به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در مراسم بزرگداشت شهادت سید حسن نصرالله که در دانشگاه امام صداق برگزار شد گفت: ما در شرایط فعلی با اصل دشمن مواجه شدیم. ما با یهود عنود که یک دشمنی تاریخی با اسلام و مسلمانان، مسیحیت و مسیحیان و بشریت دارد، مواجه شدیم. اگر رونق دین اسلام و مسیحیت کماً و کیفاً بیشتر از این نیست که امروز شاهدیم، بخش عمدهاش تقصیر یهود است؛ و اگر ظلمی در جهان بهویژه در صدۀ اخیر دارد صورت میگیرد، پایگاه اصلیاش یهود است.
این استاد دانشگاه و حوزه اضافه کرد: ما در دوران انقلاب اسلامی تاکنون با جریانهای نیابتی مبارزه داشتیم. اگر با شاه مبارزه کردیم، یکی از دلایل مهمّش رخنۀ یهود در پادشاهی ایران بود. جریان بابیّت و بهایّت را دستکم نگیرید. یهود سازمانی در کشور اسلامی ایجاد کرده بود و بدون اینکه بخواهد از یهود دم بزند یا علیه تشیّع کاری بکند با فرقهسازی، دنبال اِعمال دشمنیهای خودش و به بردگیکشیدن دیگران بود که در دین تحریفشدۀ خودشان تعبیه کردهاند. در دوران دفاع مقدس هم صدام به نیابت از جریان صهیونیستی با ما میجنگید. در جریان دفاع از حرم که دواعش و تکفیریها با ما میجنگیدند، سربازان نیابتی صهیونیسم بودند. در جریان تحریمهای اقتصادی هم کشورهای غربی به نیابت از صهیونیستها با ما نبرد داشته و دارند.
وی با بیان اینکه دوره جنگهای نیابتی به پایان رسیده افزود: خدا از چند جهت کار را برای ما سهل کرد. یکی از این جهت که شیشۀ عمر صهیونیستها را در دست ما قرار داد. این خیلی مهم است. تصور بکنید اگر پایگاه صهیونیستها که دشمنی اساسی با مسیحیت، اسلام و با بشر دارند، نه در منطقۀ عمومی ما، بلکه در اروپا، آفریقا یا جای دیگری بود کار سختتر میشد. شیشۀ عمر آنها را خدا در قلب کشورهای اسلامی و نزدیک ما قرار داد. درست است ظلمش برای ما بیشتر و دردناکتر است، ولی شما به حُسن آن نگاه کنید. این خیلی مهم است.
پناهیان در ادامه نیز اظهار داشت: انقلاب اسلامی با هوشیاری تمام توانست پایگاهی در کنار شیشۀ عمر استکبار جهانی یعنی صهیونیست بینالملل قرار بدهد و آن جریان حزبالله لبنان بود. حزبالله اولین بخشی است که در خارج از سرزمین ایران شکل گرفت و قوام و دوام پیدا کرد که از الطاف جلیّۀ الهی بود. این هوشیاری دربارۀ لبنان را انقلابیون از قبل از انقلاب داشتند. ای کاش به جای بخش ایران زندگی شهید چمران، بخش لبنانی زندگی چمران در اولویت ساخت فیلم قرار میگرفت تا ما با این تاریخ بسیار ارزشمند ارتباط ملموس برقرار میکردیم.
وی ابراز کرد: باید فعالیتهای امام موسی صدر و شهید چمران که هر دو از ایران به آنجا مهاجرت کرده بودند را بهدقت مطالعه کنیم. چرا لبنان از اول پابهپای ایران مهم بوده است؟ داستانهایش را باید بخوانیم. لبنان از کجا به اینجا رسیده؟ مظلومیت تشیّع در همۀ سرزمینهای اسلامی زیاد بوده، ولی بیشترین مظلومیت در لبنان بوده است. در این دوران، آن مظلومیتها به ثمر نشست.
پناهیان در پایان نیز در مورد رابطه تاریخی ایران و لبنان توضیح داد: معروف است که لبنان منطقهای است که با ابوذر به سمت این معرفت ولایی حرکت کرده است. چون ابوذر شخصیت اصیلی بود کار و اثر کارش هم اصیل بود. باید داستان رابطۀ لبنان و ایران روایت بشود. این رابطه قبل از تأسیس حزبالله لبنان هم بوده است. اینطور نیست که ما امروز و دیروز به لبنان رسیده باشیم. پابهپای انقلاب و مظلومیت تشیّع در تاریخ انقلاب لبنان و ایران، این همدلی و همداستانی را داشتهاند. این رابطه مربوط به خیلی قدیمها است.