به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، در نماز جمعه گذشته تهران پیش از ایراد خطبه‌ها، علی‌محمد مودب؛ شاعر کشور ابیاتی را برای مجاهدان لبنانی، فلسطینی، پاکستانی و ایرانی راه قدس خواند:
پنجه در پنجه دیو، چشم در چشم شیطان/ آفرین بر تو غزه، آفرین بر تو لبنان
اسوه استقامت، سرو‌های رشیدت/ ریشه در عشق دارد این همه عزم و ایمان
وه که دنیا ندیده جز در آیینه تو/ غرب در بحر عرفان این همه مرد میدان
از تو معنا گرفته انتظار حقیقی/ شادمان از ظهورند چشم‌های شهیدان
باز از کرببلا نغمه لا می‌آید/ این صلا دم به دم از کرببلا می‌آید
سر بیارید که سر می‌طلبد این جاده/ ای خوش آن ره در آن جاده بُوَد سجاده
سر بیارید که سجده است، که سر می‌طلبد/ جاده سجاده خون، مرد خطر می‌طلبد
هان، دل از شاید و اما و اگر بردارید/ کعبه از بت شده پر، باز تبر بردارید
در یمن آه اویس قرنی شعله‌ور است/ جاده‌ها لجه خون‌اند، زمان سفر است
پیر ما گفت پر از عزم جوانی باشید/ سر پرشور حسین همدانی باشید
آسمان پشت سر یار خراسانی ماست/ باد‌ها جمله به فرمان سلیمانی ماست
پا به دریا بگذارید، شناور باشید/ صولت مهدی لطفی نیاسر باشید
شاهد این که زما ترس و تعلق دور است/ تن بی‌سر شده اصغر پاشاپور است
در شب غیبت، دیدار عجب شیرین است/ حجت این سخنم، خنده بدرالدین است
عقل سرخ است که تابیده، حلب طوفانی است/ شیخ اشراق زمانه علی زنجانی است
همه هستند، شهیدان همه در این راه‌اند/ همه هستند شهیدان و تو را می‌خواهند
بشتابید همه، نیزه‌سواران رفتند/ بشتابید، ابوحامد و یاران رفتند
ای خوشا معرفت لحن خراسانی‌ها/ بامیانی‌ها، طوسی‌ها یمگانی‌ها
عَلَم عشق تو بر خاک نخواهد ماندن/ خانه پاک به ضحاک نخواهد ماندن
صدرزاده است که طنازی او گل کرده است/ حاج احمد هوس ذکر توسل کرده است
می‌رسیم‌ای قدس همپای شهیدان حرم/ مغنیه، احمدی روشن و الله کرم
نعره حیدری زینبیون رایت ماست/ چشم فرمانده مطهر، همه سو حجت ماست
حاج حیدر‌ها سرمست جنون می‌آیند/ از ره شام بلا زینبیون می‌آیند
هرکه دارد سر همراهی سر، بسم الله/ هرکه دارد جگر خوف و خطر، بسم الله
قدس‌ای قبله اول، خط پایانی تو/ مقصد قافله هند خراسانی تو
فرصت خواستن خون خدایی‌ای قدس/ قدس، رویای دل‌انگیز شهیدانی تو
لحظه روشن معراج بشر، خلوت توست/ آخرین مرحله هجرت انسانی تو