به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، پنج گزینه نهایی برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حالی معرفی شدند که چند گزینه غیر متعارف نیز در میان افراد مطرح شده برای این وزارتخانه نیز مطرح است.
وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی از جمله وزارتخانه‌هایی است که شاید کمتر به آن پرداخته می‌شود اما نقش مهمی در اقتصاد و معرفی فرهنگ کشور به جهان و البته در گسترش صنعت توریسم و معرفی ایران اسلامی دارد. از سوی دیگر این وزارتخانه جایی برای حفظ و حراست سرمایه‌های عظم ملی و مذهبی کشور است که لازم است تا توجه دو چندانی برای معرفی گزینه مورد نظر جهت نشستن بر کرسی اول میراث فرهنگی کشور دارد.
این وزارتخانه همواره مورد سوء ظن به دلیل وجود دست های پشت پرده برای تصدی‌گری داشته و حتی می‌توان آن را حیاط خلوتی برای دولتها دانست و در حالی که کارگروه‌های مختلفی برای انتخاب وزیر پیشنهاد شده اما اعضای آن را به گفته بسیاری کارشناسان دسته چندمی تشکیل داده‌اند و حتی اسامی غافلگیر کننده ای در ابتدا برای سمت وزارت میراث پیشنهاد شده‌است.
اسامی اعضای کار گروه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری عبارتند از بهمن نامور مطلق، حسن طالبیان، مهدی حجت، علی دارابی، مرتضی رحمانی موحد، امین عارف نیا، سیدمحمد بهشتی، مسعود سلطانی فر، حسین مرعشی، سعید اوحدی، محمدحسین ایمانی خوشخو، ولی تیموری، حسین بختیاری، علیرضا تابش، سمیع الله حسینی مکارم، سیدمحسن میر، زهرا عابدینی، لیلا اژدری، دلاور بزرگ نیا، مصیب امیری و حسین الله بداشتی.
اسامی مانند مسعود سلطانی فر و حسین مرعشی باعث نگرانی‌های بیشتر در این زمینه شده و با این حال پنج گزینه احتمالی با قطعیت بیشتری اعلام شده که این اسامی شامل غلام حیدر ابراهیم بای سلامی، سمیع الله حسینی مکارم، ولی تیموری و سیدرضا صالحی امیری را نزدیکترین افراد به وزارتخانه میراث فرهنگی می‌دانند.
اسامی مطرح شده برای این وزارتخانه حالت سیاه و سفیدی را در برابر ما قرار می‌دهد و از آنجایی که همواره وزیر اعلام شده ما را غافلگیر کرده باید منتظر بمانیم و ببینیم تکلیف مطرح شدن افرادی مانند حسین مرعشی یا محسن هاشمی در این وزارتخانه در برابر افراد خوش‌نامتر و با صنایع خلاق و میراث فرهنگی آشناتر مانند ایمانی خوشخو چه خواهد شد؟
آنچه واضح است اینکه وزارتخانه میراث فرهنگی امروز به فردی خوشنام نیاز دارد تا اولویت‌های این صنعت را بشناسد و برای رونق آن با توجه به اولویت‌هایش که نقش پررنگی در بالندگی فرهنگ کشور در داخل و سطح جهانی دارد تلاش کند و گزینه‌هایی که آن را به سایه کابینه دولت چهاردهم خواهد برد نمی‌تواند مثمر ثمر باشد.