وحدت حوزه و دانشگاه؛ هویت اسلامی را تقویت می‌کند
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یکی از نمونه‌های وحدت میان حوزه و دانشگاه در عمل، اجرای توصیه‌های علما و دانشمندان این دو عرصه است. برای مثال توصیه‌هایی که بزرگان و اندیشمندان حوزه علمیه به طالبان علم و دانش دارند اگر در زندگی دانشجویان و طلاب متجلی شود، شاهد اتحاد میان قلوب اهل علم و تجلی هویت اسلامی خواهیم بود.
جمعی از طلاب علوم دینی حوزه علمیه نجف اشرف در دیداری که سالیان قبل با حضرت آیت‌الله سیستانی داشتند؛ از ایشان خواستند در آستانه زندگی علمی جدید خود، آنها را در مسیر دنیوی و اخروی نصیحت کند. عمیل به این نصایح هویت دینی را تقویت خواهد کرد.
برخی از این توصیه‌ها در ادامه آمده است:
*شوق و عشق
اولین توصیه ایشان شوق و عشق است که اساس موفقیت هر گونه فعالیت دینی یا دنیوی به ویژه برای طلاب است؛ چرا که راه طلاب راهی پر رنج و مشقت است و اگر طلبه عاشق باشد و بخواهد به مراتب بالای علمی دست یابد، با تلاش و کوشش به آن دست می‌یابد و علما و مجتهدان شیعه نیز با همین عشق و شوق به مقامات عالی و معارف علمی و تالیفات متعدد دست یافته اند.
*اخلاص
دوم: داشتن اخلاص و نیت تقرب به خداوند در علم آموزی است و اینکه هدف طلبه از درس خواند رضای خداوند سبحان و هدایت مؤمنان و عمل به این آیه باشد که فرمود: ((فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ)).
*فراگیری زبان
سوم: ضرورت فراگیری دروس حوزه به زبان عربی و انتخاب اساتید عرب زبان؛ چرا که زبان عربی زبان قرآن و احادیث شریف و روایات اهل بیت علیهم السلام است و این متون لحن و زبان ویژه‌ای دارد که فقط کسی میتواند آن را بفهمد که زبان عربی را بشناسد و موضوعات دروس نیز همگی عربی است. البته این منافاتی با تحصیل طلاب غیر عرب ندارد؛ چرا که آنها میتوانند ابتدا زبان عربی را فرا بگیرند همانند نظام موجود در دانشگاه‌ها برای کسانی که میخواهد در رشته‌هایی مانند پزشکی و مهندسی تحصیل کنند که آنها نیز باید ابتدا زبان انگلیسی یا زبان ویژه آن دانش را فرا بگیرند.
*حضور در کلاس
چهارم: دانشجو و طلبه باید در درس حاضر شده و پیش از آن با دقت مطالعه کند تا زمانی که استاد درس خود را ارائه کرد، نقاط مبهم درس برای او روشن شود و اگر هم سؤالی داشت از استاد بپرسد. همچنین بهتر این است که طلبه برای جا افتادن مطلب در ذهن خود، شرح استاد را بنویسد.
*مباحثه
پنجم: ضرورت مباحثه پس از هر درس برای جا افتادن درس در ذهن (چرا که درس یک بار و تکرار هزاربار).
*احترام
ششم: ضرورت احترام به استاد و اگر زمانی استاد بنا بر مطالعات طلبه مطلبی را اشتباه بیان کرد، مقتضای ادب این است که بگوید آیا به نظر شما اگر این گونه معنا کنیم مناسب‌تر نیست؟ و بدین ترتیب مطلب صحیح روشن میشود.
*تواضع
هفتم: ضرورت فروتنی علما در برابر طلاب همان گونه که طلاب نیز باید در برابر استاد خود فروتن باشند.
*پرهیز از حزب‌گرایی
هشتم: پرهیز از گرایش‌های حزبی سیاسی و پرهیز از بازی‌های سیاسی، زیرا پرداختن به این امور، دانشجو و طلبه را از تحصیل باز میدارد و به وادی‌هایی وارد میسازد که در این مرحله به آن نیازی ندارد.
*تهذیب نفس
نهم: طلبه باید به تهذیب نفس و اخلاق خود بپردازد و به آنچه میگوید عمل کند؛ چرا که مردم اگر عالمی را ببینند که وارسته و با اخلاق نیست و به آنچه میگوید عمل نمیکند، از او پیروی نمیکنند بلکه از او انتقاد هم میکنند و معلم مردم ابتدا باید خود را تربیت کند.
*همنشینی با خوبان
دهم: طلبه باید با کسانی نشست و برخاست کند که بر دانش و تقوای او بیفزاید که شاعر میگوید:
صاحب أخا ثقة تحظی بصحبته فالطبع مکتسب من کل مصحوب
کالریح آخذة مما تمر به نتنا من النتن او طیبا من الطیب
با افراد مورد اعتماد همنشینی کن که از همنشینی آنها بهره‌ای ببری
که سرشت انسان از هر همنشینی تاثیر میپذیرد
همانند باد که از هر چه بر آن میگذرد بهره‌ای برمیدارد
اگر بر تعفن بگذرد بدبو و اگر بر عطر بگذرد خوشبو میشود
یازدهم: باید بدانیم که تمام اعمال ما بر ولی خدا یعنی امام زمان عرضه میشود، پس هر انسانی باید چنان رفتار کند که امامش از او راضی باشد که خداوند متعال در قرآن کریم فرمود: ((وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ)).
*پرهیز از غیبت
دوازدهم: پرهیز از بدگویی و غیبت دیگران حتی اگر سزاوار بدگویی باشند و همچنین پرهیز از مداحی اشخاص و زیاده روی در این کار و توصیف آنها به صفاتی فراتر از حد آنها، زیرا مبالغه در مدح دیگران امری نکوهیده است و موجب تضعیف شخصیت مداح میشود.
*تاکید بر حفظ قرآن
سیزدهم: شایسته است طلبه در روز‌های تعطیل به اندازه‌ای که میتواند به حفظ قرآن و تدبر در آیات آن بپردازد که قرآن نیز ما را ترغیب کرده که در آیات آن تدبر کنیم و انسان میتواند در این تدبر خود از یک تفسیر مختصر (مانند تفسیر شبر) نیز کمک بگیرد تا با قرآن بیشتر آشنا شود و از سوی دیگر به مطالعه کتاب‌های مفید و معتبر هم بپردازد.
*قدر عمر را بدانید
چهاردهم: طلبه باید مراقب باشد حتی یک لحظه از وقت جوانی خود را به هدر ندهد چرا که انسان هرچه بزرگ‌تر میشود حافظه و ذهن او ضعیف‌تر میشود بنا براین طلبه باید از تمام لحظات عمر خود بهره ببرد که در روایت آمده: (پنج چیز را قبل از پنج چیز غنیمت دان: جوانی پیش از پیری، سلامتی پیش از بیماری، دارایی پیش از فقر، فراغت پیش از اشتغال و زندگی پیش از مرگ).
همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره میتوانید به کتاب آداب المتعلمین از خواجه نصیر الدین طوسی با تحقیق سید محمدرضا حسینی جلالی مراجعه کنید.
ارسال نظرات