گزارش|
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این روزها تغییر و تحولات در عرصه‌های مختلف مدیرتی و سیاسی، به ویژه با روی کار آمدن دولت جدید در حال رخ دادن است. در این میان اما دانشگاه که میدان علم و فرهنگ است، با رویکرد دیگری در انتظار تحولات پیش رو نشسته است. رویکردی که مطلوب است جنبه تخصصی و شایسته‌سالار در آن غالب بر نگاه سیاسی و جناحی باشد.
علی شریفی زارچی از جمله اساتیدی است که در سال گذشته و حوادث پیش از آن، پیرامون قطع همکاری وی با دانشگاه صنعتی شریف مطالب بسیاری منتشر شد و حالا وی در پیامی خبر از بازگشت خود به دانشگاه داده است. اما اصل این داستان و حقیقت ماجرا چیست؟
بازگشت شریفی زارچی به دانشگاه در واقع پس از نامه وی به مقامات و شرح وضعیتی که ارائه شد از فروردین ماه ۱۴۰۳ و در دولت قبل فرایند آن آغاز شده بود. اتفاقی که برگرفته از نگاه راهبردی و کلان کشور نسبت به نهاد علم و استقلال آن از بازی‌های سیاسی دارد اما برخی به دنبال صید امتیاز سیاسی با ایجاد شبهات پیرامون نحوه و زمان بازگشت زارچی هستند.
نامه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف و ادعای خالص‌‍سازی!
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در نامه به آقای سیمایی صراف، وزیر جدید علوم در خصوص اخراج اساتید نوشته است: «حاصل این روند تهی شدن کشور از متخصصان است. از جنابعالی به عنوان فردی برآمده از دانشگاه که خود را فرزند نهاد علم می‌دانید و بازگشت کرامت به دانشگاه را از اهداف خود تعریف کرده‌اید، انتظار می‌رود با دعوت از اساتید اخراج‌شده به دانشگاه‌ها و دلجویی از آنان زمینه‌ساز تحقق این هدف باشید.»
واقعیت بازگشت زارچی به دانشگاه چیست؟
شریفی زارچی عضو هیات‌علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف در شبکه اجتماعی «ایکس» از بازگشت خود به تدریس در این دانشگاه از مهرماه امسال خبر داد. امری که به نظر نمی‌آید یک تصمیم ضربتی و سیاسی و در اثر تغییر دولت باشد. در واقع بازگشت زارچی به شریف نه یک تصمیم جدید سیاسی بلکه برگرفته از یک نگاه کلان درباره جایگاه علم و نسبت اساتید در دانشگاه است که تصمیم پیرامون ان پیش از این گرفته شده بود.
«این استاد دانشگاه صنعتی شریف در اسفندماه ۱۴۰۲ طی نامه‌ای به مقامات کشور ضمن تشریح وضعیت خود، به موضوع بدنه‌ی دانشگاهی منتقد اما علاقمند به ایران اشاره می‌کند؛ جوانانی که دوستدار وطن و انقلابند و تلاش می‌کنند جلوی مهاجرت دانشجویان و نخبگان را بگیرند اما به دلایلی برای ادامه حضورشان در دانشگاه‌های کشور موانعی ایجاد شده است.
در پاسخ به این نامه ضمن انجام بررسی‌ها، دستوری راهبردی و بزرگوارانه صادر می‌شود و در فروردین ۱۴۰۳ با بازگشت این استاد دانشگاه شریف به دانشگاه موافقت می‌شود و از همان روز فرآیند اداری این کار در دولت گذشته کلید می‌خورد. بدین ترتیب شریفی زارچی در آغاز سال تحصیلی جدید امکان حضور دوباره در دانشگاه را پیدا می‌کند.»
دانشگاه علامه و ماجرای برکناری رئیس دانشکده علوم اجتماعی
در روزهایی که دولت چهاردم به تازگی روی کار آمده است، خبر برکناری رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی خبرساز شده است. در بیانیه دانشگاه آمده: اردشیر انتظاری، رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، در پی طرح مباحثی به دور از ادبیات ایرانی و اسلامی و استفاده از تعابیری نادرست در برنامه تلویزیونی شیوه از سمت خود برکنار شد.
پس از برکناری انتظاری، احمد غیاثوند، عضو هیات علمی دانشگاه طی حکمی از سوی عبدالله معتمدی رئیس این دانشگاه به عنوان سرپرست دانشکده علوم اجتماعی تعیین شد.
انتظاری پس از آن برکنار شد که در مناظره‌ای تلویزیونی(در برنامه شیوه- شبکه چهار سیما) از تعابیری نادرست در خصوص حوادث سال ۱۴۰۱ استفاده کرد(لفظ نفله شدن را به کار برد) که منجر به واکنش‌های شدید و مختلفی شد. البته انتظاری بلافاصله عذرخواهی کرد.
داستان دنباله‌دار استفاده از تعابیر نادرست توسط اساتید دانشگاهی!
پیش از این محسن برهانی، از اساتید حقوق دانشگاه تهران در حساب کاربری x خود مدعی شده بود که شهادت حمیدرضا الداغی، جوان سبزواری با غیرت را از دریچه حقوقی و فقهی بررسی کرده و به اینجا رسیده که، چون شرایط لازم وجود نداشته، جوان عزیز ما نفله شده است!
اظهار نظر درباره مسائل گوناگون در جامعه ما امری غیرطبیعی نیست، مسئله این است که «واژه‌های بحران‌ساز» و تعابیری که از شأن دانشگاه دور است تا چه زمانی می‌خواهند با آرامش اجتماعی بازی کنند و از طرفی دیگر سیاست‌بازان تا چه اندازه قصد سوءاستفاده از این شرایط را دارند؟
این قبیل اظهارات لازم است تا پیش از هزینه‌سازی مدیریت شوند زیرا تیری که از کمان و سخنی که از دهان بیرون می‌رود، برگشت پذیر نیست. هرچند نگرش سیاسی و اعتقادی افراد فراتر از صرفا سخنان آنها بوده و امری نیست که یک‌شبه تغییر کرده و با اغماض، اصلاح شود.
ارسال نظرات