آموزش و پرورش به نیروی جوان و سرزنده نیاز دارد/ برداشتن سقف سنی دانشگاه فرهنگیان موجب نگرانی است

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان کل کشور در نامه‌ای خطاب به حجت الاسلام خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، نکاتی را پیرامون حکم دیوان عدالت اداری با موضوع افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان متذکر شد.

متن این نامه به شرح زیر است:

جناب حجت الاسلام خسروپناه
دبیر محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی

استلزام حاکمیت یک نگاه دقیق و سنجیده بر پیکره قوای تقنینی در راستای تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌های نظام تربیت معلّم، این روز‌ها بیش از پیش احساس و ادراک میشود.

حکم اخیر دیوان عدالت اداری به ابتناء بند الف از ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری، تربیت معلّم را بدون توجه به اقتضائات و چهارچوب‌های مسیر جذب در آن، به مثابه سایر ارگان‌ها و دستگاه‌های اجرایی پنداشته و حداقل سن ۲۰ سال و حداکثر ۴۰ سال را برای آن در نظر گرفته است.

بلا شک، برداشتن سقف سنی ثبت نام در دانشگاه فرهنگیان، نگرانی‌هایی را ناظر به ماموریت این دانشگاه راهبردی و آینده نیروی انسانی نظام آموزش و پرورش برانگیخته است که ادله ذیل در راستای بازنگری و تامل جدی‌تر بر اجرای حکم فوق در این دانشگاه ارائه می‌گردد:

۱_  چهار سال زیست در دانشگاه فرهنگیان، بستر و فرصتی بی بدیل است که مقصودی به بلندای تربیت نیروی انسانی زبده از بدو جوانی دارد. این استراتژی در جذب نیرو‌های مسلح نیز غالب بوده و سقف سنی متقاضیان، از ۲۴ سال عدول نمی‌کند.
عطف به این نگاه و استمرار این حیث رویکرد‌ها از جانب سیاست گذاران، آموزش و پرورش را به درگاهی بدل کرده است کانّه بناست بخشی از معضل بیکاری جوانان دهه ۶۰ و ۷۰ را حل کند و همین اتفاق، مروّج نگاه کارمندی به عرصه معلّمی است.
این در حالی است که دانشجو معلّم مومن انقلابی، به تاسّی از الگو‌های ماندگار این عرصه، معلّمی خود را در امتداد راه انبیاء و اوصیا دیده و در قبل وقایع پیرامون خود، موظف و مکلف دانسته و نقش آفرین میداند.

۲_ نگاه حاکم، بر منطقی دلالت دارد که دانشگاه فرهنگیان را صرف نظر از کارکرد تربیتی آن؛ منحصر در ۴ سال آموزش فنون معلّمی جهت تامین و تزریق منابع انسانی به این دستگاه میبیند. فی الواقع، ورود رده‌های سنی بالای ۲۴ سال به این دانشگاه، با تکثری از اقتضائات من جمله عدم تاب آوری فرایند‌های بلند مدت تربیتی، منتج به تقلیل اهداف غایی تربیت معلّم و تحریف آن به نفع آموزش‌های زودبازده مهارت معلّمی خواهد شد.


۳_آموزش و پرورش نیاز مبرم به نیروی جوان و سرزنده دارد تا در تعامل با کودک و نوجوان، از انگیزه و روحیه کافی برخوردار بوده و مستمراً در پی روزآمد سازی و پربازده‌تر نمودن تعلیم و تربیت در کلاس درس خود باشد.
تزریق نیرو‌هایی خارج از رده سنّی ۱۸ الی ۲۰ سال، اسباب فرسایش زودرس و افزایش سن بازنشستگی در آموزش و پرورش را فراهم می‌آورد.


با عنایت به نکات مزبور، از شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار می‌رود چاره‌ای اندیشیده و با شرح شرایط اخصّ ثبت نام در دانشگاه فرهنگیان، پیش از آنکه آثار سوء حکم دیوان عدالت، پدیدار گردد، از اجرایی سازی آن در نظام تربیت معلم ممانعت جدی به عمل آورد.