به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از ستاد فناوری نانو، پیشرفت‌های اخیر در فناوری نانو راه‌های جدیدی را در زمینه درمان هدفمند سرطان باز کرده است. یکی از این پیشرفت‌ها طراحی و ساخت نوعی نانوذرات پروتئینی است که از آلبومین سرم گاوی (BSA) به دست آمده است. این نانوذرات با نوعی داروی شیمی‌درمانی موسوم به EVO پر می‌شوند تا به عنوان دارو برای مقابله با سرطان استفاده شود.
این کپسوله‌سازی داروی شیمی‌درمانی با استفاده از نانوذرات پروتئینی موجب افزایش اثربخشی داروی شیمی‌درمانی می‌شود. نتایج آزمایش‌های نشان می‌دهد که این ساختار در محیط آزمایشگاهی روی سلول‌های سرطان پستان اثرگذاری قابل قبولی داشته است.
این نانوذرات به طور خاص برای حمل EVO – یک داروی ضد سرطان – برای تاثیرگذاری مستقیم به سلول‌های سرطانی طراحی شده و در نتیجه پتانسیل درمانی دارو را بهبود می‌بخشند و در عین حال عوارض جانبی را به حداقل می‌رساند. این ذرات از BSA (آلبومین سرم گاو) ساخته شده‌اند، پروتئینی که زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر است و توانایی اتصال مستحکم با دارو‌های مختلف را دارد. EVO در درون این ذرات محصور شده که هنگام رسیدن به سلول‌های هدف، به صورت کنترل شده آزاد شوند.
درک خصوصیات فیزیکوشیمیایی این نانوذرات برای تعیین رفتار آن‌ها در سیستم‌های زیستی بسیار مهم است. این خصوصیات، همراه با محصورسازی و انتشار داروی EVO، در یک سری مطالعات کاملاً مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد این ذرات دارای اندازه و بار سطح مطلوبی هستند که برای تحویل مؤثر دارو بسیار مهم هستند. علاوه بر این، فرآیند محصورسازی بسیار کارآمد بود و باعث می‌شود ظرفیت بارگذاری دارویی بالا باشد.
مطالعات آزمایشگاهی در مورد سلول‌های سرطان پستان انسان نتایج امیدوار کننده‌ای را نشان داده است. فعالیت ضد سرطانی این دارو در مقایسه با EVO به تنهایی بسیار مناسب بوده و این نشانگر پتانسیل آن‌ها به عنوان نانوذرات ایده‌آل برای تقویت پتانسیل درمانی EVO است. این یافته بسیار مهم است، زیرا بهبود اثربخشی دارو‌های ضد سرطان هدف اصلی در تحقیقات سرطان است.
این مطالعه همچنین اثرات آپوپتوز و مکانیسم عملکرد این ساختار نانویی را بر روی سلول‌های سرطانی پستان روشن می‌کند. آپوپتوز یا مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده، یک فرآیند مهم در درمان سرطان است، زیرا می‌تواند منجر به تخریب سلول‌های سرطانی شود. یکی دیگر از جنبه‌های قابل توجه این نانوذرات توانایی آن‌ها برای تحویل هدفمند دارو‌ها است. این بدان معنی است که این دارو می‌تواند مستقیم به سلول‌های سرطانی تحویل داده شود.