گزارش|
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، چند ماه از آغاز سال تحصیلی جدید می‌گذرد، اما معضل قدیمی و تکراری غذای دانشجویی همچنان با ادامه دارد؛ در چند هفته اخیر شاهد مسمومیت غذایی در دانشگاه فرهنگیان بوده‌ایم. با وجود پیگیری این موضوع، نتیجه قابل‌توجهی حاصل نشده است.
یکی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان می‌پرسد: «آیا مسئولان حاضرند غذای دانشجویی را خودشان مصرف کنند؟» این پرسشی است که اغلب بدون پاسخ می‌ماند، چراکه سال‌هاست این مشکل به‌طور بنیادین حل نشده است.
دانشگاه خانه دوم دانشجویان است. اگرچه کیفیت غذای دانشگاه نمی‌تواند با غذای خانگی برابری کند، اما می‌توان غذا را به شکلی تهیه کرد که کیفیت لازم را داشته باشد. غذای دانشجویی یکی از موضوعات اساسی در محیط دانشگاهی است که تأثیر مستقیمی بر رفاه، سلامت و عملکرد تحصیلی دانشجویان دارد.
گلایه‌های دانشجویان از کیفیت غذا
در ماه‌های اخیر، افزایش شکایات دانشجویان نسبت به کیفیت و قیمت غذا‌های ارائه‌شده در سلف دانشگاه‌ها توجهات زیادی را جلب کرده است.
یکی از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید:«هر روز وقتی وارد سلف می‌شوم، تنها بخاری از غذا بلند می‌شود، اما طعمی وجود ندارد. انگار همه چیز از مواد یخ‌زده و بی‌کیفیت درست شده است. چرا مسئولان به فکر غذای دانشجویی نیستند؟»
به گفته بسیاری از دانشجویان، غذا‌ها اغلب طعم یکنواختی دارند و گاهی حتی پخت ناقص مواد غذایی باعث می‌شود غذا غیرقابل‌خوردن باشد.
یکی دیگر از دانشجویان رشته مهندسی که ساعت‌ها در کارگاه‌های عملی وقت می‌گذراند، می‌گوید: «ما نیاز به غذایی داریم که انرژی‌بخش باشد، اما غذا‌های سلف نهتنها انرژی نمی‌دهد، بلکه حس ضعف ایجاد می‌کند. خورش‌های دانشگاه یا خیلی رقیق هستند یا بوی نامطبوع دارند.»
مشکلات اصلی در کیفیت غذای دانشجویی
سوال اساسی این است که مشکل اصلی کیفیت غذای دانشجویان چیست؟ مواد اولیه نامناسب؟ نبود نظارت بر آشپزخانه‌ها و آشپزها؟ یا ضعف بهداشت در سلف غذاخوری؟ این معضلات سال‌هاست که ذهن جامعه دانشگاهی را مشغول کرده است، اما پاسخ روشنی به آن داده نشده است.
یکی از دانشجویان دانشکده علوم پایه می‌گوید:«چند بار در غذا مو یا تکه‌های پلاستیک پیدا کرده‌ام. این اتفاقات آن‌قدر چندش‌آور است که دیگر نمی‌توانم به سلف اعتماد کنم.»
دانشجویی که سابقه مسمومیت غذایی داشته است، بیان می‌کند: «یک بار بعد از خوردن غذا در سلف، دچار مسمومیت شدم و چند روز بستری بودم. از آن به بعد ترجیح می‌دهم غذایم را از بیرون تهیه کنم، حتی اگر گران‌تر باشد.»
بسیاری از دانشجویان بر این باورند که دلایل این مشکلات به ضعف مدیریت و نبود نظارت کافی بازمی‌گردد. یکی از دانشجویان می‌گوید: «چرا همیشه پیمانکار‌هایی انتخاب می‌شوند که تنها به سود مالی خود فکر می‌کنند؟ اگر نظارت بیشتری باشد، قطعاً وضعیت بهتر خواهد شد.»
دلایل اصلی مشکلات غذای دانشجویی
روایت‌های دانشجویان نشان می‌دهد که دلایل اصلی مشکلات غذای دانشجویی به موارد زیر بازمی‌گردد:
کمبود بودجه دانشگاه‌ها: محدودیت‌های مالی منجر به کاهش کیفیت مواد اولیه شده و در نتیجه غذا‌هایی با کیفیت پایین به دانشجویان عرضه می‌شود.
نبود نظارت کافی: ضعف نظارت بر عملکرد پیمانکاران و آشپزخانه‌ها از جمله عوامل مهم در افت کیفیت غذا است.
عدم دریافت بازخورد مؤثر: تاکنون کانال‌های ارتباطی مناسبی برای شنیدن نظرات دانشجویان و اعمال تغییرات وجود نداشته است.
کیفیت غذای دانشجویی به‌عنوان یکی از ارکان سلامت جسمی و روانی دانشجویان نیازمند توجه ویژه و بهبود فوری است. دانشگاه‌ها باید با برنامه‌ریزی دقیق، افزایش نظارت و تعامل مستمر با دانشجویان، شرایطی فراهم کنند که تمامی دانشجویان بتوانند از غذا‌های سالم و باکیفیت بهره‌مند شوند. این امر نهتنها رضایت دانشجویان را افزایش می‌دهد، بلکه موجب ارتقای عملکرد تحصیلی و رفاه کلی آنان خواهد شد.
مطالبه غذای باکیفیت یکی از دغدغه‌های جدی دانشجویان است که سال‌ها پیگیری شده، اما همچنان پاسخی قانع‌کننده دریافت نشده است. لازم است مسئولان دانشگاه‌ها و وزارتخانه‌های مرتبط، با درک اهمیت این مسئله، اقدامات مؤثری انجام دهند تا این مطالبه به نتیجه برسد.
مطالبه زمین مانده به وزارت آموزش و پرورش رسید؛ علیرضا کاظمی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو گفت: دانشگاه فرهنگیان و مسائل مرتبط با آن نیز در دستور کار ما قرار دارد. این موارد، گاه به‌صورت موردی رخ می‌دهند و خواهش می‌کنم این مسائل را به همه‌ی شرایط تعمیم ندهید.
وی افزود: درباره‌ی غذای دانشجویی نیز باید بگویم که همیشه مشکل خاصی وجود ندارد و کیفیت غذا آن‌طور که شما بیان می‌کنید، پایین نیست. در مجموع، کیفیت نسبتاً خوبی دارد. با این حال، ما نسبت به مواردی که پیش آمده است، حتماً پیگیری و رسیدگی کرده‌ایم و تلاش می‌کنیم کیفیت را ان‌شاءالله بهبود ببخشیم.
ارسال نظرات