به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سعید جلیلی: در هیاهوی عملیاتهای جنایتکارانه و ترورهای اخیر صورت گرفته که به موازات جنگ غزه در جریان بوده است، جنبش دانشجویی به دنبال ایفای تمام و کمال نقش خود است. در این میان اما آدرسهای درست و غلط فراوانی پیش روی جریان دانشجویی قرار میگیرد که در نهایت باید بهترین آن را انتخاب و سایر گزینهها را از روی میز حذف کرد.
بدون شک هر کنشی، واکنشی به دنبال دارد اما رفت و برگشتهای پرخطر این چرخه تنها زمانی متوقف خواهد شد که اقدامی قاطع و تمام کننده از سوی بازیگر مقتدر اصلی صورت بگیرد. طوفان الاقصی و حوادث بعد از آن تا امروز، از ترور فرماندهان مقاومت تا حمله تروریستی به گلزار شهدای کرمان و عملیات متقابل نظامی ایران با هدف قرار دادن مقرهای جاسوسی و تروریستی در عراق، سوریه و پاکستان، همه در یک قاب قرار دارد. قابی که به منظور بررسی بیشتر نقش جنبش دانشجویی در آن، سی و ششمین برنامه شانزده آذر با عنوان «انتظار انتقام» برگزار گردید.
در این برنامه آرش فرجی (دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران بزرگ) و امیرحسین فیضی (مسئول اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه سهند) و اسماعیل کوهی مقدم (مجری کارشناس) حضور داشتند.
جمهوری اسلامی در صدر رقم زدن اتفاقات منطقه است
آرش فرجی در ابتدا با اشاره کلی به وضع موجود گفت: صداهایی بعضا میشنویم که جمهوری اسلامی محافظه کار شده یا برای مقابله تنشزدایی از منطقه دست به اقدام خاصی نمیزند. تفاوت این حرفها با نسلهای گذشته جنبش دانشجویی واضح است.
وی افزود: جمهوری اسلامی در صدر رقم زدن اتفاقات منطقه است. قطعا اعتماد به مسئولین در تمامی دولتها و دورهها مطلوب رهبری است. اما پرسشگری از مسئولین جدای از بحث اعتماد است و باید صورت بگیرد. اتفاقا پرسش و پاسخ صادقانه موجب به وجود آمدن اعتماد و همبستگی اجتماعی است.
فرجی گفت: تاثیرگذاری مسئولین در مسائل امنیتی محدود است. برخی ممکن است بگویند خروجی تصمیم شورای عالی امنیت ملی یک اقدام فیک حداقلی است!
وی ادامه داد: فیک خواندن اقدام حمله به عینالاسد خلاف فرمایشات رهبری است. اینکه بگویند جمهوری اسلامی اقدام فیک انجام داد و تقاص هواپیمای اوکراینی از آن گرفته شد، منطق باطلی است.
فرجی بیان کرد: نسبت به افرادی که حمله به عینالاسد را فیک و هماهنگ شده میبینند، بدبین هستیم. جلویلوی گسترش این فکر باید گرفته شود، چون نمیتواند جهاد تبیین بکند و امتداد یوم الله باشد.
اینکه بگویند انتقام سخت بود یا سیلی، بازی با کلمات است. اینها با یک موضعگیری سیاسی و مغرضانه مطرح میشود.
در فرصت طوفان الاقصی باید آرمانهایمان را فریاد بزنیم
امیرحسین فیضی برای تصویر کردن نقش جنبش دانشجویی اینگونه بحث را باز کرد که آیا اگر امروز درب دانشگاه و تشکلهای دانشجویی بسته شود، تغییری در حرکت حاکمیت اتفاق میافتد یا نه؟
وی گفت: فرایند رسیدن به یک تصمیم در بازیگری که سمت جبهه حق نشسته چیست؟ اساساً محل اختلاف باید این باشد که چه نوع رویکردی برای تصمیمگیری درست است. تا لحظهای که یک سیاستمدار میخواهد قلمی را بزند یا یک نظامی دکمهای را بزند.
فیضی بیان کرد: باید ببینیم برای جنبش دانشجویی چه نقشی قائل هستیم در مسئلهای مثل فلسطین. یک رکن نظامی دارد و یک رکن اجتماعی. بیشتر باید در این نقطه اجتماعی گفتمان جریان دانشجویی را بررسی کرد. آیا کار جنبش دانشجویی این است که هر اتفاقی افتاد برای مردمت تبیین بکن که چه اتفاقی افتاده یا اینکه اساساً یک عنصر تصمیمسازی که میتوانی آرایش صحنه را عوض بکنی.
وی افزود: در مسئله طوفان الاقصی فرصتی یافتهایم که آرمانهایمان را فریاد بزنیم و یک اراده اجتماعی ناظر به مسئله فلسطین درست بکنیم.
فیضی گفت: تجمع برای اعتراض یا انتقاد تعبیر غلطی است چون در آن لحظه معنی ندارد. آیا در سیستم تصمیمگیری جنبش دانشجویی نقش تنظیمگری را دارد یا نه. رسالت جنبش دانشجویی در مسئله طوفان الاقصی سه چیز است. اول تبیین آرمان فلسطین برای مردم. دوم فرصت تشکیل هستههای مقاومت در جهان که اگر امروز نتوانیم انجام دهیم شاید دیگر فرصتی نباشد. سوم هم فریاد آرمانها برای اینکه تصمیم درست و حداکثری از انتهای سیستم گرفته شود.
جنبش دانشجویی کدبگیر شده است!
آرش فرجی با بیان اینکه همبستگی اجتماعی در حکم سوخت موشک است، گفت: یک تشکل در یک یا چند دانشگاه جنبش دانشجویی محسوب نمیشود. یک حرف واحدی از جنبش دانشجویی بیرون نیامده که نسبت به جمهوری اسلامی بی اعتماد است.
وی افزود: جنبش دانشجویی باید در جهت مستقل شدنش عمل کند. ما یک تنبلی از سوی جنبش دانشجویی میبینیم. بلکه دائما دنبال کد میگردد که الان فلان اتفاق میافتد و باید فلان کار انجام شود. این از عوارض بعد از کرونا است. جنبش دانشجویی به جای اینکه خودش تحلیل بکند دائما عاشق این شده که تحلیل کوتاه و مختصر بشنود لذا روی حرف خودش هم نمیتواند بماند.
فرجی گفت: البته این یک بخش حداقلی از جنبش دانشجویی است و جنبش دانشجویی را نباید یک بخش کوچکی از سه تا چهار دانشگاه در تهران در نظر گرفت. این به صورت حداقلی موجود است. برخی فریادها را حاصل تحلیل خود بچهها نمیبینم، بلکه حاصل تحلیل شنیدن میبینم از کسانی که ضعف جدی دارند.
فریاد انتقام ایران سوخت موشکهای ایران بود
فیضی بیان کرد:من به این قائلم که فریاد انتقام ایران سوخت موشکهای ایران بود و فریاد انتقام از یک گفتمان مطالبه عمومی در میآید. در این گفتمان هم مواضعی وجود دارد که ممکن است گاهی تند باشد. من این آدرس را خطرناک میدانم.
وی گفت: مسئله پرسشگری آن حد والایی نیست که ما از جنبش دانشجویی میخواهیم. به تعبیری ما اینجا کمی جنبش دانشجویی را اخته میکنیم. این جمله که پرسشگری سوخت موشک است تقریر غلطی است.
فیضی ادامه داد: ما در حرکت انقلاب اسلامی یک طریقت بهخصوصی داریم و یک رکن تمدنی است، چون یک دال مرکزی دراد و آن مردم است. مردم در شئون مختلف در حرکت جمهوری اسلامی نقش محوری را دارند نه پشتیبان. جمهوری اسلامی اساسا میگوید آرمانهای من با حرکت محوری مردم محقق میشود. با اراده، اجرا و تقنین مردم.
وی افزود: خلق اراده توسط کی صورت میگیرد؟ آیا سیستم جمهوری اسلامی، سیستم احزاب است؟ آیا سیستم اصحاب رسانه است؟ من اعتقاد دارم نقش جنبش دانشجویی در اینجا راهبری اراده عمومی است. این یعنی اینکه وقتی با پدیده هفتم اکتبر مواجه میشوید این شمائید که تعیین میکنید حرکت جمهوری اسلامی چهقدر پیشدستانه و روبه جلو یا با درک نقطه کنونی وضعیت مردمش باشد.
وی گفت: آیا در مسئله برجام باید بگوئیم که این همان تصمیم آرمانی است؟ نه، این تصمیمی بود که با فهم و اراده مردم در آن زمان صورت گرفت. مسئله این است که آیا جریان دانشجویی توانست آن روز این اراده ره به سمتی ببرد که بگوید غلط میکنی با آمریکا مذاکره کنی یا نه!
فیضی ادامه داد: وقتی نتوانستند نباید بشوند گروه فشار و یک گروه اقلیتی که دنبال دیکتاتوری است و برود جلوی مجلس تحصن کن و بگوید تا برجام پاره نشود من تکان نمیخورم. تا دیروز که مردم داشتند (از شادی برجام) در خیابان میرقصیدند، حق چنین کاری را ندارید بلکه باید آن اراده را درست کنید.
وی افزود: اینجا نباید گفت وظیفه جنبش دانشجویی تئوریزه کردن درستی اقدام نظام در برجام برای مردم است. بلکه اینجا باید بگوئید این اتفاقی که دارد میافتد حتما اتفاق حداقلی هست و گرنه هشت سالی که میتوانست کشور را جلو ببرد به درس عبرت تبدیل میشود.
فیضی تاکید کرد: جنبش دانشجویی آیا توانسته در هنگام طوفان الاقصی در آن موقف حرکت عمومی که میتوانست خلق کند موفق باشد؟ حرکتی که هم جای مردم، مسئولین و آزادگان جهان در آن مشخص است.
فیضی گفت: اینکه بیشتر از ایجاد کردن گفتمان و اراده عمومی و تنظیمگری نسبت به مسئول را بهوجود بیاورید، به مسائل دیگر بپردازید خطرناک است. من روی مسئله تصمیم سازی میایستم. باید ناظر به آرمان تصمیم سازی کرد حتی اگر تخصص آن را ندارید، مثلا لازم نیست بگوئید نیروی نظامی کجا را بزند اما باید تاکید کنید که حتما عمل زدن انجام شود.
فیلم کامل این برنامه را در ادامه مشاهده میکنید: