسئولین از جلسه بازی هایشان خلاص شدند ، بهشون برسانید که یکسری کار بر زمین مانده هم هست.
چهارشنبه گذشته نیز مشغول تصویربرداری در مرز ریمدان بودیم که متوجه حضور برخی از بزرگان و مردم اهل سنت منطقه در مرز شدم، آمده بودند برای طرح یک درخواست، می گفتند میزبانی و پذیرایی بخشی از این زائرین را به روستاهای ما بسپارید..
پاسخ مسئولین اما بسیار سرد بود، شروع کردند آسمون به ریسمان بستن که بله مدیریت این کار پیچیده است و در توان شما نیست و الخ، روستاییان مات و مبهوت از استدلال های احماقانه دوستان ناامیدانه و دست خالی بدون خداحافظی مرز رو ترک کردند.
در تمام دنیا دولت ها با تمام توان سعی در مردمی سازی سازوکار ها دارند اما اینجا جلوی حرکت های خودجوش هم می ایستند چه برسد به تقویت؛ به قول یک عزیزی خداروشکر امام حسین ع توی ایران نیست وگرنه هیچوقت جریان مردمی اربعین شکل نمی گرفت!