به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ناصر امانی در واکنش به دوفوریتی بودن لایحه بسته تشویقی حمل و نقل عمومی برای سال تحصیلی گفت: اولاً هفته قبل اعلام شد که شهرداری قرار است مهرماه از دانش آموزان و دانشجویان بابت حمل و نقل هزینهای نگیرد و قبل از این که مصوبه شورا درخواست شود؛ رسانهها از قول شهرداری اعلام کردند که رایگان است. ثانیاً دو فوریت تعریف دارد و برابر آییننامه داخلی شورا دو فوریت وقتی است که یا در خطر باشد یا بخواهد از دست برود. الآن میخواهیم به قشر دانش آموز و دانشجو یک ماهه امتیازی بدهیم و چیزی از دست نمیرود و یک فوریت را تصویب میکنیم و ابعادش بررسی میشود که مثلاً چه تعداد است و احراز هویت دانش آموزان و دانشجویان در ورودیهای مترو و اتوبوس به چه شکل است. اینها سئوالاتی است که باید روشن شود و سپس برایش تصمیم گیری شود. به هر حال کاهش درآمد شهرداری است حتی یک ریال. بودجه مصوب کردیم.
وی ادامه داد: از تصویب لایحه تعیین نرخ کرایههای حمل و نقل عمومی در شورا دو ماه نگذشته است و در همان جا یک تبصره در لایحه میآوردند که بنا داریم در مهر ماه یک تخفیف یک ماهه دهیم و تمام میشد و به طرح دو فوریت نیاز نداشت. با اصلش موافقیم و در مورد محتوایش پیشنهادهایی داریم، ولی دو فوریتش را ضرورتی نمیبینیم که تصویب شود و یک فوریتش کنیم و همان طور که آقای زاکانی گفتند فرصت از دست نمیرود و این تخفیف را از چهار مهر تا چهار آبان بدهند. یا اینکه یک هفته کمیسیونها وقت دارند که درباره این لایحه دو فوریتی نظر دهند تا در شورا تصویب شود و از همان تاریخ هم اجرا میشود. علت این که با دو فوریتش مخالفم توضیحاتی است که بیان کردم.
امانی در ادامه جلسه گفت: برای این که نظر شهردار هم تأمین شود پیشنهادم این است که همین امروز مجوز دهیم روز اول سال تحصیلی نمادین رایگان انجام شود، اما ادامهاش یک فوریتی شود؛ چون دو بحث است که یکی کیف پول است و دیگری دانش آموزان و دانشجویان است. آقای شهردار میگوید پنج ماه زحمت کشیدند و وقت گذاشتند، حداقل به شورا هم یک وقت پنج روزه بدهند که بررسی شود. پیشنهادم این است روز اول که مهم است و شیرینیاش همان روز اول است که مجوز دهیم که شهرداری رایگان کند و برای ادامهاش در یک ماه یک فوریت و کیف پول هم در همان یک فوریت بررسی شود.
وی ادامه داد: ما با اصلش موافقیم و مخالف نیستیم. نباید اجازه دهیم ساز و کارهای قانونی و روال عادی شورا توسط شهرداری با یک اقدام ناگهانی و غافلگیرکننده به هم بریزد. دو هفته پیش یک لایحه دو فوریتی در مورد واگذاری یک ملک داشتیم و ناگهانی به شورا آمد بدون این که قبلش خبردار شویم و همه تحت احساسات و عواطف هم به دو فوریتش و هم به متنش رأی دادیم و هیئت تطبیق رد کرد. امروز هم این اتفاق میافتد. ما شورای شهریم و قواعدی داریم. دو فوریت تعریفی دارد. اگر کسی با تعریف من مخالف است مرا قانع کند. اگر یک فوریتش را تایید کنیم پیام از طرف شورا و شهرداری مخابره میشود که شهرداری و شورا میخواهند به مناسبت یک ماه آغاز سال تحصیلی تشویق کنند همه کسانی که به دنبال کسب علم و دانشند؛ چه اجرایش از اول مهر باشد و چه از پنجم مهر رایگان تردد کنند. البته ابتکار متعلق شهرداری است. اما من میگویم اجازه دهیم ساز و کارها فقط در موارد خاص و نادر به هم بریزد. معمول این است که لوایح عادی یا نهایتا یک فوریتی بیاید و دو فوریت فقط در مواردی باشد که میخواهیم حقی را از کسی سلب کنیم. ما نمیخواهیم حقی از کسی سلب کنیم و میخواهیم یک امتیاز بدهیم و امروز اصل این امتیاز دادن را تصویب میکنیم، ولی میگوییم با پنج روز تاخیر.